The Night We Met-TaeJin

5-Grave

"Saray içinde bana prensim demelisin demedim mi?"

"Prensim?" 

Kendisine az da olsa iyi davrandığı tek yer burasıydı. Yorgunlukla gülümsedi Seokjin.

"Bir şey mi istediniz?"

"Hasta halinle çalışmaman gerektiğini söylemeye geldim." 

"Hasta değilim ki."

"Üşütmüştün. Hala da ateşin var. Çık odama dinlen."

"Efendim gerçekten gerek yok-"

"Kraliçeye benim odamı düzenlediğini söyledim. Yukarı çık ve dinlenmene bak."

"Ama-"

"Prensine karşı mı çıkıyorsun?"

Sustu Seokjin. Karşısında saygıyla eğildikten sonda büyük odaya girdi ve yatağa oturdu yavaşça.

"En azından uyumak için vaktim olur. Yoksa bayılacağım.."

Sert yatağa uzanıp kapadı gözlerini. Kısa sürede uyumuştu. 
Akşam olurken kapının sertçe açılmasıyla irkildi Seokjin. Gözlerini ovuşturarak içeri giren Taehyung'a bakıyordu. 

"Prens?"

"Oh, Seokjin! Sen de mi buradaydın?"

İçkiyi fazla kaçırdığı belliydi. Seokjin yataktan kalkıp koluna girmeye çalışmasıyla savrulup yere düşmesi bir olmuştu.

"Sen.. Seokjin!"

"Prensim lütfen bağırmayın."

"Sarayda kimse yok..."

"Nasıl?"

"Artık sen de benim gibi olacaksın. Sonsuza kadar beraber yaşayacağız Seokjin."

Daha yerden kalkamamışken üzerine doğru yürüyüşü korkutuyordu Seokjin'i.

"Prensim ne diyorsunuz tanrı aşkına?"

"Benim ol Seokjin."

"Bırak beni!" 

"Kimse bizi ayıramaz."

"Lütfen bırak istemiyorum!"

"Ufak bir ısırık."

"Ne?!"

Kaçmaya çalışırken hızına yetişemeden kolunu kaptırdı Taehyung'a. Bileğine dişlerini geçirirken çığlık atmaya başladı Seokjin.

"Taehyung yapma yalvarırım! Canım çok acıyor!"

Taehyung'un gözü görmüyor kulağı duymuyordu. Bileğine odaklıydı sadece. Gözleri gittikçe kırmızıya dönüyordu. Seokjin başının döndüğünü hissetmeye başladı. Direnemiyordu artık. Bağırmaya çalışsa da sesi çıkmıyordu. Tamamen kendini bırakınca bayıldı. Sadece birkaç saniye içinde kendine geldi Taehyung.

"Seokjin?"

Endişeli gözlerle ne yapacağını düşünüyordu. 

"Sikeyim.. Ne yaptım ben?"

"Taehyung iyi misin!-"

Rosa telaşla içeri girerken yerde baygın yatan çocuğa bir de yanında ağlayan Taehyung'a baktı. 

"Sen... Ne yaptın Taehyung?!" 

"Öldürdüm."

"Seokjin!"

Vücudunu kontrol ederken derin bir nefes verdi.

"Ölmemiş. Ölmemiş yaşıyor Taehyung!"

"Ne?"