PAID BY MY PROFESSOR (R18+) Book 1 & 2

CHAPTER 35

BANAYAD ngunit malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko sa ere habang nakayakap kami ni Rufo sa isa’t isa at nakaunan ako sa dibdib niya. He was leaning against the headboard of his bed. Kanina pa kami nasa ganitong posisyon. Tahimik lang, ngunit alam kong parehong nagsasaya ang mga puso namin dahil sa naging pag-uusap namin kanina. Until now, the wide and sweet smile on my lips has not disappeared. Ang puso ko ay malakas pa rin ang kabog dahil sobra pa rin itong naliligayahan. Dinig na dinig ko rin ang malakas na tibok ng puso ni Rufo. I still can’t believe we have confessed our feelings for each other. Oh, God! This is how it really feels to be in love... Especially when the person you love loves you, too. It’s like you’re on cloud nine and you feel so light.

Mas lalo akong nagsumiksik sa kaniyang katawan. Masuyo pa ring humahaplos sa braso ko ang palad ni Rufo at panakanaka ang paghalik niya sa ulo at noo ko.

Later, I looked up to see his handsome face. Not only his lips are smiling, even his eyes. Kumikinang iyon sa labis na kaligayahan.

I smiled even more. “I still can’t believe that we confessed to each other,” sabi ko sa kaniya.

He held my cheek and gazed at me for a moment before leaning towards me and kiss my lips firmly. Ngumiti siyang muli nang pakawalan niya ako.

“I’m sorry if I didn’t tell you right away that I love you. We had to—”

Ako ang humalik ulit sa mga labi niya para putulin ang kaniyang pagsasalita. Smack lang naman iyon. Ngumiti akong muli. “It’s okay, babe. Basta ang importante sa akin ngayon... We’re okay now at nagkakaintindihan na ang mga puso natin.”

Kinabig niya ang ulo ko at ginawaran niya ng halik ang noo ko at pagkatapos ay niyakap ako nang mahigpit. “I love you so much, Solana.”

“Mahal din kita, Rufo. Mahal na mahal.” Muli akong pumikit at dinama ang mainit at mahigpit niyang yakap sa akin. “By the way, babe...” Mayamaya ay saad ko nang maalala ko si Ciri. I looked up at him again.

“Yes, baby?”

“Um, o-okay na ba kayo ng anak mo?” tanong ko.

Naalala ko kasi kanina bago kami umalis sa hospital, inutusan niya si Ciri na samahan pauwi ang mommy niya. At sa pagkikita namin kanina, ni hindi man lang ako nito binigyan ng matalim na titig katulad noong birthday party ng lola nito. Ngumiti pa nga ito kay Rufo. Mukhang okay na yata silang mag-ama.

“Okay na ba kayo ni Ciri?” tanong ko ulit sa kaniya.

Bumuntong hininga siya nang banayad at nakangiting tumango. “Yeah. Okay na kami ni Ciri,” sagot niya.

I suddenly felt joy in my heart. Natutuwa ako para sa kanilang mag-ama. Oh, mabuti naman kung ganoon. I know they will both be okay. Alam kong may iba ring pamilya na hindi okay ang relasyon sa isa’t isa, kagaya sa kanilang mag-ama. May ibang anak na kayang tikisin ang magulang, mayroon ding magulang na kayang tikisin ang anak. Pero kung maayos naman ang pagpapalaki ng magulang sa mga anak nila, sa tingin ko, kahit ano pang problema ang dumating sa kanila para maging dahilan upang masira ang kanilang relasyon, hindi rin matitikis ng anak ang magulang.

“I told you, magiging okay rin kayo ni Ciri. Hindi ka rin niya matitiis.”

“Yeah. I mean, nagkausap kami no’ng isang araw,” sabi niya at saglit na muling bumuntong hininga. “Fortunately, she came here, so we talked about our problem with the death of her mom.”

Mataman lamang akong nakatitig sa kaniya habang nakikinig sa kuwento niya. Ikinuwento niya sa akin ang tungkol sa asawa niya dati—si Freya, pati ang nangyaring aksidente noon na naging dahilan ng paglayo ng loob ni Ciri sa kaniya. Maging ang pagmamanipula sa kaniya ng mommy niya kahit noon pa man. He really loves his mother kaya sabi niya, hindi niya ito mahindian kadalasan. Ang mommy Elena lang din pala niya ang may gusto kay Rhea para sa kaniya. Matagal na raw siya nitong pinipilit na ligawan si Rhea, pero iyon ang hindi niya magawang pabor ng ina niya sa kaniya.