Cidden hiç bir şey göremiyordum herşey tamamiyle karanlıktı neredeydin, ne oluyordu bütün bunlar neden benim başıma geliyordu hiç bir şey bilmiyordum
"Allah kahretsin hiç bir şey görmüyordum. Gözlerimin varlığını bile hissediyorum! Ben bunları hak edicek ne yaptım? Benim suçum neydiki burdaydım?"
Artık o kadar yorulmuştum ki kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım
"Ağlamayı kes bir şeyin yok" Diye bir ses duydum.
Bu o kafama sopayla vuran kişiydi
"Ne yaptınız bana? neden her yer karanlık, yoksa o yaşlı kadının diğerine yaptığı gibi benimdemi gözlerimi oydunuz?"
"Ney, ne oyması abartma biz o kadar vicdansız değiliz"
"Başıma sopayla 15 kere falan vuran mı diyor bunu?"
"Kes sesini! boşver"
"O zaman gözlerime ne yaptınız, neden gözlerimi hissetmiyorum?"
"Sadece burayı görmemen gerektiği için kısa süreliğine mühürledik."
"Mühürledik? Kaç kişiniz lan manyaklar"
"Kes lan sesini gel seni mahkemeye hazırlayacaklar daha" dedi.
Kolumdan tutup beni ayağa kaldırdı, yürümeye başladık
Abartısız söylüyorum yaklaşık 40-45 dk boyunca hiç durmadan yürüdük
Sonra bir sanırım ev gibi bir yere geldik çünkü kapı açılma sesi ve parkede adım sesi geldi
"Lemia mühürü kaldır ve şunu tarikat mahkemesi için hazırla"
"Ne tarikatı ne mahkemesi noluyo artık anlatsanız mı?" Lafımı bitirir bitirmez yüzüme tokat yedim
"Kapa çeneni, ihanetin unutulmayacak mahkeme tarafından yargılanacaksın!"
Ne ihaneti olduğunu anlamadım, ben daha bunları tanımıyorum bile cidden kafam çok karışıktı
Adının Lemia olduğunu öğrendiğim kadın "Tamam yeter Ryan, bırak cezasını efendi versin." Dedi ne efendisi ne cezası anlamadım ama neyse
Bir süre sonra galiba o Ryan' da dışarı çıktı
"Gel, mühürü kaldırıcam uzan şuraya" dedi ve beni bir yere yatırdı
Sonra yavaşça gözlerimin üzerine bir şeyler sürmeye başladı. Bir yandan da ne olduğunu bilmediğim asla anlamadığım bir dilde bir şeyler fısıldıyordu
Thov kom cov ntshav ntws hauv peb cov hlab ntsha rov qab los rau hauv koj lub qhov muag nrog kev ncaj ncees. Cia cov ntshav ntawm cov neeg ntxeev siab nqus, thov kom lawv cov ntshav coj koob hmoov rau peb sawv daws.
Sonra yavaşça gözlerimi açmamı istedi
Ve cidden görmeye baslamıştım
Bir müddet sonra siyah kıyafetler getirdi
"Bunları giy ve sakın mahkemedeyken kimseyle göz teması kurma, sana soru sorulmadıkça konuşma ve kimseye karşı sesini yükseltme"
"Neden bunları neden yapmam gerekiyor?"
"Yapma o zaman sen bilirsin ama unutma daha mahkeme başlamadan ölümünü belgelemiş olursun."
Kıyafetleri giydim, o önde ben arkada tahminen mahkeme alanı olarak tahmin ettiğim yere gidiyorduk. Ne mahkemesi hala anlamadım ama neyse
Oraya vardığımızda siyah kıyafetli yüzleri kapalı insanlar bana tuhaf tuhaf bakıyor ve üzerinde garip yazılar yazar yanmış kağıtlar atıyorlardı
Sonra garip sesler gelmeye başladı
Ortam bu arada inanılmaz loş' tu meşaleler, garip asılmış fenerler ve mumlar aydınlatıyordu. Hemde duvarlarda değişik kırmızı göz sembolleri vardı
Adını bilmediğim yüzü kapalı bir adam çıka geldi ve bulunduğumuz ortamdakiler ona boyun eğmeye başladılar
"KESİNNN!" Diye bir anda bağırdı
O anda herkes sustu sanki ölüm sessizliği vardı
"SEN NE YAPTIĞININ FARKINDASIN DEMİ AHMAK BİZE İHANETİN SONU NEDİR BİLİRSİN DEMİ!! SE-
Dayanamayıp lafı bitmeden cevap verdim
"Bakın burda neler döndüğünü hakkında en ufak bir fikrim yok. Ben sizi tanımıyorum bile ne ihanetinden bahsettiğinizi anlayamıyorum."
"HEM BİZE İHANET HEMDE ANLAMAMAZLIKTAN GELME ÖYLE Mİ?!? EN AĞIR ŞEKİLDE CEZALANDIRILICAKSIN!!"
"Ney hayır cidden benim bir suçum yok"
O sırada etraftaki bütün meşaleler ve mumlar sönmeye başladı. Etraftaki insanlar çığlık atıyorlardı bende karışmamak istediğimden dolayı köşeye geçtim. Tarikattaki insanların sakinleşmesini , çığlıkların kesilmesini bekliyordum.
Mumlar ve meşaleler birer birer tekrardan yanmaya başladığında etraftaki çığlık sesleri de kesilmişti
Her taraf kan olmuştu herkes yerdeydi tahminen tarikat lideri olarak tahmin ettiğim kişinin kalbini yaşlı kadın sökmuştü
Yaşlı kadınla sadece birbirimize bakıyorduk o anda
"Teyze dikkat ett!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktaki Ruh
Mystery / ThrillerHayat ne ki hep karanlıkta kalırsan yaşamanın ne anlamı kalır? Karanlığın gölgesinde yok olmak, acı çekmek bundan kötüsü var mıdır düşün! Sorun olağanüstü şeyler yaşamak değil yaşayana değil yaşatana bakmalısın Karanlıkta Kaybolduğunda ışığı ara ...
