ÖZEL ALAN

•

"Dayanmanın içinde yanmakta var..."

(1Ay sonra)

      
              Karakolda Etrafta dolaşan Demir, bugün içinde bir huzursuzluk vardı. Sabahtan belli kız kardeşi Erva'dan haber alamadı. En son dün gece onun görev saatlerinde konuşmuştular. Demir amiri ile bu konuyu konuşmuştu fakat amiri görevdeyken nasıl iletişim halinde olabileceğini demişti.

               Bu durum da tekrar kontrol odasına girip time bakmak istedi fakat amir tedirgin bir şekilde izin vermemişti. Demir o kadar zorlamasına rağmen amir "Demir her timin görevi gizli bunu iyi biliyorsun! Tamam endişeni anlıyorum fakat kurallar var bu konuda." Demir hiç bir şekilde elinden bir şey gelmiyor du bu onuda daha sinirlendiriyordu ve yanındaki Aziz ona dakka başı endilenecek yoktur diye diye dilinde tüy bitmişti.

                 "Ya kardeşim ses seda yok heleki masa başındakiler bile odadan bir kere çıkmadı bu işte bir terslik var!" Aziz sabır çekip "abim canım abim bağırma kurban olayım bak valla gelicekler şimdi!" Demir ayakalanıp "ya anlamıyonmu? Bacım kardeşimin başına bir iş geldiği belli sen bana gelmiş burada otur diyorsun!" Sesi öyle gür ve bağırarak çıkıyorduki içeriye Umay Kara ve Umut İlay girdi.

                 "Lan oğlum ne bağrıyosun!" Diye Kara omzuna tutup oturtmuştu. "La siz iyimisiniz kardeşim diyorum ortada yok!" Kara Demir'e omzunu koyup "kardeşim bak amir iyi diyo kötü olsa baştan haber verirler. Görev bu illaki bakamaz." Demir Kara'nın elini birden çekip "sabır sabır ya sabır" diye iç çekip "lan! Kimse bir bok demiyor tek iyi lan ne malum İlay ve Umay kötüykende karakolda iyi dediler? Siz benim bi bok bilmediğimi sanıyorsunuz? Hani bizdede aynı şey oluyor ya!" Sesi yüksek çıkarken Umut "kardeşim bi sakin bak biz bi soralım tekrar bir sakin olsan?" Sabır içi çeken Demir, "eğer kardeşimin başına bir iş gelirse-" " gelmeyecek çünkü iyidir" diye söze dalan Umay devam etti "bak ben bizzat kendim sorucam ben her türlü öğrenicem kardeşim bi sakin olurmu? Hemde Erva güçlü kız o kolay kolay yıkılmaz. Abisi değilmisin? Nasıl olduğunu bilmiyorsun?" Demir kafasını eğip " tamam o benim güçlü miniğim ama ne bilim valla bak kötü şeyler hissediyorum o kötü gibi geliyo!" İlay yaklaşıp "merak etme bak biz şimdi öğreniriz." Demir umutla kafa salayıp teşekkür etti.

                   Tam İlay ve Umay kapıdan çıkacakken Demir'in telefonu çaldı. Demir telefonu açtı,

"Abi..."
Demir "miniğin, neredesin sen? İyimisin?"
Tam o esnada kulağına tanıdık ses geldi.
"Beni hatırladımı Demir komser? Sana şöyle hatırlatayım Taylan, kız kardeşimi öldürdüğün Taylan! Sana şöyle deyim,"

Arkadan bir mesaj gelir,
Erva, ağzı burnu her tarafı kan içinde kaşı patlamış pekiya dokunmaya koyamadığı saçları, kesmişler... Erva'nın yüzümden kıyamadığı göz yaşları akıyor yerde süründürmüşler.

"Lan! La naptın or*sbu ç. Lan naptın lan kardeşime! Öldürürüm lan bir daha dokunursan! Sakın bak Taylan sakın! Öldürürüm seni Taylan!"

Taylan kahka atıp "valla kız kardeşim en değerli elimdeyken pek mümkün değil gibi? Sen önce kardeşini kurtarmaya bak zaten o kadarda değerli değil gibi?"