9

103 16 215
                                    

Yaşıyorum demek için atıyorum...

Bölüm senindir Glenru apla...
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

.
.
.
Gülümseyerek elimi arkalarından sallarken onların son anda birleştirdikleri ellerinde takılı kalmıştım. Gülümsemem bozulurken bedenimin donduğunu hissettim. Ne elimi indirebiliyordum ne bakışlarımı ayırabiliyordum.

En sonunda boyut kapısı kaybolup ışıklar sönünce elimi yavaşça indirebilmiştim.

Gözlerimi kısa bir anlığına kapatıp gördüklerimin rüya olmasını diledim ama nafileydi. Sasuke'nin kısa bir an için dalgalanan çakrasını net bir şekilde hissetmiştim.

Artık biliyor... Önceden bilmese bile şimdi açıkça gördü... Gözlerimi açarken tırnaklarımı istemsizce avuç içlerime batırdım. Sağ arkamda olan Sasuke'ye dönmemek için düşüncelerimle kavga ediyordum resmen.

Nasıl bir tepki verebilir ki? Niye bu kadar endişeleniyorum? Tepkisinin ne olacağını biliyorum... Nefret edecek..benden iğrenecek belki de... Sakura'yı seviyor sonuçta...

Bu düşüncelerim bir anda nefes aldırmayı unutturmuştu bana. Kendimi yine krize giriyor gibi hissediyordum ama girmiyordum!

Yine de..olabilir... Ben diğer boyuta gittiğim zaman ilk defa gördüğümde, zihnimde canlandığında iğrenmiştim ama şimdi bu değişti..o bağa dönüştü...

Ama istemiyorum! Tepkisini bana umut verici bile olsa görmek istemiyorum!

Vücudum istemsizce hareket etmiş ve ormanlık alana atmıştı beni. Arkama bile dönüp bakmadan yapabildiğim kadar uzun bir süre hızla koşmuştum.

O süre zarfında zaman yetimi kaybetmiş, vücudumda oluşan yorgunluğu ya da acıyı hissedemez duruma gelmiştim. Tek düşündüğüm, kaçmaktı. Lanet sorunlarımdan olabildiğince uzak durmak istiyordum.

Ne kadar uzak durabileceğim muamma olsa da kısa bir süre sadece kendim olmaya ihtiyacım var. Kısa bir süre sorunlarımı sorunsuz halletmek istiyorum.

Kısa bir süre o bağı karşımdakinin duygularını, düşüncelerini ve de hareketlerini umursamadan yaşamak istiyorum.

Madem hayata tutunmaya mecburum..o zaman o bağı kaybetmeyeceğim! O bağdan asla vazgeçmeyeceğim!... O benden vazgeçse, iğrense bile... Asla! Hayat bu kadar acı üstüne hala yaşamamı istiyorsa bana karşılığını vermek zorunda! O bağı benden alamaz!

Aldığı an..Sasuke'nin nefretini göstererek bağı kopardığı an ben de olmayacağım!

Başkalarını düşünmekten bıktım! Artık kimse umrumda olmayacak! Sadece kendim ve o bağ... Bağımı kaybetmemek için diğerleri dışında kendimi bile feda etmeye hazırım...

Gerçi... Diğerleri diye bir şey kalmadı, öyle değil mi? Herkes gitti... Yalnızım...

Gördüğüm bariyer ile aniden yanımdaki ağaca tutunarak durdum. Köyün sınırına kadar gelmişim...

"Ah..."

I AM NOT  ▪︎Yan Hikaye▪︎Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin