Cadılar Bayramı -Jensoo ♬ ⋆

Bolum 10🎃 Itiraf

Yerden kalktim. Yuzumdeki islak goz yaslarimi sildim. Odama gidiyordum. Bi anda arkamdaki televizyon acildi. Parti yaptigim zamanda actigim sarki caliyordu. Bi kac dakika sadece televizyona baktim. Oflayarak arkama dondum tam gidicekken o cadi tekrar geldi. Bana dogru;

"Dans etmek istermisin?"

Yuzumde aptalca bi saskinlikla

"Ne?"

Demistim. Cok aptalcaydi. Ama sasirmistim. Tam o anda elimden tuttu. Salona televizyonun onune getirdi. Etraftaki koltuklari, masayi kenara itti. Ortada cok genis bir yer kalmisti. Donup cadiya baktim. Bana gulumsuyordu. Artik bana asik oldugunu dusunmeye basliycaktim. Ama buyuk ihtimal bu bana bi iskence yontemi oldugunu dusundum. Cadi dans etmeye basladi. Zoraki dans ediyordum. Birden ayaklarim yere degmiyordu. Ayaklarima baktim. Ucuyordum. Cadi kulagima egilip

"Kendini dansa birak..."

Ne yapicagimi bilmiyordum. Ben ne yasiyordum. Her sey sanki ruyaymis gibi hissediyordum.

Cadi gozlerime bakarken bi anda kahkaha atarak kayboldu. Tek bi sorun vardi. Havada oldugumu unutmadiniz dimi? Bi aanda yere cakildim. Cok yuksekten dusmemistim. Ama canim acimisti. O anda televizyondaki sarki durdu. Ayaga zar zor kalkmaya calistim. Sirtimi hissetmiyordum. Artik herseyin bitmesini istiyordum. Keske annemlerle gitseydim... akrabalarimla bas etmek bundan bin kat daha iyidir diyerek soylendim. Odama gectim. Asiri derecede yorulmustum. Kendimi yataga biraktim. Boynum, omzum,belim her yerim agriyordu. Artik parriyi bosverip uyumaya karar verdim. Cadi dahi umrumda degilidi. Cunku cok yorgundum. Anlamsizca tavana bakiyordum. Gozlerim yavas yavas kapanirken bi anda yanma sesi geldi. Sanki birseyler yaniyor gibiydi. Kafami kaldirip baktigimda cok sasirdim. Odamdaki cadilar bayrami susleri yaniyordu. Hemde bu benim gordugum ateslere hic benzemiyordu. Gozlerimle zar zor goruyordum. Disari cikmam lazimdi. Cigerlerimi patlatacak kadar oksuruyordum. Gozlerimi acamiyordum. Yaniyorrlardi. Agzima birsey tutusturdum. Kapiya dogru gittim. Kapi kolunu cevirdim acilmiyordu. Ama kitlememistim... buna emindim! Ates odayi dolduracakti. Bende yanicaktim. Kapiyi kirarmiscasina tekmeledim ama hicbirsey olmuyordu. Gucum yavas yavas tukenmisti. Yere dustum kisik gozlerimle etrafa bakiyordum. Artik nefes alamiyordum. Kendimi biraktim...

Uyanmistim. Kendimi cok iyi hissediyordum. Ne agrim kalmisti ne de sızım... ve odam eski halindeydi. Heryer yerli yerince duruyordu. Yanginla alakasi yoktu. Ayaga kalktim kapiyi actim. Acilmasina sasirmistim. Cunku yanginda acmaya calistigimda acilmamisti.

Ya beynim bana oyun oynuyordu ya da bu cadinin isiydi. Pencereden disari baktigimda sabah olmaya baslamisti. Hersey mahvolmustu. Butun emeklerim butun hayallerim olsun canimi kurtarmistim... kendimi avutabilecegim tek yol buydu...