"Hayatım değişecekti,iyi anlamda"

91 5 0
                                    

18.01.2024

İyi okumalar :)

Jimin ~

Yine bu masanın başındayım.Yine bu lanet olası dosyalarla ilgileniyorum.Ve yine gram uykum yok.Bu nasıl olabiliyor?Neden uyuyamıyorum?Tek bir gün uyumak istiyorum.Sanki çok şey istiyormuşum gibi.Artık uykularım düzene girsin  istiyorum.O ilaçları kullanmamak istiyorum.Ama ilaç kullansam bile işim bunu engelliyor değil mi?

...

Kahve makinesinin önüne geçmiş bekliyordum.Kahve içip biraz sakinleşecektim ama makine beni daha beter etmişti.Olmuyordu.Kahve olmuyordu ve yaklaşık yarım saattir burada bekliyordum.Makinenin her yerini kontrol etmiştim ama olmuyordu işte.

Hiçbir şey anlamayarak kahve makinesiyle bakışmama devam ettim.Bozulmuş muydu?Hayır.Kahveyi mi yapamamıştım?Malzemeleri özenle karıştırmıştım.Elektrik mi yoktu?Hayır,ışıklar yanıyordu.

Aklıma gelen şey ile hemen sağıma döndüm.Tanrım...

Fişi takmayı unutmuşum.Kafam bu aralar fazlasıyla dağınıktı ama bu kadar da olamazdı.

Fişi taktığımda makine çalışmaya başladı.Yaklaşık 2 dakika sonra kahve hazır olduğunda kupaya koydum ve üst kattaki çalışma odama adımladım.

Çalışma odamda hep huzuru hissetmişimdir.Ama artık daha çok cehennem gibi hissettiriyor.Büronun fazladan verdiği davalar ve üstlerimin bana devrettiği işler sayesinde.

Eskiden çalışmayı severdim.Avukat olmak için çok çalışmıştım.Üniversitedeyken ailemin durumunun iyi olduğu söylenemezdi.Masrafları karşılamak için kaç farklı işte çalıştığımı sayamadım bile.Ama üniversiteden mezun olduğumda ve ünlü bir büroda işe başladığımda kendimle ilk kez gurur duydum.İyi ki çabalamışım diye düşündüm.

Hayallerim vardı benim.Bu dünyaya adaleti getirecektim ben.Ama olmuyordu.Ne kadar çabalasam da adalet yerini bulmuyordu.Haklılar haksız,haksızların haklı çıktığı bir dünyada kimse yaşamak istemez ama kimse de bunu değiştirmek için çabalamıyordu.

'Boşuna mı okumuşum?' dediğim zamanlarım oldu.'Bunun için mi bu kadar zorluklar çektim ben?'dediğim zamanlarım oldu.

Ama şu an buradayım.İşini severek yaptığı ve iyi olduğu bilinen ünlü avukat Park Jimin.

Ama hayır.İşimden bile nefret ettirmişlerdi.

Odaya girdim ve kapıyı ardımdan kapattım.Galiba burada sabahlayacaktım.Her zaman olduğu gibi.

Odanın camla kaplı tarafına geçip oturdum.Odada tek bir ışık dahi yanmıyordu.Gözlerim şehirdeki ışık kirliliğine kaydı ve gülümsedim.Sanki güzel bir şeymiş gibi görünüyordu.Zaten her şey böyle değil miydi?Aslında en yanlış olan şeyler dışarıdan bakınca dünyanın en güzeli gibi durmaz mıydı?

Kahvemden küçük yudumlar alarak şehri izlemeye devam ettim.Yarın daha güzel bir gün olacaktı.Yarın her şey değişecekti.Hayatım değişecekti.Ama iyi anlamda.

Her zaman kendime söylediğim sözlerdir bunlar.Bu konuda haklı çıktığım tek bir zaman olmamıştı.Ama yarın için daha iyi düşüncelerim vardı.Umarım iyi bir gün olurdu.

...

Saat 4.43 ve ben hala uyuyamıyorum.

Son çare olarak uyku ilacı kullanmaya karar vermiştim.Ama ilaç bile geç etki ediyordu.Böyle yaşamaktan bıkmıştım.Ne olurdu normal bir insan gibi uyuyabilseydim?

Yarın büroya öğlenden sonra gideceğim için çok bir sorun yoktu.Ama bu yorgunluğum asla geçmeyecekti.

Yine de yarın güzel bir gün olacaktı...

~

Selammm!
Bu ilk ficim.Eğer yanlışlarımı görürseniz,yazma stilimi sevmediyseniz ya da sizi rahatsız eden bir yer varsa lütfen söyleyin.Eleştirilere açığım ve kendimi yazma konusunda geliştirmek istiyorum💜

Don't Leave MeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin