Chapter 73
November 01, 2023
Chapter 73
လင်းလော့ရှီးက လင်းဖေး၏ကမ္ဘာကို နားမလည်နိုင်သလို သူကလည်း လင်းလော့ရှီး၏ကိုယ်ကျိုးမငဲ့မှုကို နားမလည်နိုင်ပေ။
သို့သော် သူ သူ့အမေကို ချစ်သည့်အတွက် သူ့အမေဆုံးပါးပြီးနောက် လင်းလော့ချင်းကို ယုံကြည်ချက် မဝံ့မရဲပေးခဲ့သည်။
အစပိုင်းတွင် တကယ့်ကို စိတ်ပျက်စရာ ကောင်းခဲ့သော်လည်း ယခုမူ သူက လင်းလော့ချင်းအတွက် တဖြည်းဖြည်း စိတ်ပူလာလေသည်။ ထို့ကြောင့် လင်းလော့ချင်းကို သူ့အဖိုးဆီသို့ မသွားစေချင်ပေ။
လင်းဖေး မနက်စာကို တိတ်ဆိတ်စွာ ခေါင်းငုံ့စားနေလိုက်သည်။
စားပြီးနောက် လင်းလော့ချင်း သူ့အခန်းသို့ ပြန်တော့မည့်အချိန်တွင် သူ လင်းလော့ချင်း၏အင်္ကျီအနားကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်အခန်းဆီ သွားလို့ရလား..."
လင်းဖေး၏မျက်လုံးထဲတွင် သူ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသည့်လေးနက်မှုများကို မြင်သောအခါ လင်းလော့ချင်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး လင်းဖေး၏အခန်းဆီ အတူသွားလိုက်သည်။
"သား ရှုရှုကို ဘာပြောချင်လို့လဲ..."
သူ လင်းဖေးကို မေးလိုက်သည်
လင်းဖေး တည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်၏။
"အဖိုးကို သွားမတွေ့ပါနဲ့လား..."
သူ ထပ်ဖြည့်ပြောလိုက်သည်။
"အမေက ရှုရှုကို သူ့ဆီ မသွားစေချင်ဘူး..."
ထိုစကားကို ကြားသောအခါ လင်းလော့ချင်းက မူလပိုင်ရှင်ကို လင်းလော့ရှီးကို ထိုသို့ပြောခဲ့ဖူးကြောင်း သတိရသွားသည်။
အဖေအရင်းဆီမှ ကန်ထုတ်ခံရသူတိုင်း အဖေနှင့်သူတို့ကြား ရှင်းလင်းသည့် မျဉ်းတစ်ကြောင်းကို ဆွဲကြမည်ဖြစ်သည်။ လင်းလော့ရှီးက ထိုသို့ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း မူလပိုင်ရှင်ကမူ ခွေးပုသဖွယ် အမြီးကို နေ့တိုင်းဝှေ့ယမ်းကာ အဖေလင်းကို အိမ်ပြန်လာခွင့်ပေးရန် တောင်းပန်နေလေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် လင်းလော့ရှီးနှင့် မူလပိုင်ရှင် မကြာခဏစကားများကြရလေသည်။
