İhanet •Berdel•

VIII

Bölüm Şarkısı: Mazhar Alanson - Benim Hala Umudum Var (Aşırı güzel tam Ömer Diyar vibe lütfen dinleyinnnn)

SELAAAAMMMMM

Yaa sizi ham ederim teşekkürler oylayan 3 kişiye büyük küçük demeden o 3 oy beni o kadar mutlu ediyor kii🩷

İngilizce Hocamız bir ödev verdi izlediğimiz bir diziyi İngilizce-Türkçe kitap yazarak ona teslim edecekmişiz. Tahmin edin hangi diziyi yapıom.

MANİFESTOO!!! QİBZWŞNSWŞSNWŞSVWŞ

Çok sevdiğim bir Netflix dizisi olan Manifest dizisini kitaba çevireceğim belki buraya da yayınlarım bilemiyorum. Bölüm şarkısını lütfen dinleyin. Neyse boş yaptım BAŞLIYORUSS!

---

24.03.2020

"Ömer?"

İçeri girdiğimde konakta kimse yoktu zannetmiştim. Çantamı hemen girişte ki küçük duvara koyup kabanımı çıkarırken merdivenlerin altında ki mutfağa girdim.

"E burda da kimse yok."

Kabanımı çıkardıktan sonra merdivenlerin başladığı yere asıp yavaşça yukarı adımladım.

"Ya Ömer! Nerdesin sevgilim?"

Ömer'in odasına gittiğimde içeriden gelen sesle Ömer'in odada olduğunu anladım. Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirip kapıyı açtım.

"Sevgili-"

Keşke açmasaydım... Gülümsemem yüzümde dona kalırken Ömer sıçrayarak uyanmış ve onun kimseye paylaşmak istemediğim kolları arasında ki sarılan kadın hızla doğrulmuştu. Ömer'le göz göze geldik. Gözümden akan bir damla yaşı takip etti Ömer'in gözleri... Benim gözlerim ise kadına kaydı. Hayır hayır lütfen.

Kadının üzerinde hiçbir şey yoktu. Ona baktığımdan rahatsız olmuş gibi üzerine yorganımızı iyice çekti. Bizim evimizdi burası, bizim odamız, bizim yatağımız bizim yorganımız... Artık değil!

"Ben sizi bölmeyeyim..."

Sessizce söylediğim şeyden sonra kapıyı aralık bırakarak göz yaşlarımla merdivenlere yürüdüm.

"Diyar!"

Adımlarımı hızlandırdığımda merdivene varmıştım. Hızlı hızlı merdivenleri inerken arkama bakmadan kabanıma elimi atıp almıştım. Kolumu askı gibi kullanıp kabanı astıktan sonra konağın kapısına ilerledim. Ömer hala bağırıyordu.

En sonunda kapıdan çıkarken kolumdan tutup bana sıkıca sarıldı.

"Bırak! Bırak, bırak beni!"

Gözyaşlarım hızlanırken Ömer'e bağırıp ittiriyordum. Ömer'de ağlıyordu... Ağlamasın lütfen ağlamasın dayanamam yaşayamam lütfen ağlama lütfen.

Ömer kendi gözyaşlarını beni duymuş gibi hiddetle silerken yanaklarımı iki eliyle tutup beni öpmeye başladı.

Hızlıca göğsünden ittirip geri adım attım.

"Yapma..."

"Ne, ne bekliyorsun benden Ömer? Evleneceğiz biz abimi bekliyoruz! Gelecek gelecek beni istemeye geleceksiniz abimden isteyeceksiniz. SÖZ VERDİN!"