İhanet •Berdel•

III

---

"Sen benim herşeyimdin.."

"Sense benim herşeyimi çalan kişiydin!"

Rohat Karadağ'dan

Babamla olan kavgamızdan sonra tekrardan eve döndüm. Dışarıda o sürünen gerizekalı yoksul insanları gördükçe midem bulanıyor eve gelme dürtüm artıyordu. Eve gelmenin nedeni ne miydi?

Bu akşam Berfu'yu öldürecektim. O benim hayallerimi elimden alırken ben oturup izlemeyecektim. Kendisi hamarat görünmek için elinden geleni yapmış bana hiçbir şey yaptırmamıştı. Herkes yer ben yemedim!

Yavaş ve sessiz adımlarla yukarı çıkarken bir yandanda hiçbir şey yokmuş gibi korumalara gülümseyip baş selamı veriyordum. Bunu Azad'tan öğrenmiştim. Benim kardeşimden o aptal Berfu'nun değil benim!

Berfu'nun odası ile karşı karşıya olan odalarımıza son bir bakış atıp derin bir nefes aldım.

İçeri yavaşça girdiğimde sessiz bir şekilde adım attım 2. adımı attığımda ayağım yumuşak birşeye çarpmıştı. Yastık!

Yine sessizce eğilip yastığı elime aldım ve yatağının yanına ulaştım. Onu son bir kez inceledim. Saçları yastığa dağılmışbir kaç tutamı yüzüne gelmişti üstünün göğsünün altına kadsr açık yorganın üzerine elini atmış az birşey yan dönmüş uyuyordu. Birazdan bu uyku sonsuzluğa kavuşacaktı.

Balkona yaklaşıp kapısını açtım odalarımız yan yana olduğu için burdan oraya ulaşmam kolaydı. Ellerimi uzatıp var gücümle yastığa bastırdım.

O yastığın altında ne yaşıyor bilmiyorum ama yeni yeni kendine gelmiş olacak ki kıpırdanmaya başlamıştı. Tamamen kendine geldiğinde çığlık atmaya çalıştı. Yastık onun çığlıklarını yutuyor boğuk bir sesi çıkıyordu elleri ve ayakları ile çırpınıyor yerimi tespit etmeye çalışıyordu.

Dönerek yere düşeceğini anladığımın an ayağımla yatağa destek verdim. Yere sağlam bastığımı düşündüğümde diğer ayağımı yukarı doğru çekerek sert olamayacak bir şekilde gelişi güzel diz kapağım ile yatağa vurdum ona gelmiş olmalı ki çığlıkları yükselmiş elleri ve ayakları hızlanmıştı.

Hareketleri yavaşlarken gücümü düşürmüştüm. Hızlı bir şekilde döndüğünde yorganla beraber yere düşmüş ve kafası kapanmıştı. Ben yastığı sertçe üzerine atıp hızlı adımlarla balkona çıktım ve kendi odama doğru dengeli bir şekilde yürümeye çalıştım.

Odamın balkonuna gelip atladığımda kapıyı hızlıca açtım. İçeri girip kapıyı kapattığım an çığlık sesi yükseldi hızlıca merdiven seslerini duyunca kapının önüne gelmelerini bekledim geldikleri an kapıyı açıp korku dolu bakışlar ile aileme baktım. Babam bana bakarken Azad hızlıca kapıya açmış Rojda'nın gözleri çoktan dolmuştu.

Berfu yerde yatağının önüne geçmiş hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Hepsi birden önüne koşup yere çöktüklerinde Berfu konuşmaya başladı.

"B-biri vardı... Bana yastık ile boğmaya kalktı."

Cümle kuramaması komiğime giderken ciddiliğim bozmayıp aksine kat be kat arttırdım