Het kettinkje

330 11 1
                                    

Een nieuwe werkdag op het commissariaat. Emma is er vroeg bij vandaag, een half uur voor haar shift begint is  ze al aan het wachten tot haar collega's toekomen. Ze begint alvast met het papierwerk.

Een tijdje later komt Vince stilletjes binnengewandeld terwijl Emma niets vermoedend achter haar computer zit. Vince wilt Emma laten schrikken, hij sluipt langzaam dichterbij en steek zijn armen al een beetje naar voor zodat hij die op haar schouders kan leggen. Hij gaat stilletjes aan nog dichter. "Dag Vince" zegt Emma die al door had dat hij achter haar stond.

"Oe? Ma hoe kunde gy da nu wete da ik achter u sta" vraagt Vince verbaasd.
"Ja seg onnozelaar, ik had u al gehoord toen ge de deur open deed" zegt Emma terwijl ze naar Vince kijkt en een klopje op zijn boven arm geeft. "Alle kom, nog veel werk aan de winkel"
"Ier se, onze tortel duifjes zijn er al" zegt floor tegen stan terwijl ze samen binnen wandelen. Vince en Emma kijken elkaar aan en glimlachen, maar Vince geeft een verontrustende blik. Het valt Emma op, maar ze besluit om er gewoon niets over te zeggen.

Ondertussen is iedereen aan het werk. Tot dat de commissaris uit zijn kantoor komt. "Mannekes er is zo juist een oproep gedaan voor een diefstal van vannacht in de Keefjesdreef. Vince, Emma gaan jullie daar is kijken?"
Emma staat meteen recht, maar Vince lijkt wat afwezig. "Vince?" Probeert ze terwijl ze zijn aandacht zoekt. Vince wordt nog verwarder "huh? Wat?"
"Naar die inbraak" zegt Emma.
Vince is niet helemaal mee met wat hij moet doen, maar volgt gewoon Emma.

Ze zitten samen in de auto, onderweg naar de Keefjesdreef. Emma probeert een gesprek te starten, maar vince blokeert dit continu af. Zou hij boos zijn op haar? Emma denkt dat er iets scheelt, maar gaat hier niet verder op in.

Ze lossen de inbraak gelukkig snel op. Zonder ook maar een klein tussendoors gesprek. Emma maakt zich wat zorgen, maar ze weet dat hij toch niets gaat lossen. Zo koppig is hij wel.

Eens ze terug zijn op kantoor, bij Stan en Floor, regelen ze nog de laatste zaakjes. "En hoe ist verlopen, hebben jullie de daders gevat?" Vraagt Floor. Emma antwoord meteen "Jaa hoor! Alles ging heel vlot, hé Vince?" .... "Vince?"
-"Huh wat?" 
- "seg jij bent nu al heel de dag zo stil, is er iets"
- "nee, nee gewoon wat moe"
- "vince... ik zie het als je liegt hé"
- komt gy anders ffkes mee?"

Niets vermoedend volgt Emma Vince naar hun lockers. Vince zegt dat Emma zich moet omdraaien en pakt iets uit zijn locker. Emma is ongeduldig aan het wachten op wat Vince van plan is. Hij neemt een ketting uit zijn locker en doet deze rond Emma. "Wat is dit?" Vraagt Emma nieuwsgierig terwijl ze het bedeltje van de ketting vast houdt in haar hand.

"Dit is een ketting, voor jou" zegt Vince terwijl hij het slotje vast doet.
"Ja dat zie ik ook wel, maar waarom geef je deze?" Vraagt ze nog.
Vince zegt dat hij haar graag heeft en deze speciaal voor haar is gaan kopen. Hij geeft haar nog een dikke stevige knuffel en wilt dan vertrekken naar huis, maar Emma houdt hem tegen.

"Wil je anders niet iets gaan drinken vanavond?" Vraagt Emma verlegen. Vince antwoord meteen. "Eumh nee sorry, vanavond kan ik niet. Ik heb al met iemand anders afgesproken."
"En met wie dan?" Vraagt Emma een beetje jaloers. "Dat kan ik jou niet zeggen, sorry" Zegt Vince weer heel afbrekend. Emma is wat teleurgesteld, zou hij een andere date hebben?

"Anders kunnen we een andere avond iets gaan drinken?" Probeert ze toch nog. Maar Vince is heel kort. "We zien wel." En hij loopt langzaam weg terwijl Emma haar ketting vasthoud. Hij zal wel iemand anders hebben, denkt ze.

Silent romance Where stories live. Discover now