Endless love

2 bölüm - Beni niye bıraktın...

" Ah sana sarılsam şimdi,kırılsa yalnızlığımın kemikleri ."
Özdemir Asaf
..................................................................

Flashback

N: Beni seviyor musun ?

G: O nasıl bir soru, sen bu hayatta en çok sevdiğim kişisin.

N: Beni hiç bırakma olur mu.

G: Hiçbir zaman bırakmayacağım.

N: Söz mı ?

G: Söz.
.......................................

Neslihan

Anılarımızı kalbimin en karanlık köşelerine gömmüştüm ama şimdi hepsi ortaya çıkıyordu. Kokusu, gözleri, tavrı hiç değişmemişti. Onu gördüğüm anlarda ona sarılmak, aynı zamanda onu vurmak, beni neden terk ettiğini sormak istedim ama yapmadım...

S: Neslihan iyi misin?

N: İyi mi. Sadece yorgunum biraz, biz bu gece eve mi gitsek, ne diyorsun ?

S: Tamam nasıl istersen.

Güven

Onu yanımda istiyorum, onu hissetmek, saçlarını okşamak, gözlerini sonsuza kadar görmek istiyorum.

A: Doktor ben gidiyorum, sen nereye kalacaksın?

G: Ben hotele kalacağım , git sen. İyi geceler.

A: İyi geceler doktor. Teşekkür ederim herşey için.

...................................................................................

Neslihan erkenden hastaneye kaldırıldı. Güven de Umut'nun yanına gitti, Neslihan'ın ofisinin önünden geçtiğimde kapının açık olduğunu gördü ve içeri girmek istedi, ardından dinlemeye başladı.

X: Neslihan hocam, Ece için her şeyi yapıyoruz ama artık yapacak bir şey yok, donör bulmamız lazım yoksa... onu kaybedeceğiz.

Doktor muayenehaneden çıktı. Güven kapının önünde durduğu sırada Neslihan'ın yere düştüğünü ve ağladığını gördü. Her gözyaşı canını yakıyor, içeri giriyor, ona sarılmak istiyordu. Daha sonra Neslihan onu fark etti, hemen ayağa kalktı, gözyaşlarını sildi ve Güven'e döndü.

N: Ne istiyorsun?

G: Hiç ...

N: İyi.

( Güven ayrılmak üzereydi)

N: Sen niye bıraktın beni?

G: ...

N: Yoksa beni sevmedin.

G: Ben seni bırakmadım , ama sen 1 ay 4 gün sonra Serhan'la evlendin. Yani sen beni bıraktığın, sevmedin beni.

Bu sözlerin ardından oradan ayrıldı. Onu kırdığını çok iyi biliyordu ama asıl sebebin babası olduğunu söyleyemezdi, bu onu daha da çok incitirdi.

E: Neslihan kızım, Ece nasıl?

N: İyi değil baba... Benim kızım oluyor...

E: Shhh söyleme öyle, biz buna izin vermeyeceğiz.
Tamam...

N:...

E: Ben burda Güven gördüm...

N: Evet , Umut'u ameliyat o yapacak.

E: Serhan o nerde?

N: Geliyor birazdan, he geldi. Hoş geldin Serhan.

S: Hayatım , baba...

E: Ben gidiyorum.

N/S: Tamam baba.

S: Neslihan sen neden erken geldin bugün?

N: Ya Ece için.

S: Ece için yoksa Güven için?

N: Serhan sen ne saçmalıyorsun, Ece için geldim.

S: Tamam... Ama Neslihan sen benimle evlisin bunu unutma, o Güven'den uzak dur. Yoksa...

N: Yoksa ne Serhan yoksa ne. Allah aşkına çekil buradan, gitmek istiyorum.

Neslihan dışarı çıktı, derin bir nefes aldı ve yere düşerek ağlamaya başladı. Güven yine oradaydı ama bu sefer beklemedi, hiçbir şey düşünmedi. Arkasına geçti ve saçlarını koklayarak ona sıkıca sarıldı. Neslihan itiraz etmedi, yıllardır bu sarılışı bekliyordu, özledi, kokusunu...
İkisi de sonsuza kadar böyle kalmak, kimseden ayrılmamak istiyordu.

Hikayeyi beğenip beğenmediğinizi merak ediyorum. Herkese iyi geceler.
❤️❤️❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥❤️❤️❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥🥰🥰✨️💗💗✨️🌹🌹🌹✨️✨️✨️💖💖😆