De Tweelingen

39 1 0
                                    

Laat me toe mezelf voorstellen mijn naam is Senne en heb een tweelingzus Sanne .Sanne en ik schieten eigenlijk niet goed met elkaar op we zijn elkaars tegenpolen. We zijn broer en zus en ik vind dat ze teveel tettert en babbelt terwijl ik meer van een rustig moment kan genieten. Ik zou liever een broer gehad hebben dan Sanne een zus. Soms lopen de conflicten hoog op tussen ons beiden. Gelukkig is onze schoolomgeving heel anders Sanne gaat naar een meisjesschool en ik ga naar een technische school (eigenlijk een jongensschool).We hebben totaal andere hobby's Sanne heeft zich pas ingeschreven in een dans en balletcursus. Ik hou van voetbal en darts. Ook ons taalgebruik, Ik hou ervan te vloeken, en dat heb ik haar nooit horen doen.   Een ding dat we gemeen hebben is dat we beiden competitief zijn. we waren misschien we niet de beste tweelingen  maar steunden we elkaar toch. Het bleef tenslotte mijn zus maar we gaven we elkaar geen raad over elkaars vrienden of vriendinnen dat was een brug te ver. Ik kwam alleen in actie als ze in de put zat, terwijl ik soms ellende had liet ze me alleen en gaf me stilte en tetterde niet zoals anders.


Het was vrijdagavond, zag Sanne thuiskomen goed gemutst niet kunnen zwijgen over hoe goed haar dag verlopen was .Ze vertelde de belevenis hoe haar dag verlopen was tot in de kleinste details ,de babbelkous was in gang geschoten en je kon er geen speld tussen krijgen na een uur kwam (denk ik ) haar tong moe .Ze keek naar mij en vroeg

-Hoe was jouw dag vertel?

-Goed, Who cares.

Haar tong had een een tweede adem gevonden. Shit daar gaan we weer (dacht ik).En blablablaaa. Senne het is altijd hetzelfde met jou je wilt gewoon weer niet met me spreken. Ik wou dat ik een zus had waarmee ik me geheimen kan delen. Jij antwoord me zelfs niet als ik je mijn dag met jou wil delen.

Ik zei haar amai voor onze ouders indien ik je zus was en in plaats van je broer. Twee babbeltrienen die zagen over pietluttigheden en nog de ganse dag.

Dat was de druppel te veel ons moeder kwam tussenbeide en het hek was van de dam. Van het ene woord kwam het andere en Sanne nam haar ultieme wapen in hand. Wat dacht je traantjes en bij papa, gesnik en gesnotter. Ik had het vlaggen.

Mijn moeder trok haar schouders op ja jongen ze heeft je weer liggen, daar kan je niet tegenop.

-Ik ben het al gewend maar haar wapen heeft bij sommige mensen een tegenovergesteld effect. Moeder knikte 

Ik ging slapen, was het gezever beu en wenste iedereen een goede nacht.


Einde deel1



De NachtmerrieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu