Karanlıktaki Ruh

12- & Mağara

Selamm sınav haftasından dolayı bayadır bölüm gelmiyordu şimdi eskisi gibi 3-4 günde bir bölüm atmayı düşünüyorum iyi okumalar dilerim<333

Hızlıca ayağa kalktım
"Yeter artık sövücem ya bu ne artık kafayı yediğime eminim yeter!!" Artık gerçekten bıktım yani bu şeyler daha ne kadar sürecek merak ediyorum sıkıldım gerçekten aklımı kaybettiğimi düşünüyorum

Tam bunları içten söyleyerek kendime kızarken yerden kan yükselmeye kırmızı ay ise batmaya başlamıştı

Kaçıcak bir yer yoktu yerden direk olarak kanlar yükseliyordu işin kötü tarafı kanlar bataklık etkisi yapıyordu bildiğin beni içeri çekiyordu

Kan belime kadar geldiğinde kanın içinden bana benzeyen bıçaklı aptal kopyalarım içine çekti ve o an herşey karardı

Uyandığımda mağaradaydım
Alıştım zaten garip yerlerde uyanmaya
Amaa çok büyük bir sıkıntı var

Mağara aşırı aşırı dar ben yüzüstü yatar pozisyondayım kafamı biraz daha kaldırıyım desem duvara çarpıcak

Zeminde biraz su birikintisi var o yüzden üzerim aşırı ıslak mağara içi olduğu içinde korkunç derece de donarcasına üşüyorum

O yüzden hareket etmek zorundayım

Sürünerek hareket ediyordum ama hareket ettikçe duvarlarda daralıyordu

Aşırı gerilmiştim korkudan nefes almakta zorlanıyorum bildiğin

Bide her hareket ettiğimde gelen fısıltı seslerinin artışı daha da geriyordu

2 saat sonra

"Yeter artık resmen yorgunluktan ölücem, bitsin artık şu lanet mağara!" Artık deli olmasam bile bundan sonra zaten delirmiş olucam artık ne gücüm nede bunları kaldırabilicek bir psikolojim var

O sırada sesler arttı ve zemindeki su birikintisinin kana dönüştüğünü farkettim

Sanırım çıkışa yaklaştım çünkü bir yerden sert esen rüzgar sesi geliyordu

"Hay ben böyle işin! Sanki üşümüyorum bide rüzgar geldi tam oldu." Neyse en azından rüzgar geldiği için çıkıcağıma dair olan umudum biraz artıyordu ama sadece biraz biraz...

İleride farkettim ki dar mağara gittikçe genişlemeye başlıyordu

Ve evet o dar mağaranın sonu devasa büyük bir mağaraydı

"Merhabaaa kimse var mı?" Neden bağrıyorsam sanırsın biri var ama sesim aşırı yankı yapıyordu sesimin güzelliğini daha yeni farkettmiştim

Neyse ne diyosam sanırsın başka derdim yok düşündüğüme bak

Buradan nasıl çıkacağımı bulmak zorundaydım en azından klostrofobik o dar mağaradan kurtulmuştum

Mağarada yürümeye başladım zorla çünkü artık gerçekten ayakta durucak gücüm bile yoktu

İleride bir şelale gördüm mağara içinde şelale önce garip geldi ama sonra çok da önemli değildi

Mağara burda bitmişti şimdi ne yapıcam diye düşünürken şelalenin arkasındaki gizli geçidi gördüm

Şelale çok hızlı akıyordu ama koşarak geçersek geçilebilir gibiydi

O sırada sanki deprem oluyordu her taraf deli gibi sallanıyordu derkenn

Yukarıdaki fikirlerden birisi neredeyse kafama düşüyordu ucuz yırtmıştım ama hala devam ediyordu bence o an şelalenin arkasındaki yerden gitmek mantıklı geldi tam gidicekken...

Mağaranın sağ taraflarından "İmdattt çok korkuyorum ya-yardımm edin lütfen!!" Diye bir ağlayış sesi duydum ses galiba küçük danlaya aitti

Peki şimdi ne yapıcaktım ki kendimi düşünecektim yada onun yanına gidicektim...

Sizce ne yapmalı seçiminizi bu sefer dikkatli yapın hikaye ona göre şekillenicek o yüzden güzel seçin