အဆင့်​မြင့်တင်ခြင်းစနစ် ( zhanyi ❤💚)

အပိုင်း(၁၃) uni:zg

**zg**

* အာ့ထုံ....*

*yes..ေျပားပါ....ဆာ*

*မ်က္ခြက္ေျပာင္မေနနဲ႕.......ေမးစရာရွိလို႔*

*ဘာေမးမလိုလဲ.....သခင္*

*အင္း.....မင္းအေကာင္အထည္ရဖို႔ငါကက်င့္ႀကံဆင့္ဘယ္ေလာက္ထိေရာက္ဖို႔လိုအပ္တာလဲ *

*အင္း....ခန္မွန္းေျခအရေတာ့​​ေကာင္းကင္
အဆင့္ကိုေရာက္မွကြၽန္ေတာ္အေကာင္အထည္ေပၚမယ္ထင္တယ္*

.....ပါပါး.....ပါပါး...ခ်ီ...ခ်ီ....

*.......*

ေဝရင္းငွက္သံေလးနဲ႕သူကိုခ်ီခိုင္းေနတဲ့ငွက္ေပါက္ကိုၾကည့္ကာေျပားစရာစကားမဲ့သြားသည္။

*ခြီး.......ဟားဟား...ကြၽန္ေတာ္လဲသခင္ေျပားသလိုအူတက္ၿပီးေသေတာ့မယ္...ဟားဟား
လက္စသတ္ေတာ့သူကသခင္ကိုငွက္လိုထင္ေနတာမဟုတ္ဘဲသူ႕ကိုယ္သူလူလို႔ထင္ေနတာပဲ..ဟားဟား *

*ဟင္း.......*

ေဝရင္း သက္ျပင္းရွည္ကိုခ်လိဳက္သည္။
အဟင္းေရွ႕ေလ်ာက္သူ႕ဘဝကေတာ့ဟုတ္ေနပါၿပီးေလကိုယ့္ကိုကိုယ္လူလို႔ထင္ေနတဲ့ငွက္နဲ႕
ရယ္ေၾကားျပက္ေနတဲ့စနစ္နဲ႕ဟုတ္ေနတာပဲ

ေနာက္ၿပီးစပ္စလူးေလးျဖစ္ေနတဲ့သူ႕အခ်စ္ေတာ္ေလးနဲ႕အနာဂတ္ကသူ႕ကိုယ္သူျမင္ေယာင္ယင္းေဝရင္းသက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။

*ဒါနဲ႕အာ့ထုံမင္းယာယီလူပုံစံမေျပာင္းနိုင္ဘူးလား*

*ေျပာင္းနိုင္တယ္.....ဒါေပမယ့္၇ရက္တခါေတာ့သခင့္ရဲ႕ခ်ီေတြကြၽန္ေတာ့္ကိုနည္းနည္းေပးမွရမယ္*

ေဝရင္းလူယုတ္မာအၿပဳံးၿပဳံးလိုက္ကာ

*ဒါဆိုလူပုံစံအခုပဲေျပာင္းလိုက္ခ်ီကိစၥကျပႆနာမရွိဘူးငါေပးနိုင္တယ္*

အာ့ထုံသခင့္ရဲ႕အၿပဳံးေၾကာင့္ေက်ားခ်မ္းသြားေသာ္ျငားလည္းသခင့္အမိန့္ကိုမပယ္ရွားဝံ့တာေၾကာင္လူပုံစံသာေျပာင္းရန္ျပင္ရသည္။

*ဟုတ္ကဲ့..... သခင္*

႐ုတ္ခ်ည္းပင္ေဝရင္းရဲ႕ေရွ႕မွာ၁၅ႏွစ္အ႐ြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပၚလာသည္။

*အမယ္...မင္းကလူပုံစံနဲ႕ဆိုေတာ့မဆိုးပါဘူး
ေရာ့....သူကအခု႔ကစၿပီးမင္းကိစၥျဖစ္သြားၿပီးသူကရွားပါးဖီနစ္ငွက္ဆိုေတာ့ငယ္႐ြယ္တုန္းအျပင္ထုပ္လို႔မရဘူး.....မင္းသူမႀကီးေသးတဲ့အထိသူ႕ကိုဒီမွာျပဳစုေပးရမယ္......မစိုးရိန္ပါနဲ႕ငါတစ္ခါတစ္ေလဒီကိုလာမယ္.....တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ငါ့ကိုေျပားေပါ့*