İhanet •Berdel•

X

Medya: Diyar Vibe

AŞKLARIM SELAMMMM! BUGÜN ÖMERLERDEN BAL GİBİ OLUR ADLI ESERİMİZİN 10. BÖLÜMÜNE GİRİŞ YAPTIKKKK!!!

Desteği geçen herkese teşekkürler. Okuyup yıldıza basmayanlarada TEŞEKKÜRLER.

Berfuaskim yüzük aldırdı kendine hemen göstereyimm!

Hadi anımızla devam edelimmmm!!

---

28.03.2020

"Diyar uyu tamam mı ablacım?"

Mırıltılı bir ses çıkardım. Üzerimde gündelik yeşil bir elbise vardı. Pırıl pırıldı. Ama ben öyle hissetmiyorum...

Ömer'le ayrılmamızın üzerinden tamı tamına 4 gün geçmişti. Doğum günümü kutlamak için gelen aileme birşey çaktırmamaya çalışarak teşekkür etmiş, yorgun olduğumu ve Ömer'le tartıştığımızı söylemiştim.  Annem ısrar etse de konuşmak istemediğimi söylemiş ve odama gitmiştim.

O günden sonra psikolojik çöküşe girmiştim. Kendimi iyi hissetmiyordum.

Ablamın odamdan çıkması ile aldığım nefes göğüsüme batıyordu. Kılıç gibi saplanıyordu. İyi değildim.

Ömer kaç gündür eve gelmeye çalışmıştı bana ulaşmak için yapmadığı şey kalmamıştı. Ablam her seferinde kapıdan kovmuş istemediğimi söylemişti. Camıma gelmiş taş atmış ve daha bir çok eylemde bulunmuştu. Hiç birinde bakmamıştım...

Geceye kadar beklediğimde ablam 4-5 kere kontrole gelmişti. Hepsinde uyuyor numarası yapmış ablamda kolay uyanacağımı düşündüğü için bana dokunmamıştı.

Konağın ara ışığı harç bütün lambalar tek tek söndüğünde çıplak ayaklarım ile merdivenleri tek tek inmiştim. Kapıda ki korumalar kendi hallerinde konuşurken birazdan gideceklerini biliyordum.

Saat tam 03.30 olduğunda hepsi sadece yarım saat için uça uça eve girmişlerdi. Hızlı koştukları için beni görmediler.

Onlar gittikten sonra ruhsuz gibi evden yavaş adımlarla çıktım.

Yavaş yavaş yürürken konağın dar sokağında ki minik taşlar ayağıma batarak acı vermeye çalışıyordu.

Ama sadece çalışmak ile kalıyordu çünkü, aldığım her nefes zaten bana acı veriyordu.

Hayat gerçekten ebelemece gibiydi... Eğlenceli,harika bir oyunun içindesin ama ebelenince gidip bir köşeden eğlenenleri izliyorsun. Oyun tekrar başlayana kadar o köşede kalıyorsun, yeni oyunlar keşfetmeye çalışıyorsun. Lakin arkadaşların olmadan bir hiç.

Ömer'le sürekli çıktığımız uçuruma geldiğimde ayaklarıma kadar uzanan yeşil elbisem hala üzerimdeydi. Saçlarımı tutarak aşağıya doğru baktığımda yükseklik gözümü korkutmadı. Burdan atlayacak ve denizin içinde ki ölü bedenimi birilerinin bulmasını bekleyecektim.

Aşağıda ki denize derince dalmışken saha fazla beklemenin bir amacı olmadığı sklıma geldi ve öne doğru bir adım attım.

"DİYAR!" Ablamın güçlü sesinş duymam il ona doğru döndüm.

"Gel buraya Diyar aptalca şeyler yapma."

"Dayanamıyorum..."

"Ablacığım gel gel hadi söz veriyorum herşey düzelecek daha acın çok taze lütfen Diyar lütfen."