-Seungmin'den |gece|
Az önce hyunjin aramıştı bende o eve gelecek diye kalkıp kendime kahve yaptım. Yarım saat kadar bekledim. Hala gelen yoktu. Zaten hyunjini felix bırakacaktı.
Odama -misafir odasına- gidip yatağıma uzandım. Ne de olsa er ya da geç hyunjin gelip benim odama çökecekti.
|sabah|
Sabah kalktığımda ilk işim hyunjine bakmak oldu. Koşarak bütün evi turluyordum. Bu sayede annemi de uyandırmış oldum. Anneme dün gece olanları söyledim hyunjinin eve gitme ihtimaline karşı annem teyzemi yani hyunjinin annesini aradı.
"Alo, maria günaydın!" Annem hemen hoparlörü açtı. Artık teyzemin sesini bende duyabiliyordum. Yeni uyanmış gibi çıkıyordu sesi.
"Ah, günaydın jisoo bir sorun mu var?" İyi şeyler düşünmek istiyordum, şuan hyunjinin evde olmasını maria teyzemin evet burda yanımda falan demesini istiyordum.
"Ş-şey-" annemin sesi titriyordu. Hyunjini çok severdi sanırım fazla endişelenmişti. Telefonu annemin elinden alıp ben konuşmaya başladım.
"Hey, jisoo iyi misiniz neler oluyor orada?" Hyunjin eğer evdeysen ve bana haber vermediysen üstüne bir de bu kadar insanı telaşa kapılmasına neden olduysan seni bizzat ben kendim boğacağım.
Teyzeme dün geceden itibaren olan her şeyi anlatmıştım. Yanımıza geleceğini söyleyip telefonu suratıma kapatmıştı.
Hyunjini aramayı tekrar denemiştim. Ama açmamıştı. Tekrar, tekrar ve tekrar. Hiçbirini açmamıştı.
Teyzem eve gelmiş avazın çıktığı kadar bağırıyordu. Annemin üstüne doğru yürüyüp anneme parmak salladı. Annemi suçluyordu. Ne yaşıyor bu kadın?
"Ne yaptığını sanıyorsun, kendine gel! Burası benim çöplüğüm git artistliğini başka yerde yap. Burda hyunjin kayıp ulaşamıyoruz doğru düzgün düşünmek yerine anneme parmak sallıyorsun. Çözüm yolu bul! Bağırıp durma!" Sanırım annemin üzerine geldiği için biraz sinirlenmiştim. Şuan annem kendini suçluyordu. Ve teyzem geldiğinden beri anneme hiç yardımcı olmuyordu.
Tekrar hyunjini arayacağım sırada hyunjin beni arıyordu mutluydum ama aynı zamanda sinirliydim de. Tam bütün sinirimi kusacaktım ki telefondan gelen başka bir kadın sesi buna engel oldu.
"Merhabalar ******* hastanesinden arıyorum." Kadın bir şeyler demeye devam ediyordu fakat ben artık duymuyordum. Gözlerimden yaşlar akıyor elim ayağım titriyordu fazla mı tepki veriyordum hayır çünkü motor kazası dediğini duydum, hyunjin felixin motoru ile eve gelecekti. Telefon elimden öylece düşmüştü. Doğru düzgün düşünemiyordum. Annem ve teyzem yanıma gelmiş konuşuyorlardı. Telefonu annem aldı. Annem de ağlamaya başladı teyzeme gitmemiz gerektiğini söyleyip araba anahtarını almak için yukarı çıktı. Ben ise hala olduğum yerde ağlıyordum hyunjine bir şey olduysa bu benim suçumdu.
Hastaneye gelmiştik ve 2-3 saattir hyunjinin kapısının karşısında oturmuş hyunjinin olduğu odanın kapısına bakıyordum. Hafif yaralanmıştı fazla bir şeyi yoktu. Ama yine de canım yanıyordu. Ne kadar sakin olmaya çalışsam da olmuyordu.
Hele ki yan taraftaki çığlıklar içimdeki acıyı daha da arttırıyordu. Felix.. felixin annesinin feryatları ağlamaları bütün hastaneden duyulacak şekilde çıkıyordu. O ölmüştü. Felix ölmüştü. Hah inanması zor geliyor daha iki gün önce kuzenimin çok aşığım diye anlattığı çocuk yan odada ölüydü.
Ne annem ne de teyzem ise ölen kişinin hyunjinin sevgilisi olduğunu bilmiyordu.
