အဆင့်​မြင့်တင်ခြင်းစနစ် ( zhanyi ❤💚)

အပိုင်း(၂၆)[ယွင်ကလန်]

***zg***

လန္အာကိုေခၚကာအခန္းျပင္ထြက္လိုက္သည္။အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့႐ုံ႐ုံတို႔ကလဲအဆင္သင့္ထြက္လာတာေၾကာင့္သူတို႔လဲေအာက္ထပ္ဆင္းလာလိုက္သည္။

ေအာက္ထပ္မွာလူရွင္းတဲ့စာပြဲးဝိုင္းမွာကိုယ္စီကိုယ္စီထိုင္လိုက္ၾကသည္။
ၿပီးေနာက္စားစရာေတြမွာကာမနက္စာအျဖစ္စားေသာက္လိုက္ၿပီးတည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကိုႏႈတ္ဆက္ကာယြင္ကလန္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။

ေျခလ်င္ျဖင္သြားသည္ေၾကာင့္လမ္းမွာေတြ႕သမွ်ေစ်းဆိုင္ေတြထဲဝင္ကာလိုက္ၾကည့္ေနသည့္႐ုံ႐ုံနဲ႕အာဟြမ္ကိုဆြဲးေခၚေနရတာႏွင့္ၾကာေနသည္။

အာဟြမ္ကမျမင္ဖူးလိုလိုက္ၾကည့္တာနားလည္ေပးလို႔ရေသးသည္႐ုံ႐ုံကေတြ႕လဲေတြ႕ဖူးတယ္ျမင္လဲမင္ဖူးတာကိုကေလးကလားနဲ႕ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေလာင္ေက်ာ္လုပ္ေနၾကသည္။

ေနာက္ဆုံးတည္းခိုခန္းကေနယြင္ကလန္ကိုနာရီဝက္ေလာက္သြားၿပီမွေရာက္ေလသည္။

*ရပ္စမ္း..မင္းတို႔ကဘယ္သူေတြလဲယြင္ကလန္ကိုလူတိုင္းမဝင္နိုင္ဘူးကြ*

တံခါးေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကေဝရင္းတို႔အဖြဲ႕ကိုတားလိုက္သည္။
ထိုအခါမွေဝရင္းလဲသတိရေလသည္။
သူကိုယြင္ကလန္ကဘယ္သူကမွမ်က္ႏွာအစစ္အမွန္ကိုမျမင္ဖူးဘူးေလ

ထိုေၾကာင့္ယြင္ကလန္ရဲ႕တံဆိပ္ျပားကိုေရွ႕ကအေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲံေပးလိုက္သည္။

ထိုအခါမွအေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကလက္ထဲကတံဆိပ္ျပားကိုေသခ်ားစစ္ေဆးေလသည္။
အစစ္အမွန္ဆိုတာအတည္ျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ေဝရင္းဆီေလး​​ေလးစားစားႏွင့္ျပန္ေပးကာမ်က္ႏွာအမူအရာကအစေျပာင္းလဲးသြားေလသည္။

*ဟို..ဒီကသခင္ေလးကဘယ္သူလဲဆိုတာသိခြင့္ရွိမလားဗ်....ေခါင္းေဆာင္ကိုအေၾကာင္းၾကားရမွာမို႔ပါ*

ေဝရင္းေခါင္းညိမ္ျပလိုက္ခါ..

*ေဝရင္းလို႔ေျပားလိုက္ပါ*

*သ..သခင္ေလးယြင္ခ်ဴးလား...အာ..ေတာင္ပန္ပါတယ္.. ေတာင္ပန္ပါတယ္ကြၽန္ေတာ္ကသခင္ေလးမွန္းမသိလို႔ပါ*