İhanet •Berdel•

II

Selamlarr. 2. bölümümüz ile karşınızdayım. Uzatmadan başlayalım

---

Azad'ın sesine benzer bir ses duymam ile biraz bekledim ve sesin Azad'a ait olduğunu idrak edince yatağımdan neredeyse fırlayıp hızlıca merdivenleri indim. Son 3 basamak kala merdivenlerden atlayıp Azad'a doğru koşmaya başladım.

Yanında gördüğüm gözleri dolu dolu bakan bir kız,hemen kızın karşısında kıza çatık kaşlar ile bakan ve bir hayvan gibi bağıran Dewran Ağa'yla hızımı düşürüp yavaş yavaş geri adım attım. Azad'ın gözleri beni bulduğunda bana gözleri ile içeriyi göstermişti. Hemen arkamdan gelen Sina ile düşmek zorunda kalmasaydım gayette sessiz bir şekilde yukarı çıkacaktım.

"Ah!"

Kalçam yer ile buluştuğunda ağızımdan çıkan küçük iniltiye engel olamamıştım. Herkesin gözlerç bana dönerken Sina özürlerini ardı ardına sıralayıp beni kaldırmıştı.

Ben ise ayağı kalktıktan sonra Sina'ya elimi kaldırıp kendimden uzaklaştırdım. Azad'ın yanında gördüğüm kızın yanına gidip orada durdum.

"Sen iyi misin kızım? Sana dedim değil mi sevdalı olduğun kişiyi gel de bana ben sevmesem bile sen seviyorsan herkese katlanırım diye! Delal benim aklım almıyor ya. Sen nasıl bu sıfadına tükürdüğümün maymununa tutuldun kızım!?"

Kendine göre azda olsa olan şivesi ona gerçek anlamda bir hava katarken gözüm nabzının üzerinde ki 'D' harfine takılmıştı. Delal'in D'si olabileceğini düşündüğümde arkadan yaklaşık 18-20 yaşları arasında çok güzel genç bir kız girdi içeri. Dewrim Ağa kızı gördüğü anda sert bakışlarını yok etmiş ama gerginliği tam anlamıyla vücudunu terk etmemişti.

"Abi...Karar verilmiş."

Kızın üzgün bir ses tonuyla söylediği sözlerle ortamda gerici bir sessizlik oluşmuştu.

"Neymiş söylesene!"

"Kardeşime bir daha sesini yükseltirsen seni şuraya gömerim duydun mu lan!"

Kız kolunu abisinin koluna koyduğunda abisi ona onay vermiş gibi gözlerini kapatıp açmıştı.

"İlk başta ölüm dediler..."

Gözlerimden akan yaşlara engel olmadığım da kız konuşmaya devam etti.

"Sonra vazgeçtiler berdel olsun dediler. Herkes kabul edince de babam dedi ki hazır edin o halde herkesi Derbas Abim yada sen en kısa vakitte evleniyorsunuz."

Gözlerim bu sefer korku ile değildi üzüntü ile kapandı arkamdan annem ve ablamların şükür çektiklerini duyuyordum. Zaten o kadar ablam varken gelip beni seçmezlerdi herhalde.... Değil mi?

1 Hafta Sonra

Şuan da gelecek misafirler için hazırlıklar başlamıştı. Sina ve annem mutfaktan çıkmadan yemekler tatlılar poğaçalar börekler hazırlarken bizde kendimizi hazırlamak ile uğraşıyorduk. Açıkçası heyecanlıydım. Ama korkuyordum da. Ya beni seçerlerse ben ne ederim ki kocam kim tanımadığım biri ile nasıl evlenirim. Ablamlar benim aksime daha da heyecanlılardı. İnşallah beni seçer diye ortalıkta dolanıyorlardı. Sadece bir kişiyi seçecek olmalarının farkında değildiler herhalde ama neyse.