Vampires | Taekook

10

Taehyung ve Jungkook barıştıktan sonra sanki hava düzelmiş gibiydi. Kuşlar eskisinden daha iyi ses çıkarıyor, güneş daha güzel açıyordu.

Her zaman ki gibi Taehyung önce uyandı.

Mutfağa gitti, kendine bir bardak su doldurdu. Ve tek hamlede içti.

Bardağı tezgâha geri koyduktan sonra arkadan Jungkook geldi.

"Günaydın Tae."

"Günaydın Kook."

İkisine de bu konuşma garip gelmişti. Çok huzurlu hissediyorlardı kendilerini.

"Salam mı istersin Sosis mi Kookie?"

"Salamı tercih ederim."

"Peki."

İki kardeş beraber kahvaltı hazırladı. Tae salamları doğruyordu, jungkookda ekmekleri kızartma işindeydi.

"Jungkook, Yıllar sonra senin ile tekrar kahvaltı hazırlayacağım aklımın ucundan bile geçmezdi."

"Benimde Taehyung. Bak sana ne dicem."

Taehyung merakla baktı.

"Maria ile konuştum. Bizim için vietnam'a gelmiş. Hayret ettim doğrusu."

"Ne! Siktir! Onun burada ne işi var?"

"Noldu ki?"

"Ne noldu mk. Burada düşmanlarımız yok mu Kook? Var. Yani Maria'nin tehlikeye girmesini gram istemem."

"Taehyung ne yapabilirim? Buraya kadar Bizim için gelmiş. Kovamayız ki onu."

"Haklısın. Neyse kahvaltıdan sonra ben onunla konuşurum."

Jungkook kafasını salladı. Beraber kahvaltılarını ettiler. Bitirdikten sonra Taehyung sandalyesinin oraya dogruldu. Maria'yi aradi.

"Efendim Taehyung?"

"Maria, buraya mı geldin?"

"Evet."

"Niye geldin?"

"Aklım sizde kaldı. Sana birsey olacak diye korkuyorum. O yüzden içim rahat etmedi geldim."

"Ama senin başına büyük bir bela gelecek diye korkuyorum bende."

"Birşey olmaz."

"Nasıl olmaz? Sen bir insansın."

"İnsan olsam ne farkeder ki? Ben sizin yanınızda olmak istiyorum."

"Peki Maria. Hoscakal."

"Dur!'

"Noldu?"

"Bu akşam sana konum atacağım kulübe gel."

"Niye?"

"Takılırız diye."

"Sen at. Duruma göre bakarım."

"Hoscakal Tae."

"Hoscakal Maria."