ELEMENTLER: HAVA

5. Bölüm: Uzun Zaman Sonra İlk Karşılaşma

  Buradan lisedeki sınıf hocam olan kimya hocası Özlem hocama selamlar:). İyi okumalaaarrr..

  Dağdan inip küçük bir açıklığa kamp kurmaya karar verdik. Silvia ve ben 1,5 aydır Misty' i bulmak için durmaksızın dağlara tırmanıyorduk, hâliyle çok bitkin düşmüştük.

  "Siz yatıp dinlenin, ben bir şey olursa sizi uyandıracağım." dedi Misty.

  İkimizde itiraz edecek durumda olmadığımızdan son bir gayretle çadırlarımızı kurup kendimizi içine attık ve derin bir uykuya daldık.

  İşte, annem ve babam oradaydı. Onların yanına koşmaya başladım,onları 5 yıldır göremediğim için çok özlemiştim. Onlara kavuşmama 2 metre kadar kalmıştı ki Karanlıktan Gelenler tam karşılarında belirdi. Annem ve babamın arkası bana dönüktü. Annem asasını, babam ise kılıcını eline alarak hazır pozisyonda durdu.

  Onlara yardım etmek istedim fakat biri benim oraya gitmemem için her iki kolumdan da sıkı sıkı tuttuğu için hareket edemiyordum.

  Başımı arkama doğru çevirdim ve beni tutanın kim olduğuna baktım. Bu Kara Leydi Luna' ydı, yüzünde nahoş bir gülümseme vardı. Birkaç saniye öylece birbirimize baktık, sonra Luna konuştu;

  "Eğer sen olmasaydın, kendilerimi kurtarabilirlerdi Elena." dedi uzaklardan gelen bir sesle.

  Hışımla başımı çevirip annem ve babamın olduğu yere baktım, bakar bakmazda şok oldum. Annem ve babamın silahları yerdeydi, kendileri ise taşa dönüştürülmüşlerdi, Karanlıktan Gelenler yok olmuştular.

  Luna beni sert bir şekilde yere bırakınca hafif sert bir şekilde yere kapaklandım. Kendi kendime;

  "Bu gerçek değil. Sen gerçek değilsin." dedim.

  Ayağa kalkıp Luna' ya döndüm, hâla yüzünde o nahoş gülümsemesi vardı.

  "Elbette gerçeğim Elena. Ben Karanlık Element' im, rüyalara ve zihinler erişim sağlayabilirim." dedi.

  Donup kaldım. İçimden "Keşke uykusuz kalsaydın ey akılsız!" diye geçirdim.

  Bir anda etraftab sesler duymaya başladım, biri bana uyanmam gerektiğini söylüyordu. Bu sesi duyunca en son neler olduğunu hatırladım. Başımı kaldırıp Luna' ya baktım, yüzü hâla aynıydı.

  "Hâla farkında değilsin değil mi? Sen sadece 17 yaşında bir kızsın fakat şu zamana kadar yaklaşık 100 adamımı hakladın ve aynı zamanda beni her ne kadar başarısız olsanda bana şu zamana kadar vurmayı başaran tek kişisin." dedi.

  Dediğinden anladığım kadarıyla benim yaşıma göre çok büyük bir güce sahip olduğumu söylüyordu. Gözümü yere diktim birkaç saniye, sonra tekrar Luna' nın durduğu yere baktım, yok olmuştu. Tekrar yere baktım, 4 Element' in renklerini barındıran bir dairenin ortasında durduğumu gördüm.

  "Elena! Elena uyan! Karanlıktan Gelenler geldi! Uyanman gerekiyor!"

  Gözümü aniden açıp doğruldum, kan ter içinde kalmıştım. Hâla gördüğüm kâbusun etkisinde olduğum için titriyordum. Başımı kaldırınca yüzünde bir dehşet ifadesiyle bana bakan Silvia' yı gördüm, sağ gözüme tam odaklı bir şekilde bakıyordu.

"G-gözüne n-ne oldu senin?" diye sordu, sesi titriyordu. O söyleyince fark ettim, sağ gözüm yanmaya başlamış gibi acı veriyordu. Acıdan gözümü kapattım.

  "Ben-" diye başladım ama dışarıdan gelen bir sesle lafım kesildi.

  "Silvia! Elena' yı uyandıramadın mı hâla?!" dedi Misty bağırarak.

  Hemen sırt çantama yöneldim ve içinden annemin asasını ve babamın kılıcını çıkardım ve çadırdan dışarı fırladım.

  Dışarıdan yaklaşık 30 kadar Karanlıktan Gelen vardı, Misty 4 tanesini Hava Elementi' ni kullanarak havaya kaldırmıştı. Bir elinde ise kılıcı vardı. Arkasından sinsice bir Karanlıktan Gelen yaklaşıyordu. Hemen Misty' nin arkasına koştum ve Karanlıktan Gelen tam kılıcını Misty' e vuracakken babamın kılıcıyla onu son anda durdurmayı başardım.

  Misty sesi duyunca başını hafif arkasına çevirdi, beni görünce güldü;

  "Silvia' nın dediği kadar varmışsın, ha?"

  Sırıtmaya çalıştım ama hâla sağ gözüm yanıyordu. Karanlıktan Gelen' i babamın kılıcına baskı uygulayarak ileri doğru fırlattım. Başımı çevirip Silvia' yı görmeye çalıştım, 3 Karanlıktan Gelen' i sarmaşıklar ve köklerle bağlamış, asasıyla bir Karanlıktan Gelen' in ona yaklaşmasını engelliyordu.

  Silvia' nın sarmaşık ve kökler ile bağladığı Karanlıktan Gelenler' den biri kendini kurtarmayı başarmıştık, bu Karanlıktan Gelen' in kolunda bir general arması vardı. Anlaşılan Luna' dan sonra Karanlık Ordu' nun yönetimi onun elindeydi. Kılıcını hışımla çektiğini gördüm, generalin kılıcı diğer Karanlıktan Gelenler' in aksine çok farklıydı. Simsiyah bir kılıcı vardı fakat generali kılıcındaki damarlar mor yerine beyazdı.

  Daha fazla düşünecek vaktim yoktu, hemen general doğru koşmaya başladım, sonra nasıl oldu bilmiyorum ama yerden sarmaşıklar yükselmeye ve beni generale doğru hızlandırmaya başladı. Silvia o an bana bakmıyordu bile bu yüzden bunu o yapıyor olamazdı, ama bu nasıl olabiliyordu?

  Çok uzun oldu, 662 kelime. Okuduğunuz için teşekkürler.