အဆင့်​မြင့်တင်ခြင်းစနစ် ( zhanyi ❤💚)

အပိုင်း(၃၆)[နတ်ဘုရားများရဲ့အဆုံးသတ်]

***zg***

*ရန္ေကာ...*

*ဟင္...ဘာျဖစ္လိုလဲငယ္*

*ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္ပါးပါးလို႔ေခၚတဲ့အသံၾကားလိုက္ရတယ္*

*ဟင္....*

ဟန္ရန္ေရာက်ီရွန္ပါပင္မေဆာင္ထဲးကိုေသခ်ာစြာလိုက္ၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္းဘာကိုမွမေတြ႕တာေၾကာင့္ေဝခြဲးမရျဖစ္စြာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။

*ထားလိုက္ပါေတာ့..ကြၽန္ေတာ္သားငယ္လြမ္းလို႔ဒီတိုင္းၾကားမိသြားတာျဖစ္မယ္*

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လဲေခါင္းညိမ္ျပလိုက္သည္။
ဟန္ရန္ကေတာ့သူ႕ရဲ႕ခင္ပြန္းေလးကိုေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္။

*ပါးပါး....*

*ဟင္...ရန္ေကာ...ကြၽန္ေတာ္ထပ္ၾကားလိုက္ရတယ္*

*ဒယ္ဒီး..ပါးပါး..သားေရာက္လာၿပီ!!*ထိုအခ်ိန္မွာပဲသူတို႔ေရွ႕မွာေခ်ာေမာလြန္းသည့္လူငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ေပၚလာေလသည္။

*ဟင္...!!*+3

၃ေယာက္လုံးအံ့ၾသသြားရသည္။
ရွိရန္းကေတာ့မ်က္ဝန္းမ်က္ရည္စက္မ်ားကပါးျပင္မွတဆင့္ေအာက္ကၾကမ္းျပင္ကိုက်သြားသည္။

*ဟင့္..အင့္..ပါးရဲ႕သားငယ္ေလး.အင့္အီးဟီး.....*

ရွီရန္ကေဝရင္းကိုဖက္ကာေအာ္ငိုေလသည္။
ေဝရင္းလဲပါးပါးကိုျပန္လည္ဖက္တြယ္ကာမ်က္ဝန္းမွမ်က္ရည္စက္မ်ားက်ဆင္းလာသည္။

ဒယ္ဒီကလဲမ်က္ရည္မ်ားႏွင့္လာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုလာဖက္တြယ္လာသည္။

ဦးငယ္ကေတာ့ၿပဳံးကာမိသားစုျပန္ဆုံးတာေလးကိုေအးေအးေဆးေဆးအလြမ္းသယ္လို႔ရေစရန္ပင္မအေဆာင္ကထြက္သြားလိုက္သည္။

လန္က်န့္ကေတာ့အခ်င္းခ်င္းဖက္ကာငိုေနၾကသည့္မိသားစုေလးကိုၾကည့္ကာအေပ်ာ္ေတြကူးစက္လာကာၿပဳံးလိုက္သည္။

ဒါေပမယ့္သူနည္းနည္းေလးေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိသည္။

*လန္အာ....ဒီကိုလာေလ*

ထိုအခ်င္းအရာကိုသိသည့္ေဝရင္းကလန္က်န့္ကိုေခၚလိုက္သည္။
လန္က်န့္လဲေဝရင္းတို႔ဆီသြားလိုက္သည္။