5.Bölüm

878 21 1
                                    

"Benim tercihim pembe" dedi

ben ona anlamaz gözlerlen bakıyodum bana doğru bi adımla yaklaşıp sağ kulağıma doğru eğilip "hata şöyle içi gösteren dantellilerden olsa zevk'den dört köşe olurum " dedi , yüzüm kırmızıdan mor'a döndüğüne eminim, o benim yüz ifademe bakarak daha da eğleniyor dur şuan Öküz .

Kendimi derin derin nefesler alarak sakinleştirmeye çalışıyodum , bende ona  doğru adım atarak dib dibe olduk "dikkat et de o iç gösteren danteli alıp sana giydirmiyim Korhan ağa tepemi atırma" dedim

"Kızma prenses görende yabancı söyledi, nişanlınım ben senin , hata bu hafta sonu
Müstakbel eşinim " dedi, sırf inat olsun diye 'nişanlınım, eşin olacam ' diyo

"Beni eve götür Korhan ağa ben böyle saçmalıklarlan uğraşamam, eğer sen götürmez isen ben taksiye binerim " dedim, sanki bide ona meraklıymış gibi danteli gecelik alıp bide onun giyecem  , ha
Hayata olmaz o benim için zorunluluktan ibaret sadece , ben Korhan ağa'yla  birbirimize ters bakarken Havin bize doğru gelerek benim kolumdan çekip biraz geriledik ten sonra yüzme mahcup mahcup bakarak

"Özür dilerim sıla, ben sadece-" lafını keserek

"Havin ben senin abinle isteyerek evlenmedim, zorunlulukla evleniyorum istemediğim, sevmediğim, adından başka hiçbişeyin bilmediğim bi adamla evlendiriliyorum şimdide buraya gelip" durup yutkunduktan sonra "gecelik yada herhangi bişey gelip almam emin ol ki belki her akşam ruhumdan bir parça ölücek gün gelecek toprak atacaklar üzerime Havin " dedim kısık bi sesle

"Üzgünüm sıla, ben belki eskisi gibi bana takılıp gülersin zan etım özürdilerim gerçekten... cafeye gidelimi biraz oturalım 1 senedir hiç görüşmedik, 2-3  mesaj atarak birbirimiz soruyoduk hın gidelimi ? " dedi, ne kadar pişman olduğu ses tonundan beli oluyodu ama bugün çok yorulmuştum

"Yok ben eve gideyim en iyisi zaten ordan heylanın yanına gıdecem çok özledim onu " dedim

"Bende geleyimi " dedi

"Şuan yanlız kalsam Havin hı sonra birlikte gideriz " dedim Havin beni onaylayarak korkanın yanına ilerledik

Korhan'a yakınlaştımızda yanında ve kucağında iki erkek çocuk vardı, kucağındaki çocuğun yanağından bi öpücük alıp gülerek onu izliyodu, yanındaki çocuk ise kucağındaki çocuktan 2-3 yaş falan büyüktü Korhan diğer eliyle de yanındaki çocuğun saçlarını karıştırdı.

Biz korhanın yanına geldiğmizde çocuların yüzlerini tam görmüştüm yanındaki çocuğu ve annesini tanıyordum madi açıdan çok sıkıntı çeken bi aileydi ama bu 2 sene içinde durumları yapılan bi yardım tarafından daha iyi bi duruma gelmişti ayşe ablayla çarşıda birbirimiz gördüğümüzde  sorardık, şimdi korhanın yanındaki çocukta ayşe ablanın büyük oğlu kenandı 9 yaşlarındaydı çok akılı ve tatlı bi çocuktu, korhanın kucağındaki çocukta en küçük oğlu Orhan dı 5 yaşına girmişti  geçen aylarda çok sıcak kanlı bi çocuktu

Kenan ve orhan beni görünce orhan korhanın kucağından benim kucağıma gelmek istedi bende hemen onun kucağından alıp orhanı öpücüklerle boğdum kenan bana zaten çokdan sarılmıştı bende ona tek elimle sıkıca sarıldım orhan bana dönüp " kevserim, seni çok özledim güzel kevserim "dedi o kadar güzel 'kevserim 'diyodu ki insanın yiyesi geliyodu " bende seni çok özledim kevser abla "dedi kenan

"bende sizi çok özledim kuzularım, napıyosunuz siz burda tek başınıza annesiz nerde bakiyim " dedim yalandan kaşlarımı azıcık çatıp 

"Annem markete şimdi gelir biz Korhan abiyi görünce yanına gelmek istedik, annem ben gelene kadar Korhan abinin yanından ayrılmayın dedi " kenan 

 FERZîYE(bağ) /BerdelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin