အပိုင်း(၄၀)[ပျော်ရွှင်စရာဇာတ်သိမ်းလေး]

891 30 8
                                    

***zg***

ေဝရင္းကေတာ့ထိုအရာေတြကိုဂ႐ုမစိုက္စြာလန္အာကိုကားဆီေခၚလာခဲ့လိုက္သည္။
လန္အာကိုအေရွ႕ခန္းမွာထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီဟို၃ေကာင္ကိုေတာ့အေနာက္ခန္းမွာထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီးသူကေတာ့ေမာင္းသူေနရာမွာဝင္ထိုင္ကာကစားကြင္းကေနထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

*ကိုကို႔....ဒါႀကီးကဘာႀကီးလဲဟင္..*

*ဒါကိုကားလို႔ေခၚတယ္...ေနအုံးကိုယ္လန္အာကိုဒီကမၻာရဲ႕မွတ္ဉာဏ္ေတြေပးမယ္ေဝရင္းေျပားေနရင္းကားကိအစြမ္းနဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္ကာေမာင္းလိုက္ၿပီးလန္အာဘက္လွည့္ကာလန္အာရဲ႕ႏွဖူးကိုလက္ညွိုးေလးႏွင့္ေထာက္လိုက္သည္။
အျဖဴေရာင္စီးေခ်ာင္းေလးတစ္ခုကလန္က်န့္ရဲ႕နဖူးေလးထဲးကိုဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။

လန္က်န့္ထိုမွတ္ဉာဏ္ေတြကိုလက္ခံလိုက္ၿပီးဒီကမၻာရဲ႕အခ်က္အလက္ေတြကိုမ်က္လုံးမွိတ္ကာၾကည့္ေနလိုက္သည္။

*ဟာ...ပါးပါး..အာဟြမ္တို႔ကိုလည္းေပးအုံးေလ...အာဟြမ္တို႔လည္းဒီကမၻာအေၾကာင္းဘာမွမသိဘူးေလ*

*ဟုတ္တယ္...ပါးပါးကဘက္လိုက္တာ႐ုံ႐ုံတို႔ကိုက်မေပးဘဲနဲ႕မားမားကိုဘဲေပးတယ္*

....ေဒါက္....

*အာ့...*

တမားတည္းမားေနတဲ့႐ုံ႐ုံကိုလန္က်န့္ကေနာက္လွည့္ကလက္ဆစ္ႏွင့္ေခါင္းေခါက္ထည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

*ဟာ...မားမားဘာလို႔႐ုံ႐ုံကိုရိုက္တာလည္း...*

*ေအာ္..မမွတ္ေသးဘူးလားဘာကိုမားမားလည္း..ေသခ်င္ေနတာလား*

*အဲ့.....ဟဲဟဲမေခၚေတာ့ဘူးေမ့သြားလို႔..အေခါက္မခံရတာၾကာေတာ့မေခၚရဘူးဆိုတာေမ့သြားတာ*

လန္က်န့္ကေတာ့႐ုံ႐ုံကိုမ်က္ေစာင္းထိုကာအေရွ႕ျပန္လွည့္သြားသည္။
ေဝရင္းကေတာ့႐ုံ႐ုံနဲ႕အာဟြမ္ကိုပါမွတ္ဉာဏ္ေတြေပးလိုက္ကာအေရွ႕လွည့္ကာကားျပန္ေမာင္းလိုက္သည္။

အာ့ထုံကအစထဲးကသိၿပီးသားမို႔ေပးစရာမလိုေပ....ေဝရင္းေရွာင္အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္သည္ႏွင့္အကုန္လုံးကိုပုံစံေျပာင္းေပးလိုက္သည္။

အဆင့်​မြင့်တင်ခြင်းစနစ်  ( zhanyi ❤💚)Where stories live. Discover now