Chapter 23
September 16, 2023
Chapter 23
လင်းလော့ချင်းက သူ့မျက်နှာသူ အုပ်ထားလိုက်၏။ “မင်း … ပါးစပ်ပိတ်ထား ….”
“ဘာလို့လဲ … မင်းက ဘာလို့ရှက်နေတာ … ” ကျိယွီရှောင်က သူ့ကို အဆက်မပြတ် စနောက်နေသည်။
“မင်းပဲရှက်နေတာ … မင်းတို့ တစ်မိသားစုလုံးပဲ ရှက်နေတာ … ” လင်းလော့ချင်း ရှက်လည်းရှက် စိတ်လည်းဆိုး ဖြစ်သွားသည်။
ကျိယွီရှောင် ခေါင်းညှိတ်လိုက်သည်။. “ဒါပေါ့ … မင်းက ငါ့ဇနီးဆိုတော့ ငါ့မိသားစုပဲလေ … ”
လင်းလော့ချင်း “...”
“ငါတို့က လက်မထပ်ရသေးဘူးလေ … ” လင်းလော့ချင်း မျက်နှာနီလာသည်။
“မကြာခင် လက်ထပ်မှာပဲကို ...” ကျိယွီရှောင် သူ့မျက်နှာသူ ကုတ်လိုက်၏။
“ပိတ်ရက်ပြီးတာနဲ့ တနင်္လာနေ့မှာ ဗျူရိုက ပြန်ဖွင့်မှာပဲလေ … ငါတို့ လက်ထပ်မှတ်ပုံတင်ကြတာပေါ့ ...”
လင်းလော့ချင်း “...”
“ချက်ချင်းကြီး … ”
“ဒါပေါ့ … မင်းမပျော်ဘူးလား … မင်းရဲ့နတ်ဘုရားနဲ့အတူ ဘုရားကျောင်းထဲကို ဝင်ရမှာနော် ...”
‘…ဖိတ်ကြားတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ … ငါဒီအိပ်ရာပေါ်ကနေ ထွက်ပြေးချင်လာပြီ …”
လင်းလော့ချင်း ခြုံစောင်ကိုမကာ အိပ်ရာပေါ်မှ ထွက်ရန်ပြင်လိုက်သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် ကျိယွီရှောင်က လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်သည်ဖြစ်ရာ တစ်ဖက်လူ၏ လက်မောင်းများအတွင်း ကျရောက်သွားတော့၏။
“ဘာဖြစ်တာလဲ …” လင်းလော့ချင်း ဝေခွဲမရဖြစ်သွားသည်။
“မင်းဆံပင် …” ကျိယွီရှောင်သူ့ကို သတိပေးလိုက်၏။
လင်းလော့ချင်း သူ့ဆံပင်သူ ထိကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ကျိယွီရှောင် ကပ်ခဲ့သော မှတ်စုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မှတ်စုပေါ်တွင် လက်ရေးခပ်သော့သော့များဖြင့် စာနှစ်လုံးရေးထားသည်။
“ဝက်ပျင်း”
လင်းလော့ချင်း : “……”
