KALBİMDEKİ SEN

24.|Düğün

Utançtan yüzüm kızarırken bakışlarımı ceylana çevirdim gülerek ve şaşkınlıkla bize bakıyordu.

"Beğenmedin mi?" Mira'nın bu söylediği şey ile kafamı bir yerlere gömmek istedim!

"Ne diyorsun rezil oluyoruz sus!" Dedim sessizce.

"Utanma yengecim! Olur öyle şeyler."

"Sussana kızım?!" Dedim Miran. Çok şükür bunu akıl edebilmişti.

Mira'nın telefonu çaldığında içeri gelinliklerin olduğu yere giderken beni ceylanla yalnız bırakmıştı.

"Yenge ne çıktın sende hee!"

"Sus ceylan!" Dedim utançla.

"Ay bende kocamla yaşayacağım böyle şeyler!!" Dedi sevinçle.

"Bok yaşarsın!"

Duyduğumuz ses Mirana aitti.

"Ben izin vermediğim sürece evlenmezsin. Ve ben izin vereceğimi düşünmüyorum."

"Abi!" Dedi ceylan.
"Neyse ben çıkıyorum ufak bir isim var bebeğim siz eve geçin kapıda sizi bekliyorlar." Dedi ve yanıma gelip yanağımı öptü.

"Ooo!"

Miran ise ceylana göz devirip çıktı.

MİRAN'DAN

arabayı Yağızı tuttuğum depoya sürdüm.

O günden sonra o herifi bulup depoya atmıştım.

Şimdi ise stresimi atmaya yanına gidiyordum.

Sonuçta benim karımı kaçırmıştı.
..

Arabayı park edip depoya girdiğimde sandalyeye bağlı Yağızı gördüm.
Bayılmıştı.

"Ayıltın şunu!"

Adamlar kafasından aşağı soğuk su dökünce bağırarak uyandı.

"Dondum! Dondum!"

"Rahatsın değil mi?"

Sandalye de kıpırdanarak yalvarmaya başladı.

"Eski dostluğumuzun hatrına bir şans ver bana!"

Sinirle elimi saçlarıma geçirdim.

"Ne dostluğu lan! İki kuruş para için sattın sen beni! Bizim dostluğumuz o gün bitti! Onu geçtim! Karımı kaçırdın lan sen benim! Ben karıma dokunan ellere ne yaparım biliyor musun?"

"Sevdim! Gönül bu kimi seveceğini-"

Sözünü bitirmeden yüzüne attığım yumrukla sandalyeyle birlikte yere düştü.

"NE SEVMESİ LAN NE SEVMESİ! OROSPU ÇOCUĞU! SİKERİM SENİDE ECDADINI DA! EVLENECEĞİZ ULAN BİZ! BENİM LAN AHU! SEN BENİM OLANA GÖZ DİKTİN!"

karnına attığım tekmelerle bağırıp yalvarıyordu ama çok geçti. Karımı kaçırıldığı gün öleceğini biliyor olması gerekiyordu.

"Şimdilik biraz kal burada evde beni bekleyen bir sevgilim var onun yanına gideceğim! Sende it gibi sürüneceksin!" Dedim ve son kez tekme atarak depodan çıktım.

O zamanlar yağız benim kardeşim gibiydi, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Her gün birlikte takılırdık.

Sonra bir gün önüme bir kağıt koyup imzalamamı istemişti. Tabi aptallık bende niye okumadan imza atarsın ki! Ama işte kardeşim dedim dostum dedim o bana yanlış yapmaz dedim.

O gün şirkette bana ait olan hisselerin yarısını kendi üstüne geçirmiş. Ben fark etmesem diğer yarısını da geçirecekmiş.

Neyse son anda fark etmiştim ve hisseleri geç olmadan kendi üstüme geçirmiştim.