Annem teyzeme moral vermeye çalışıyordu. Kantine gideceklerini söylediklerinde annem ısrar etse de yerimden kalkmamıştım.
Yanıma sincap suratlı bir çocuk yaklaşınca zor da olsa gözlerimi kapıdan çekip gelen çocuğa baktım. Ağlamıştı benim gibi, bizim gibi..
"Hyunjin.. o nasıl?" Az önce felixin annesinin yanında bir grup arasındaydı bu çocuk muhtemelen felixin arkadaşıydı. Arkadaşı ölmüştü ama hala hyunjini soruyordu ağlamamak için kendini tuttuğu da çok belli oluyordu.
"İyi" kısa bir cevap verdim. Yanıma gelip oturdu. Hıçkırık seslerini duyduğumda daha da kötü olmuştum. Benim ona destek olmam gerekiyordu. Dönüp sarıldım sımsıkı sarıldım ona ağlaması gittikçe arttı.
Biraz olsun sakinleşmişti sonunda, evet ismini bile bilmediğim çocuğa sarılmıştım.
"Felix seni görse emin ol çok kızardı." Dedim. Küçük bir tebessüm edip ağlamaya devam etti. Ne yapacağımı bilmiyordum.
"Hmhm çok kızardı." Biraz durup nefes aldı daha sonra devam etti. "Hyunjin, felixi hastaneye getiren o. Ama hasteneye geldiğinde fenalaşmış kriz geçirince iğne yapmak zorunda kalmışlar." Durup onu dinlemeye devam ettim.
"Sanırım motorun frenlerinde sorun vardı, felix de bunu geç fark etmiş, kafasındaki kasketi hyunjine vermiş sonra ise."
Devam edememişti tekrar sarıldım. Sarılırken konuşmaya devam etti.
"Sonra ise bir binanın duvarına çarparak durabilmiş."
Bende ağlamaya başlamıştım. Ayrılmıştık hyunjin uyandığında haber vermem için ricada bulunmuştu. Gitmeden numaramı almıştı. İsmini de öğrenmiştim jisung..
Şimdi jisung gitmiş ve ben yine kapı ile bakışmaya devam etmiştim. Peki hyunjine bu durumu nasıl açıklayacaktım. Ne diyecektim. Hyunjin çok üzülürdü. O, o dayanamazdı.
Koridordan sesler duyduğumda kafamı oraya çevirdim. Annem ve teyzem buraya doğru geliyorlardı. Biraz olsun sakinleşmişlerdi. Arkasından hyunjinin babasını görmüştüm maria teyzemin yanında duruyordu bir gram üzülmüş gibi durmuyordu piç.
Annem yanıma gelip göz yaşlarımı silmişti. Saçıma öpücükler kondurarak rahatlatmıştı beni ama kendi de ağlıyordu. Şapşal kadın kendi ağlarken bile beni düşünüyordu.
"Hyunjin.. o iyi olacak seungmin yeter ağlama." Yanaklarımı avuçlarının içine alıp konuşmuştu.
"Sana anlatmam gereken şeyler var anne, ben daha fazla dayanamıyorum, tek başıma atlatabileceğim bir şey değil."
"Anlat, anlat oğlum tek değilsin ben varım. Beraber atlatırız ne oldu."
"Hyunjin ile ilgili." Annemin gözleri büyümüştü. Yanlış bir şey düşündü sanırım.
"Yoksa, bir şeyler mi biliyorsun seungmin?"
"Hayır, beni bölmeden dinle olur mu?" Olumlu anlamda kafasını salladı. Kalkıp kantine gittik teyzemin şuan duymaması gerekiyordu en azından annem ile bir çözüm bulana kadar.
Kantine indiğimizde anneme olan her şeyi bütün detayları ile anlatmıştım. Annem bir şeyler bulacağını söylemişti.
Annem ile hala düşünürken teyzem annemi aradı ve hyunjinin uyandığını söyledi koşar adımlarla yukarıya çıktık. Hyunjinin odasının önüne gelince duyduğum sesler pek de hoş değildi.
OHM SELAM felixi oldurdum 🤗
Neyse susun! S E M E L İ X 🛐👅💋💪🏿😩🥵🤭💘🤗😱🫢🫠🤫🤡👻😻💀👉🏻👈🏻🫦💄🫀🤰🏻🫄🏻🫃🏻👨🏻🍼🤱🏻🤷♀️💃🏼👯♀️💏🙈🙉🙊🔪🐥
862🫡
