Hopeloos - Matthyas Maarten het Lam, Bankzitters

Hoofdstuk 1

Ik ben de 24-jarige Elizabeth Sofia van Breukelen, maar iedereen noemt me Eliza. Ik woon samen met mijn vriendinnen Emma, Evie, Sarah en Demi in een dorpje in de buurt van Rotterdam. Ik werk als dierenarts voor een bedrijf en heb het daar enorm naar me zin.

POV Eliza

Het was weekend en ik en mijn huisgenoten, oftewel mijn beste vriendinnen liepen door de stad. We hadden net geshopt en hebben zin om een hapje te gaan eten. Het was ondertussen dan ook alweer avond en tijd om te gaan eten. We gingen naar een Italiaans tentje op de hoek en namen allemaal wat te eten en een drankje daarbij. We hebben heerlijk gegeten en namen een eind drankje. Terwijl we lekker aan het na borrelen waren, kwamen er vier jongens op ons afgelopen. Drie jongens liepen voorop en de laatste liep met een camera achter de drie aan.

"Hey, voor een video moeten wij één dag van 25 euro leven. Alleen nu moeten wij voor een opdracht wat gaan drinken, maar we hebben nog maar iets van 5 euro te besteden. Dus de vraag aan jullie, zouden wij wat met jullie mogen drinken en mag dat op jullie kosten?" Vraagt een van de gozers.

Evie haar ogen lichten op en schreeuwt meteen zonder twijfel "Ja hoor, natuurlijk! Ik betaal wel, geen probleem"

Ik kijk der met grote ogen en open mond aan.

"Wat is toch gezellig?!" zegt Evie meteen in verdediging en haalt haar schouders op.

We schuiven allemaal wat op zodat ze er alle vier bij kunnen zitten. Één van de jongens komt naast mij zitten. Ze bestellen allemaal een biertje en we kletsen wat bij.

Blijkbaar zijn de drie jongens van het YouTube kanaal de bankzitters en is de jongen met de camera hun cameraman. De drie jongens heten Milo, Robbie en Matthyas en de cameraman heette Jaap. Iedereen had met elkaar een gesprek en ik zat de hele tijd met Matthyas te praten. Toen het bier aankwam pakte Jaap weer de camera en begon ons te filmen. De jongens deden hun zegje en toen moesten we met zijn alle proosten voor de video. Daarna ging de camera weer uit en gingen we weer verder praten en borrelen.

"Wacht dus je woont samen met 4 andere gozers in één huis en jullie noemen het Casa Del Huts?!" vraag ik lachend aan Matthyas.

"Jep, ik heb de naam ook niet zelf bedacht hoor." zegt hij terug met z'n handen omhoog.

We praten nog een hele tijd en we ontdekte al snel dat we veel dingen gemeen hadden. Ik leerde ook veel over hem en over zijn vrienden. Ze hebben dus met z'n vijven een kanaal genaamd de Bankzitters. Het kanaal bestaat uit Milo, Robbie, Koen, Raoul en Matthy en wonen dus met z'n allen in één huis.

"Ey Josti's" zegt Milo opeens. "Ik wil niet heel lullig doen, maar we zijn nog steeds bezig met een video en we moeten eigenlijk nu echt door."

Matthyas kijkt me met een treurige blik aan, maar dan verschijnt er een zachte grijs op zijn gezicht. "Geef je telefoon eens." zegt hij dan.

Ik kijk hem vragend aan, maar pak toch mijn telefoon uit mijn tas en geef het aan hem.

Hij pakt hem aan en geeft me meteen een blik. "Haha, je moet hem wel even ontgrendelen hé. Anders heb ik er weinig aan." zegt hij lachend, terwijl hij mijn telefoon weer terug geeft.

"Ja, moet je duidelijker zijn hé." zeg ik lachend. Ik ontgrendel mijn telefoon en geef hem weer aan Matthyas. Hij pakt hem weer aan, maar dit keer raakten onze vingertoppen elkaar. Het voelde alsof er een vonk over sprong. Ik keek Matthyas in zijn diep blauwe ogen aan en wist dat hij die vonk ook voelde. Hij keek snel weg en pakte mijn telefoon vast om wat in te typen.

Ik probeerde mee te kijken op mijn telefoon om te zien wat hij doet, maar toen hij dat zag draaide hij met een glimlach van mij weg, zodat ik niet kon meelezen. Ik gaf een semi 'boze blik', maar daar was die niet erg van onder de indruk. Hij moest er juist zelfs meer om lachen.