Sen tek umudumsun

22.Güneş'im Doğsun Artık...

Çok uzun zaman oldu..
Bu süreçte çok sevdiğim değer verdiğim iki insanı kaybettim ve hastaneden çıkıp onları yolcu dahi edemedim...
En zoru da büyükamnemin ölümünü atlatamadan baba yarımın sonsuzluğa gittiği haberini almış olmamdı. Babamdan sonra sığındığım ve bana en büyük desteği verenimdi...
Neyse ağlamak istemiyorum daha fazla..
Bölüm nasıl oldu daha doğrusu oldu mu? kontrol dahi etmeden atıyorum çünkü ruhsal olarak iyi değilim mutlu bitirmek istedim onca saçmalığın içinde kontrol edersem içimdeki kara bulutları buraya yansıtmaktan korkuyorum...
Umarım beğenirsiniz.

Koskoca bir hafta geçmişti, yedi gün, 168 saat, 10,080 saniye......

Zaman durmadan aksa da Ali ile konuşamamış her adımı Ali tarafından engellenmişti. Açelya, Gülin, Ferda ve diğerleri bir an olsun yalnız bırakmamışlar hep destek olmuşlardı. Tabi bu arada herkes Ali ve Nazlı'nın iki aydır süren gizli birlikteliğini öğrenmiş hatta ayrılığın ağızdan çıkan kalp kırıcı cümle yığınından kaynaklandığı için hiç bir konuda müdahale etmemiş, etmek istememişler. - Ki olayları öğrenen herkes Ali için üzülmüş ve hak vermiş olmakla beraber Nazlı'nın bu cümleleri sinirlerine hakim olamadığından bir anlık öfke ile söylediğini çok iyi biliyorlardı - yaşadığı onca kötülük sonrası hiç olmadık anlarda öfke patlaması yaşıyordu - ama Ali bu yaralı kızın bu özelliğini bilmiyor ve kabul etmemekte de haklıydı adam ne yapsınlardı el mahkum bekliyorlardı...

Ali bu bir hafta içinde hastaneden uzak kalabildiği kadar uzaktı Gizem ile üzerinde çalıştıkları vaka için araştırmalarını hastane dışında yapmayı tercih etmiş kimi geceler Gizem onun evine gelirken çoğu zaman Ali kaçış olarak Gizem'in evine sığınmıştı.

Ferda tarafından durumdan haberdar olan Sinan da fırsat bulduğu her anında kardeşi gibi gördüğü adamın yanında olmuştu her fırsatta konuşmaya çalışsa da bir fayda alamamış Ali sanki Nazlı ile tanıştığı andan itibaren tüm anılarını silmiş gibi davranıyordu ki bu durum en çok Gizem'in canını sıkıyordu zira hastaneye ya da Ali'nin evine her gittiğinde ekipten kim görse öldürecek gibi bakıyor gözleriyle öldürüyorlardı sanki. Oysa Gizem Ali'nin mutluluğu için herşeyi yapmaya hazırdı ve bu mutluluğun Nazlı dışında kimsenin ya da hiç bir şeyin gerçekleştiremeyeceğini çok iyi biliyordu...

.....

Sinan kapıdan içeri girdiğinde yine ruhsuz bir Ali ve çaresiz bir Gizem görmeyi beklemiyordu bir haftadır her fırsatta yanlarına gidip rutin sohbet etmekten de yorulmamış değildi. Ali'nin lavaboda olduğu bir an ;

"Gizem hala konuşmadı mı? Hiç bir tepki vermedi mi?"

" Offf hayır kapattı yine kendini herkese ve herşeye. Vaka dışında, günlük konuşmanın dışına çıkmıyor ama kendine gelmesi lazım Sinan, ne olursa olsun Nazlı ile konuşması lazım."

" Birşey yapmamız lazım ama ne! "

" Bilmiyorum inan ki bilmiyorum. Tek bildiğim bu adam o kızdan ayrı daha fazla dayanamaz. Sinan bişey yapmamız lazım robotlaştı iyice "

" Ferda ile de konuşalım bir yol bulalım artık.... Aslında ben sen bu durumu değerlendirirsin diye düşünmüştüm senelerdir beklediğin adam sonuçta.... " demişti istemese de Ferda ve diğerlerinin baskıları doğrultusunda Gizem'in düşüncelerini öğrenmeliydi yoksa Nazlı'nın elinden alamayacaklardı....

Gizem hiç düşünmeden " saçmala Sinan ben bu karakterdemiyim? Seviyorum Ali'yi bunu bir an olsun inkar etmedim, edemem de ama böyle olmaz! Başkası için bu kadar acı çekerken yapmayın bu kadar mı tanımadınız beni? Ya Ferda abla bile yiyecek gibi bakıyor bana ama ben sadece Ali mutlu olsun istiyorum Sinan inan ki bu bir tek Nazlı'yla mümkün ve ben eski Ali için gerekirse zorla konuşturacağım onları. Ben Ali'nin mutluluğuyla yaşar giderim ama böyle olmaz. "