Alışılmamış

Kaderimin Böylesi

Hayat bazen en ummadığımız yerden vurur. Ancak gözlerini,sana umutlu bakan adama çevirdiğinde o an dersin ki '' Kaderim buymuş.'' İşte şimdi bu kaderi hak ettiği şekilde bitirme zamanı.

'' Canın yanıyor mu?'' Neyden bahsediyordu bu şimdi niye canım yanacaktı ki?! Aslında ilk sormam gereken şey bu adama ne olmuştu da birden yumuşamıştı?

''Hatırlamıyor olabilirsin. Biz kaçmaya çalıştığımızda adamlar etrafımızı sararak bizi tekrardan rehin aldılar Sen de o arada elinde ki silaha adamlara uzatarak ateş etmiştin. Daha sonra seni omzundan yaraladılar.'' Başımı yan tarafıma çevirdiğimde sarılmış omzumu gördüm. Acıyı neden hissetmiyordum peki? Neden her şeyi hayal meyal hatırlıyorum. '' Hastanede miyiz?'' ''Hayır bu örgütün kendine ait doktorları var ve şuan hastane odasına çevrilmiş bir oda da kalıyorsun.'' Sıkkınlıkla iç geçirdikten sonra gözlerimi kapatarak geçmişime döndüm.

***

'' Anne nereye gidiyorsun?'' Annem elindeki eşyaları yatağa atarak bana kızgın bir şekilde cevap verdi.''Sıkıldım anlıyor musun?! Bu monoton hayat bana göre değil. Sen benim kızım olamayacak kadar büyüksün bense daha çok gencim. Yaşıtlarımın senin kadar büyük çocukları yok. Ben gençliğimi senin yüzünden yaşayamadım.'' Diyerek yatağın üzerine attığı sırtı açık elbiseyi de koyarak valizin fermuarını kapattı. Ağlamayacağıma söz vererek konuşmama devam ettim. ''Bu benim suçum değil. Erken evlenip çocuk yapan sensin.'' '' Evet haklısın küçük hanım ama hamile olduğumu öğrendiğimde aldıramayacak kadar büyüktün.'Anneme ne desem ne yapsam durmayacaktı. Ancak uzun zamandır sormak istediğim soruyu şimdi soracaktım."Beni hiç sevmedin mi?Kucağına aldığın o gün hiç mutlu olmadın mı? Hamileliğinde ki gibi öldürmek mi istedin anne? Annem duraksayarak '' Senin yaşındayken doğum yaptığımda ne düşündüm biliyor musun? Hayatımın mahvolduğunu, kimsenin artık beni sevmeyeceğini düşündüm. Eskisi kadar güzel olamayacağımı... Sonra ne oldu biliyor musun ? Baban geldi. Elimi tuttu ve '' Ben senin yanındayım, seni hiç bir zaman bırakmayacağım. dedi. İşte baban için sana katlanmıştım. Ama ilerki zamanlarda o da bu hayattan soğumaya başladı. İçimden içimden onun bekarlık hayatını özlediğini düşünüyordum. Bir gün karşısına geçtiğimde ona özgür olduğunu istediğini yapmasını söyledim. O günden sonra kimse kimseye karışmadı. Sen de bu şekilde büyüyüp gittin.İşte bütün hayatımız bu.Öyle süslü püslü hayatımız olmadı bizim. Şimdi yolumdan çekilirsen gitmem gereken bir tatil var''Annem kapıya varmadan''Babamla gitmiyorsun değil mi?'' '' Hayır onu yanımda istemiyorum.'' Merdivenlerden inerken ben de kendi odama doğru ilerlerliyordum. '' Kısa bir süre sonra " Nereye gidiyorsun yine?! Diye bir ses geldiğinde çaktırmadan aşağıya bakarak olanları izledim. '' Ne zamandan beri sana hesap veriyorum acaba!'' Babam sakalını sıvazlayarak '' Hiç bir yere gidemezsin!" Annem kızgınlık ifadesini suratına yerleştirerek '' Bana karışma Tayfun.'' ''Karışırım.Aç valizini.'' Annem şaşkın bir yüzle babamı izlerken babam annemin valizini açarak içinde ki kıyafetleri yere döktü. Eline bir tanesini alarak '' Neden bunu yapıyorsun? Ben senin kocanım kocan. Benden habersiz, benden izinsiz bir yerlere gidiyorsun kiminle gittiğin de şüpheli tabi.'' Annem bu sözlere kırılmış olacak ki elinde ki elbiseyi alarak valize koydu. Ve diğer eşyaları da. Valizin fermuarını kapattıktan sonra '' Biz bir karar almıştık hatırlamıyor musun? '' '' Evet hatırlıyorum fakat orada burada kiminle ne olduğunu bilmeden, evine gireceğimizin kararını almamıştık biz.'' '' Sen... bana ne demek istiyorsun. Bana... '' Annem tokatı babamın yüzüne yapıştırdığında gözlerim şaşkınlıkla açılarak olanları izlemeye devam ettim. '' Senden bunu hiç beklemezdim Tayfun.'' Diyerek valiziyle dışarı çıktı annem. Babam da yavaş yavaş koltuğa doğru ilerleyerek kendini bıraktı. Saçlarını karıştırarak cebinden telefonunu çıkardı. Birisiyle buluşma kararı aldı o da evden çıktığında odama doğru giderek kendimi yatağa bıraktım. Sadece mutlu olmak istiyordum. Tek istediğim buydu. Belki mutlu olmak bana çok uzaktı ama onu bulacaktım. Bir gün şans benim de yüzüme gülecekti...