𝐘𝐚𝐝 𝐞𝐥𝐥𝐞𝐫 / 𝐦𝐢𝐤𝐞𝐲 𝐱 𝐨𝐜

4⋆ ˚｡⋆୨୧˚

Sonunda Kou sokağına varmıştım ama etrafta kimsecikler gözükmüyordu. Oyun mu oynuyorlardı benimle?

Biraz daha ilerledim ve etrafa göz gezdirdim. Arkamda duran silüetten haberim yoktu.

"Yakaladım seni."

Birisi beni yakamdan tuttu ve duvara bastırdı. Yüzüne baktığım zaman burnu kırılan kahverengi saçlı çocuk olduğunu gördüm.

"Amacın ne?"

"Kes sesini."

"Yediğin tekme sana yetmedi herhalde. Üstüne kudurup çantamı çalmışsın."

Hafifçe sırıttım.

"Sana o kadar burnun için buz verdim. Haketmezmişsin."

"Seni burada öldüreceğim sürtük."

" Daha biraz önce tekme yediğin için ağlıyordun. Şimdi ise beni öldüreceğini mi söylüyorsun?"

Çocuk sırıttı. Sırıtmasına şaşırmıştım.

"Abilerimi tanımıyorsun."

"Ama merak etme kim olduklarını sana göstereceğim."

Çocuğun arkasından iki büyük cüsseli adam çıktı.

"Lan ,bizim kardeşimize tekme atan orospu sen misin?"

Aha şimdi sıçtın Serena. Bunlar Kanto bölgesini kontrol eden Siren çetesi.

Çocuğa acınası gözlerle baktım.

"Abilerini çağırdın demek...ne kadar rezil-"

O sırada yüzüme atılan yumrukla susmak zorunda kaldım. Dudağım patlamıştı ve fena canım yanıyordu.

Büyük cüsseli ilk adam bir bıçak çıkarttı.

"Senin gibi karıların soyunu kurutmak için bu çeteyi kurduk. Çocuk olsan bile..."

Adam elinde bıçakla bana doğru ilerliyordu.

"Hayatımda hiç çocuk öldürmedim. Nasıl bir his çok merak ediyorum."

Gözlerim dolmuştu ama ağlamayacaktım. Bu şerefsizlerin önünde kendimi küçük düşürmek istemiyordum. Keşke çantayı bırakıp eve gitseydim. Nasıl böyle bir şey olabileceğini tahmin edemedim?

Yakamı çocuğun elinden kurtarmaya çalışıyordum.

"Uslu dur küçük orospu. Seni bırakacağımı mı sanıyorsun? Beni arkadaşlarımın önünde rezil ettin. Bunun bedelini fena ödeyeceksin."

"Korkak bir faresin sadece...Yemin ederim tek gücün sadece kadınlara yetiyordur."

Adam bıçağı kaldırmıştı ve gözlerimi sıkıca kapattım. Kaderime boyun eğmiştim ama bir süre hiçbir şey olmamıştı.

Gözlerimi yavaşça açtım ve karşımda onu gördüm.

Manjiro'yu...

Gözlerini yerde duran bir şeye sabitlemişti.

"O kadar acizsiniz ki...tiksiniyorum sizin gibi heriflerden."

Manjiro yere tükürdü. Niye böyle bir şey yaptığını anlayamamıştım. Yakamı tutan çocuğa baktım. Korku dolu gözlerle Manjiro'ya bakıyordu.

Bu arada bana bıçak kaldıran şerefsiz ve yanında ki herif neredeydi? Çocuğun elleri titriyordu o yüzden ellerinden yakamı hızlıca kurtarabilirdim. Manjiro'ya doğru ilerledim ve yere baktığımda buz kesildim.

Yerde bana bıçak kaldıran adam ve diğer adam yatıyordu. Hem de yüzleri kan içindeydi. Manjiro'ya baktım. Bunları o mu yapmıştı?

O sırada yakamı tutan çocuk hızlıca kaçmıştı bile.

Manjiro hızlıca bana döndü.

"Bu çanta senin olmalı."

Eski gülümsemesi gibi gülümsüyordu bana. Ben ise ağzım açık bir şekilde ona bakıyordum.

İşte bu Manjiro'ya aşık olduğum gündü.

Değişik hissediyordum. Kalbim hızlı hızlı çarpıyordu ama korkudan mı yoksa başka bir şeyden mi? Bilemiyorum. Evin kapısını anahtarımla açtım ve hızlıca eve girdim. Odaya sessizce gitme planım abim Chifuyu tarafından mahvolmuştu.

"SERENA NEREDESİN SEN? SAAT KAÇ HABERİN VAR MI?!"

Abimin yüzüne bakmamaya çalışıyordum. Yüzümde ki yarayı görürse sorgu yağmuruna tutulmam içten bile değildi.

"BAKSANA YÜZÜME!"

Abim eliyle çenemi tuttu ve kaldırdı. Patlayan dudağımı görünce kaşlarını buruşturdu."

"LAN KİM YAPTI BUNU?!"

"Uzun hikaye abi...çok uzun hikaye."
-------------
Vote vermeyi unutmayın canlarr 💜