Gözler Yalan Söylemez (BxBxBxb)

Bölüm: 8

Başlamadan önce yıldıza basmayı unutma 😁

İyi okumalar
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Keremden

Sabahı zor ettim.

Şuan şirketlerine gidip fotoğraf olayında bir parmakları olup olmadığını anlatmalarını isteyeceğim.

Günlerdir uyumamaktan gözlerim şaşı oldu. Her an bayılacak gibi oluyorum.

Yine aklıma gelen düşüncelerle derin bir nefes aldım.

Neden kötü birşeyler olacakmış gibi hissediyorum.

O kadar düşüncelere dalmışım ki taksici abinin sesini, onun beni dürtmesi ile fark ettim.

" Oğlum verdiğin adres burası mı?."

Camdan dışarıya baktığımda şirketi gördüm.

" Evet, doğru adres."

Ücreti ödeyip arabadan indim. Şirkete girerken anlamsız bir stres ve titreme vücudumu sardı. Ayaklarımın titremesiyle anlık olduğum yerde durmak zorunda kaldım.

Elim ayağım birbirine dolanıyor. Bugünlerde hiç iyi değilim. Uykusuzluktan bazen gözlerim kararıyor yada düşecekmiş gibi hissediyorum.

Yavaş yavaş yürümeye başladım, dikkat çekmeye başlamıştım.

Bir kanıt için günlerdir uykusuzum ve içim içimi yiyor, neden bu kadar korkuyorum.

Ucunda ölüm yok ya.

Ben bu kanıt olayını fazla abartıyorum. Sakın olmalıyım

Asansöre binerken yine iç sesim konuştu.

' Eğer kanıtları yoksa sence neden sudeye iftira atsınlar?.'

İç sesim yine ve yine düşünmeme sebep oldu.

Beni sevdikleri için yapıyorlar diyeceğim ama bu konunun sevmekle alakası yok.

İç sesim yine devreye girdi.

' Kıskandıkları için.'

Düşündüm ama kıskanmakta bu konu ile aşırı alakasız oluyor.

Tamam kıskanabilirler ama kimse kıskançlık yüzünden böyle büyük bir suçlama yapmaz.

Sudenin hareketleri, dokunuşları ve samimiyeti için diyeceğim ama Sude temas bağımlısı. Sadece bana özel değil bu hareketleri, dokunuşları ve samimiyetleri herkese karşı nasıl bana davranıyorsa onlara da öyle davranıyor.

Asansör kapısı açıldığında düşüncelerimi bir kenara bırakıp yürümeye başladım.

Hepsi Toygar'ın odasında olmalı ki içeriden sesler geliyor.

Ama daha önce hiç duymadığım bir ses duydum.

Hiç tanıdık bir ses değildi.

Kapıyı tıklayıp içeriye girdim.

Bütün gözler bana döndü.

Hepsi ayaktaydı üçlü sinirli ve karşılarında bir adam duruyordu.

Tanıdık olmayan o ses bu adama ait olmalıydı.

Adam kafasını çevirip bana baktı.

Yüzünde anlamlandıramadığım bir sırıtış meydana geldi. Bakışları çok değişikti, bu bakışları asla çözemezdim. Gayet keyifliydi adam.