Gözler Yalan Söylemez (BxBxBxb)

Bölüm: 6

Başlamadan önce yıldıza basmayı unutma 😁

İyi okumalar
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Yazardan

Saat sabah 08:00'e geliyordu. Herkes yavaş yavaş uyanmaya başlamış gitmeye hazırlanıyorlardı.

Kerem dışında.

"Oğlum biriniz gidip keremi uyandırsın birazdan çıkacağız."dedi zerin hanım.

Toygar kalkıp keremi uyandırmaya gidecekken Aksel toygarı durdurup;

"Sen otur sevgilim ben kaldırırım."

Toygar aksel'i onaylayarak geri yerine oturdu.

Aksel üst kattaki üçüncü odaya girip kapıyı kapattı. Ellerini cebine koyup yüzüne bir sırıtış ekledi. Yavaş adımlarla keremin yanına yaklaşıp yatağın kenarına oturdu.

Bakışları keremin kısa ve yukarı sıyırılmış şortuna ve aynı zamanda biraz yukarı sıyırılmış tişörtüna takıldı.
Süt gibi beyaz olan teni gözler önündeydi.

Aksel'in eli yavaş yavaş keremin bacaklarına gitti.

Okşayarak elini yukarı götürüp kalçasını acıtmayacak bir şekilde sıktı. Kerem ise kısık kısık inlemeler bırakıyordu, ve bu inlemeler koca adamın kalbini hızlandırmaya yeterdi.

Aksel daha fazla devam etmeyip elini keremin bacağından çekti. Eğer biraz daha keremin inlemelerini duysaydı, iyi şeyler olmayacaktı.

Aksel bu sefer elini keremin saçlarına götürüp okşadı.

"Keremim hadi kalk kahvaltıya gidiyoruz hazırlan"

Kerem uyanmayınca aksel birkaç söz daha söyleyip keremi hafifçe dürttü.

"Bebeğim hadi herkes seni bekliyor, babam beklemeyi sevmiyor sonra çok kızar hadi keremim."

"I-ı gelmeyeceğim siz gidin ben uyumak istiyorumm."

Aksel bir türlü keremi kaldırıp banyoya götürmüştü. Kendisi aşağıya inip keremin hazırlanıp geleceğini herkese duyurdu 5 dakika sonra Kerem aşağa inmiş hep birlikte evin çıkış kapısına ilerlemişlerdi.

Herkes arabalara oturmuş yola koyulmuşlardı.

Zerin hanım bugün neler yapacaklarını kereme tek tek anlatıyordu.

" şimdi kahvaltıya gideceğiz sonra bir şirkete uğramamız gerekiyor."

"Sonra nereye gideceğiz?."

"Sonrada alışveriş yapacağız kıyafetler alacağız ev için bir sürü eksik şey var onları tamamlayacağız."

"Sonra?."

" sonrası size kalmış ister gezersiniz ister içersiniz ister eve gelirsiniz size bırakıyoruz.

Kerem hım hımlayıp önüne döndü. Yol boyunca şakalaşıp güldüler şimdi ise kahvaltı masasına oturmuş kahvaltı yapıyorlardı.

Herkes keremin önüne bir yiyecek koyup hepsini yemesi için uyarıyorlardı. Kerem yaşıtlarına göre zayıftı.
54 kiloydu.

O yüzden herkes kilo alması için çabalıyordu.

****

Keremden

Kahvaltımızı yapıp şirkete gitmiştik. İlk defa buraya geliyorum çok büyüktü. Toygar'ın elini tutmuştum. Bu aralar bu üç adama karşı çok garip şeyler hissediyorum. İnşallah aşık olmamışımdır.

Toygardan

Etrafa şaşkın şaşkın bakışlar atan kereme gülümsedim. Şuan benim odama gidiyorduk.

Ben kendi masama giderken Kerem koltuklara gidip Aksel'in yanına oturdu. Alper ise telefonda konuşuyordu.

****

Dakikalar birbirini kovalamıştı ve sonunda önümdeki dosyaları bitirmiştim, Kerem elinde telefon oyun oynuyordu. Akselde işini yeni bitirmişti tam o sırada Alper içeriye girmişti.

"İşiniz bittiyse çıkalım."

"Bitti bitti hadi çıkalım."

Hep birlikte çıkışa ilerledik babamların toplantısı annemlerin işi çıktığı için gelmeyeceklerdi. Biz dördümüz gidecektik.

****

Yazardan

Bütün ev ihtiyaçları alınmış eve geçilmişti.

"Ay ay çok yoruldum off bacaklarım ağrıyor." Diye mızmızlanan kereme bakıp gülümsediler.

Kerem salona gidip koltuğa yayıldı

Poşetleri mutfağa koyup salona girdi üç adam.

"Çok mu yorulmuş benim bebeğim?."diyen Alpere başını salladı.

Bir anda aklına gelen şeyle üç adama dönüp

"Siz neden bana bebeğim diyorsunuz? Hani siz sevgilisinin ya bana böyle şeyler demeniz garip değilmi?."
(Arkadaşlar siz bu malın kusuruna bakmayın kendisi salak olduğu için anlamıyor)

Üç adam kendi aralarında bakıştılar

Alper kereme yaklaşıp çenesini tuttu ve

"Gerçekten bilmek istiyormusun?"

Kerem alper'in aniden değişen yüz ifadesinden biraz tırstı.

"Evet, çok merak ediyorum ve bilmek istiyorum."

Alper kereme daha da yaklaşıp gözlerine baktı

Kerem şok içerisindeydi

Alper'in gözleri dolmuştu...

Aşkından süründüğu kişinin 2 yılda hiçbir şey anlamaması ve hiçbir duygu beslememesi canını yakıyordu.

Kerem ise Alperi ilk defa böyle görüyordu, Alper nadiren gülen bir insandı günün çoğu zamanı ifadesiz dolaşırdı sadece kereme ve sevgililerine karşı yumuşaktı.

"Gerçekten hiç mi anlamadın." Alper'in gözünden bir damla yaş aktı simsiyah gözleri öfke doluydu. Keremin çenesini yavaşça bırakıp gitti.

O sırada Aksel ve Toygar sessizce onları izliyorlardı.

Kerem bakışlarını ikiliye çevirmişti.

"Noldu şimdi Alper neden ağladı , neyi anlamamışım siz söyleyin."
(Arkadaşlar lütfen kriz geçirmeyin Kerem biraz otistik)

Aksel keremin bu sorusuna iç çekti ve şimdi açıklamazsa daha iyi olur diye düşündü.

"Zamanı gelince öğrenirsin."

Toygar çoktan odadan çıkıp sevgilisinin yanına gitmişti.

"Siz benden birşey mi saklıyorsunuz?."

"Kerem lütfen ısrar etme ve odaya çıkıp uyu ben sonra senin yanına gelirim."

Kerem tam birşey diyecekken Aksel salondan çıktı.

Devam Edecek.....

Ukenin mal olması gerekiyor yoksa hikayenin tadı tuzu kalmaz 😁