POV VINCE
een dag later en ik ben zoals gewoonlijk maar net op tijd op kantoor. Iedereen is er al, behalve Emma. "Weet iemand waar Emma zit?" Vraag ik aan de collega's die aan hun bureau zitten. "Emma heeft zich ziek gemeld, Vince. Stan neemt haar shift over." Hoor ik floor zeggen. "Ziek gemeld?" Vraag ik verbaast. "Ja, Vince. Ne mens kan al is ziek worden he" zegt ze terwijl ze opstaat en naar de keuken gaat. Ik volg haar in de hoop dat zij iets meer weet over Emma. Als ik er naar vraag vertelt ze me dat ze niet veel meer weet dan dat ze ziek zou zijn. En ik geloof haar, ze weet ook echt van niets.
Ik leg haar uit waarom ik wat ongerust ben. Emma vertelt nooit iets uit haar zelf, als je er niet naar vraagt kom je het niet te weten. Maar aangezien ik dat al geprobeerd heb en ze me niets wou zeggen, vraag ik Floor om hulp. "Kan jij morgen, als Emma terug is, niet is polsen waarover het gesprek met de commissaris ging?" Ze knikt. "Ik zal proberen, Vince maar ik kan niets beloven hé"
De rest van de dag ga ik met Stan op patrouille. Ik ben er niet echt 100% bij met m'n gedachten. Ik blijf me zorgen maken om Emma. Ze zou haar nooit zomaar ziek melden, zelfs niet als ze echt ziek is. Haar werk is haar leven, alleen thuis zitten kan ze niet. Daarom maak ik me extra veel zorgen.
POV EMMA
ik heb me deze ochtend ziek gemeld op het werk. Normaal doe ik dit echt nooit, maar ik kon niet gaan werken vandaag ik moet echt even nadenken. Over wat de commissaris gisteren tegen me zei en wat ik nu moet doen. Want ik weet het echt even niet.
Gewoonlijk sta ik heel vroeg op, maar deze keer niet. Het is 10u en ik lig nog in m'n bed. Ik kijk op mijn telefoon en zie 3 gemiste oproepen en 5 berichtjes, allemaal van Vince. Ik lees ze
"Hey Emma, ik ga weer later zijn hé maar dat wist je waarschijnlijk al haha."
"Vandaag weer samen op patrouille, ik kijk er al naar uit x"
Dat is niet zo abnormaal, zo'n berichtjes krijg ik zowat iedere ochtend.
"Heyy ems, zouden we vandaag nog eens kunnen praten over wat er gisteren gebeurd is ivm het gesprek met de commissaris?"
"Ik heb van Floor gehoord dat je je ziek hebt gemeld, ben je oké? X"
"Emma, ik maak me zorgen. Laat je iets veten ajb? Groetjes Vince x"
Ik lees ze allemaal, maar twijfel of ik zou reageren. Ik wil niet liegen, maar ik wil ook niet dat hij ongerust wordt.
"Hey Vince, ben wat ziekjes maar voor de rest alles oké!" Toch twijfel ik nog even met mijn vinger boven de verzend knop. Verstuurd. En meteen leg ik m'n gsm weer weg.Het is ondertussen al kwart na 10 en ik lig nog steeds in m'n bed. Als ik er uiteindelijk uitkom en me heb omgekleed betrap ik me erop dat ik weer naar de trui van Vince rijk. Misschien moet ik deze maar eens terug gaan geven, denk ik.
Na een dag goed te hebben nagedacht besluit ik naar Vince te gaan. Met de trui en met volmoed om hem te vertellen welk aanbod ik heb gekregen van de commissaris.
YOU ARE READING
Silent romance
FanfictionVince en Emma groeien meer en meer naar elkaar toe, tot ze meer dan 'close' worden. Maar hoe zal Vince reageren als hij hoort dat Emma hier niet kan blijven. Kan hij haar tegen houden? Of gaat hij zelf mee? En naar waar gaat de reis?... Als ze maar...