2 Hafta Sonra
"Namjoon" (Jin)
"Efendim bebegim, bu saatte ne oldu? " (namjoon)
"Namjoon ben ayrılmak istiyorum" (Jin)
"Ne? " (namjoon)
"""
"Kanka ben yoruldum" (Chan)
"Bu sefer ben de yoruldum galiba. " (namjoon)
"Ne oldu ki? " (Chan)
"Ne olmadı ki? " (namjoon)
"Geliyorum o zaman. Anlat bakalım. Dertleşelelim beraber. " (Chan)
"Gel... " (namjoon)
"""
"Yenge ben çıkıyorum" (Chan)
"Tamam oğlum dikkat et kendine" (Minho)
"Nereye? " (yongbok)
"Namjoon ile bulusucaz" (Chan)
"Ben de geleyim mi? " (yongbok)
İç çektim
"Her yere seni götüremem yongbok. " (Chan)
"Yongbok mu?.. " (yongbok)
"Evet." (Chan)
Yongbok ile kavga etmistik ve ayrılmıştık. Ama hala alışamadı sanırım.
Tam çıkacakken kücük elleriyle kolumu tuttu.
"Özledim." (yongbok)
Cevap vermedim. Çıktım gittim.
"""
"Hoşgeldin" (namjoon)
"Yine beklettim dimi" (Chan)
"Alıştım artık" (namjoon)
"Ee sıkıntı ne? " (Chan)
"Önce sen anlat" (namjoon)
"En son ailen ile barışmıştın annen, yani aslında üvey annen, sana iyi davranıyordu artık şimdi ne oldu? Yongbok ile ilişkinizi de acıklamıştınız. Onaylamışlardı. " (namjoon)
"Kanka. Biz ayrıldık" (Chan)
"NE!? " (namjoon)
"NEDEN? " (namjoon)
"Kavga ettik. Yapamadık. " (Chan)
"Allahım deliricem. Ya bir kavga ile ayrılınır mı? " (namjoon)
"Ya Rasûlullah sen bana sabır ver ya" (namjoon)
"Senin sıkıntın ne bana söylemiyosun da" (Chan)
"Chris. " (namjoon)
"Evet? " (Chan)
"Jin gecenin 4.30'unda beni aradı. " (namjoon)
"Ee hamilemiymis" (Chan)
"Dalga gecme komik değil. " (namjoon)
"Ne oldu bebegim dedim. " (namjoon)
"Ee? " (Chan)
"Birdaha da diyemedim" (namjoon)
"İNTİHAR MI ETTİ!? " (Chan)
"Hayır. Ben. Ona birdaha bebegim diyemedim. " (namjoon)
"Yani? " (Chan)
"Bitti Chan. 3,5 yıllık ilişkim bir gecede bitti. Üstelik ben hiç birşey yapmadım. Sebebini de sordum ha. Ama ne dedi tahmin et. Yapamıyorum dedi. Birini görmüs asık olmuş. Seni cok seviyorum ama ayrılmak istiyorum dedi. Halbuki ben 18. Yaş günümün ilk saattinde ona evlenme teklifi edicektim. O kadar emindim ondan. " (namjoon)
"Joon, ben-" (Chan)
Ben Jin in ayrılık sebebini biliyordum. Ancak, bunu namjoon a söylersem daha da üzülürdü. O yüzden söylemedim. Kendisi görür.
"Chan. hayat çok acımasız. " (namjoon)
"Evet bro.. Öyle.. " (Chan)
"Chris. Ben herseyimi kaybettim. Ve bir karar verdim. Ben bitiricem. " (namjoon)
"Neyi? " (Chan)
"Kendimi. Chan ben intihar edicem" (namjoon)
"NE!? " (Chan)
"""
***(Jin)
"NE!? JİN SEN MAL MISIN? " (Tae)
"Taehyung bak emin ol sebebini bilsen sen de bana hak verirdin. " (Jin)
"YA KANKA SEN BİRİNİ GÖRÜP ÇARPILDIN SONRA DA ASIK MI OLDUN NE OLDU HA? GERİZEKALI MISIN KIZIM SEN? YA ADAMIN HERŞEYİ SENDİN HERŞEYİ-" (Tae)
"Taehyung benim hastalığım ilerlemiş. Ben ölücem. " (Jin)
"Ne.. " (Taehyung)
"""
*** (Yongbok)
Chan gittikten sonra yine odama gecip agladım. Neden beni affetmiyor???
Öylece aglarken birden telefon çaldı. Arayan Hyunjin yengemdi.
"Efendim yenge" (yongbok)
"Kızım Chan sizde mi? Bir saattir haber alamıyorum" (hyunjin)
"En son dışarıya çıkmıştı ama bilmiyorum" (yongbok)
"Allah Allah neyse iyi günler" (hyunjin)
"İyi günler yenge" (yongbok )
***
Ficin son 5 bölümü o yüzden isler kötüleşiyor. Bana kızmayın yane daha YA AMA | 2MİN , ZORLA NİŞAN | HYUNLİX duruyo yb atmadım bu fic bitince artik. Neyse byee
