Chapter 4

198 44 4
                                    

Zawgyi

အပိုင္း ၄ (သတိမမူဘဲ အမိခံလိုက္ရ)

အင္တာနက္ကေဖးတြင္ နာရီအနည္းငယ္ၾကာ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ႐ွလ်န္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ အိပ္ေနသလား၊ႏိုးေနသလားပင္ မသိေတာ့။
ေခါင္းကအံုခဲေနၿပီး ရံဖန္ရံခါျဖစ္ေပၚလာသည့္ ဘယ္ဘက္ေျခသလုံးထံမွ နာက်င္ကိုက္ခဲမႈက သူ၏အိပ္ခ်င္စိတ္ကို အလံုးစံုဖယ္ရွားပစ္ခဲ့သည္။
အျပင္ဖက္ေကာင္းကင္မွ အလင္းတန္းတို႔က ကေဖးရဲ႕မွန္တံခါးကိုျဖတ္ၿပီး အထဲသို႔ေရာက္ဝင္လာသည္။
႐ွလ်န္ ထလိုက္ၿပီး ေကာင္တာဆီသြား၍ check outလုပ္လိုက္သည္။ဆိုင္ထဲမွေလထုက မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ေကာင္းသည္မို႔ အျပင္ထြက္ၿပီးေလေကာင္းေလသန္႔႐ူခ်င္သည္ေလ။
လူေတြၾကားထဲေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့အသိက သူ႔ကို ပိုလုံၿခဳံသည္ဟု ခံစားရေသာ္လည္း ၊စီးကရက္ မီးခိုးေငြ႕ေတြထံုလႊမ္းေနတဲ့ေလထုက သူ႔ကို နွစ္အနည္းငယ္စာေလာက္အသက္တိုသြားသလို ခံစားရေစသည္။

သူ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ ျဖည္းညႇင္းစြာေလွ်ာက္ေနမိသည္။ အလုပ္သြားဖို႔က ေစာလြန္းေနေသးတယ္။ ႐ုံးခန္းရွိတဲ့အေဆာက္အဦးရဲ႕တံခါးမႀကီးေတာင္ ေသာ့ဖြင့္ဦးမွာမဟုတ္ဘူး။
ဂလံုးဂလြမ္ျမည္သံကိုၾကားလိုက္ရခ်ိန္၌ ႐ွလ်န္တစ္ေယာက္ ဗိုက္ထဲက တဂြီဂြီျမည္လာတာေၾကာင့္ ဝမ္းဗိုက္ကိုအသာပုတ္ၿပီး ေစာေစာဖြင့္သည့္ မနက္စာဆိုင္႐ွာဖို႔ ေတြးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။
႐ုတ္တရက္မို႔ ႐ွလ်န္လဲ ထိတ္လန႔္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း အသံထြက္ေပၚလာရာကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူ႔လက္ဝဲဘက္ လမ္းၾကားေလးထဲတြင္ အဖြားအိုတစ္ဦးက ခ်ည့္ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔ႏွင့္ သူမ ျပဳတ္က်သြားခဲ့တဲ့ ပလတ္စတစ္အိတ္ကိုေကာက္ဖို႔ျပင္ေနသည္။ သံဘူးအမ်ားအျပားဟာလည္း ေျမျပင္အႏွံ႔ ျပန္႔က်ဲေန၏။

သံဗူးတစ္ခုက သူ႔ေျခေထာက္ထိပ္ထိ လိမ့္က်လာတာေၾကာင့္ ႐ွလ်န္ ဒူးေထာက္ထိုင္၍ ၎ကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီး လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ျပန္႔က်ဲေနသည္မ်ားကိုလဲ ေကာက္ကာ ထိုအဖြားအိုထံ ယူသြားေပးလိုက္သည္။ မနက္အေစာႀကီးမွာ ဗူးခြံအမ်ားႀကီးလိုက္ေကာက္ရတာ လြယ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ေပ။ ပထမေတာ့ ႐ွလ်န္ ဒီဘူးခြံလိုက္ေကာက္ေနရတဲ့အဖြားအိုကို ေပတိေပစုတ္ျဖင့္ ခ်ည့္နဲ႔ေနမည္ဟု ထင္ခဲ့ေလသည္။ ဒါေပမယ့္ အနားေရာက္တဲ့အခါ ထိုအဖြားအိုက သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္၍ သူကမ္းေပးလိုက္သည့္ သံဘူးေတြကိုယူလိုက္သည္။
အဖြားအိုရဲ႕ မ်က္ဝန္းတို္႔က အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ စူး႐ွေတာက္ပေနၿပီး စြတ္စြတ္ျဖဴေနေသာဆံပင္တို႔ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၿဖီးသင္ထား၏။ သူမရဲ႕အဝတ္အစားေတြက ေဟာင္းႏြမ္းေနေသာ္ျငား သန႔္ရွင္းၿပီး အလြန္သပ္ရပ္လွသည္။

Human Mold(Myannar Translation)Where stories live. Discover now