Hopeloos - Matthyas Maarten het Lam, Bankzitters

Hoofdstuk 9 🔞

We staan in de hotelkamer. Koen staat met zijn rug naar de deur toe gedraaid. Ik sta voor hem, wachten en verlangend naar hem.

Hij heeft de lichten aangezet, de deur dicht gedaan en op slot gedraaid.

Hij trapt ze schoenen uit en veegt ze naar de zijkant.

Hij zakt door ze knieën, terwijl hij me lust vol in de ogen blijft aankijken.

Hij tilt mijn voet op en trekt mijn hak uit. Hij gooit hem achter zich in de hoek. Hij behoud oogcontact terwijl mijn hak beland bij zijn schoenen.

Hij laat mijn voet door zijn handen glijden en streelt met zijn vingertoppen omhoog langs mijn been.

Als mijn voet op de grond staat tilt hij ook mijn andere voet op. Hij trekt mijn hak uit en gooit ook deze bij de rest. Hij laat mijn been weer door zijn vingers glijden totdat hij weer op de grond staat.

Hij glijd met ze vingertoppen langs mijn been omhoog, over mijn heupen, naar mijn middel, over mijn borsten en over mijn schouders naar mijn armen tot mijn handen.
Ondertussen blijft hij me lust vol aankijken, maar ik kijk naar zijn vingers. Hoe ze zo gemakkelijk over mijn lichaam glijden.

Ik staar naar zijn hand die over de mijne ligt. Met zijn andere hand pakt hij mijn kin vast. Hij tilt mijn hoofd omhoog, waardoor we elkaar diep in de ogen aankijken.

"Weet je zeker dat je dit wilt Lies?" Vraagt Koen dan.

'Lies' de bijnaam die alleen Koen gebruikt.
Als hij mij zo noemt ben ik al verloren. Ik wil hem en ik wil hem nu.

Ik leg mijn armen over zijn schouders en ga met mijn hand door zijn haren. Ik trek hem dicht tegen me aan en plaats mijn lippen op de zijne.

Het is een korte kus. Koen trekt zich van mij af en ik kijk hem vragend aan.

"Ik heb woorden nodig Lies." Zegt hij buitenadem als hij een pluk haar achter mijn oor doet.

"Ja" zeg ik en trek hem weer naar mij toe.

"Ja wat Lies?" Vraagt hij nu streng.

"Ja ik weet het zeker." Zeg ik en leg mijn lippen op die van hem.

"Ja ik wil alleen jou en ik wil jou nu." Zeg ik als ik mij terugtrek om adem te halen.

Bij deze woorden veranderd er iets in Koen en zijn ogen worden donkerder.
Hij pakt mijn heupen vast en brengt onze lippen weer samen. Hij begint vooruit te lopen, waardoor hij mij naar achteren duwt.

Hij blijft lopen totdat mijn rug contact maakt met de muur. Hij duwt zichzelf tegen mij aan en ik voel dat hij al hard is.

Zijn tong tikt tegen mijn lippen aan en ik geef hem gelijk toegang. Koen zijn tong neemt meteen de overhand en ik laat hem.

Zijn handen glijden van mijn heupen naar de onderkant van mijn jurk. Hij pakt de onderkant van mijn jurk vast en brengt hem langzaam omhoog.

Zijn lippen verlaten de mijne en hij trekt de jurk over mijn hoofd heen. Hij gooit de jurk op de grond en geeft zijn ogen de tijd om mijn lichaam in te nemen.

Ik wordt ongemakkelijk van zijn ogen op mij en probeer mijn lichaam te bedekken. Maar voordat ik mijn armen voor mijn lichaam kan krijgen pakt hij ze vast.

Hij pakt mijn polsen vast en duwt ze tegen de muur. Ik kan geen kant op en hij neemt mijn lichaam in zich op.

"Je hoeft je niet te verbergen lies, niet voor mij." Zegt hij zacht en legt zijn lippen weer op de mijne.

Hij laat mijn handen los en legt een hand in mijn nek en de ander op mijn heup.

Mijn handen glijden onder zijn shirt tot zijn ribben. Ik glij met mijn handen weer naar beneden en trek aan zijn shirt als teken dat ik hem uit wil.