• I'am lover • // Chanmin

Kalbin Öyle Demiyor Ama..

Seungmin arabadan inip hızlıca
ortadan kayboldu. Chan direksiyona
iki eliyle vurdu.

- AĞĞĞ ALLAH KAHRETSİN!
BIKTIM SENİN ŞU KAÇIP GİTMENDEN!

Chan arabadan indi. Saat gece 10 a geliyordu. Seungmin'in peşinden
bağırıyordu.

- SEUNGMİN! ÇABUK GEL BURAYA!
ÖYLECE KAÇIP GİDEMEZSİN!

Chan öyle bi bağırıyordu ki uzaklaşan
Seungmin Chan'ın sesini duyabiliyor-
du. Seungmin durdu, gerçekten nereye
gidiyordu? Bu zifiri karanlıkta nereye
kaçıyordu. Kaybolacaktı...
Durdu, etrafına baktı. Burası neresiydi?

- C-Chan özür dilerim CHAN! ÇABUK
GEL BURASI NERESİ BİLMİYORUM?!

-SEUNGMİİİİİİĞĞĞN! NERDESİN?!

- CHAN KURTAR BENİĞĞĞ!

(ok uzatmicam)

- SEUNGMİN!

Chan koştu ve kaybolduğu için tir tir titreyen, gözleri ıslak, nefes nefese kalan küçüğüne sarıldı..

- Çok üşümüşsün! Neden indin ki arabadan?

- Bilmiyorum Chan!
O an kaçmak istedim..
Özür dilerim!

- Özür dileme Seungmin!
Bak neler yaşadıysan bana anlatabilirsin!
Sonuçta biz artık bir bütünüz!
Bir elmanın iki yarısı gibi
sağ ve sol el gibi
Akrep ve Yelkovan gibi (ne alaka sormayın)
Birbirimizden bir şey saklamayacaüız tamam mı?

- Tamam Chan! Hadi qrtık eve gidelim havalar soğumaya başlamış.
ÜŞÜDÜM!

-YAĞAĞAĞ ÜŞÜDÜN MÜĞĞĞ?
O ZAMAN SEN ŞİMDİ YÜRÜYEMEZSİNDE..

Seungmin niye diye soracakken Chan
Seungmin'i bacaklarından ve ensesinden tutup kucağına aldı (anladınız demi ln)

- Chann! Yapma

- Yoo

- Lütfen

- Hyr..

- Tmm..

Seungmin ellerini yine Chan'ın boynuna doladı😉🤐 ( EVET BU HAREKETE ZAAFIM VAAĞR)
Seungmin aynı zamanda kendini Chan'ın kucağında iyice yerleştirmişti.
Kafasını Chan'ın boynuna dayadı ve
yolun bitmesini bekledi ^_^

Chanmin evin önüne gelmişti.
Seungmin yolun bittiğini fatketmemişti..

- Seungmin hadi geldik!

- Ne zmn geldik ya?!

- Az önce geldik ya bebeğim?
Hadi inde kapıyı açıyım...

Seungmin nasıl geldiklerini anlamadan Chan kapıyı açmıştı. Seung-
min bi sersemlemişti. Kafası çok bulanmıştı...

Chan Seungmin'in bu hallerini tatlı bulmuştu. koltuğa oturmuştu.
Seungmin'in tatlı hareketlerini izliyordu. Hırkasını çıkarttıktan sonra gözü dalmış öyleye duruyordu..

- Hey yavru kedi! Buraya gel!

Seungmin ayılmak amacıyla kafasını
iki yana salladı..

- N-ne ben mi?

- Evet, evet sen!
Gel buraya..

Chan bunu çok cilveli bir şekilde söylemişti. Aynı zamanda eliyle sexy sexy 'gel gel' yapmıştı..

Seungmin çok utanmıştı. Kıp kırmız olmuştu. Aynı zamanda da pıtı pıtı
Chan'ın yanına gelmişti.. Yanına
oturmuştu..

- Sence şuan oldu mu?

- Hı?

- Yanlış yere oturdun!

Seungmin ayağa kalktı ve oturduğu yere baktı.. Chan ne yapmaya çalışıyordu? Ciddi ciddi bakıyordu..
Chan bacağını gösterdi..

- Buraya otur..

- C-Chan..

- Efendim?

- Emin misin?

- Hiç emin olmadığım kadar!

Seungmin derin bir nefes aldı ve Chan'ın dediğini yaptı. Ama aynı zamanda çok korkuyordu ve gergindi..
Chan'ın sağı solu belli olmuyordu bu Seungmin'i daha çok tedirgin ediyordu.

Seungmin oturur oturmaz Chan elini
Seungmin'in beline koydu. Seungmin'in
gözleri büyüdü, kafasını Chan'a çevirdi..
Chan Seungmin'in belini okşayarak:

- Sakin ol! Merak etme kimseyi yemiyorum!
*iç sesi*
- En azından şimdilik..

- Biliyorum a-ama..

Chan kulağını Seungmin'in göğüsüne yasladı..

- Kalbim öyle demiyor ama..

Seungmin dudağını ısırdı. Chan ona her yaklaştıkça farklı şeyler hissediyordu..
Önceden hissetmediği şeyleri..

...
UYY BANA Bİ İLHAM GELMİŞŞ
NEYSE UZUN ZAMAN SONRA BÖLÜM ATTIM. Öncelikle sık sık yb atamamamım sebebi: Ben bu sene Lgs ye gireceğim bu yüzden buna çalışıyorum sınav haftası olduğu için neredeyse hiç wattpad a giremedim
neyse ilham geldikçe yazıcam aklımda başka bir fic için güzel bir plan var bununda finali çok yakın olmasa da yakın neyse okuduğunuz için Thankss 🥰