နေနိုင်းက တော်တော်လေး အိပ်မောကျနေသည်မို့ အိပ်ယာမှ ဝေဟင် အသာလေး ထ, လိုက်သည်။ နေနိုင်းကို ခါးကိုင်းကြည့်လိုက်ပြီး ပါးပြင်နေရာကို လက်ညှိုးထိပ်ဖျားလေးဖြင့် ခပ်ဖွဖွ ထိတွေ့လိုက်သည်။
" တော်တော်လေး ပင်ပန်းထားပုံပဲ။ အိပ်နေလိုက်တာများလေ။ "
တစ်ညလုံးနီးပါး ဝေဟင့်ဘက်မှာ အသာစီး ယူကာ ခြုံထားမိသည့် စောင်ကို နေနိုင်း၏ ကိုယ်ပေါ် အပြည့်အဝ လွှမ်းခြုံပေးလိုက်သည်။ အေးနေတာတောင် ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခြမ်းသာ စောင်ခြုံထားပြီး လက်ပိုက်လျက်သာ အိပ်နေသည့် နေနိုင်းက ကိစ္စသေးသေးလေးမှ စပြီး ဝေဟင့်ကို ဦးစားပေးဖို့ ကျင့်သားရနေပုံပင်။
နံနက် ငါးနာရီကျော်သာ ရှိသေးပေမယ့် ရူတင်ချိန် ရှိတာမို့ ဝေဟင် မြန်မြန်လေး မျက်နှာသစ်ပြီး ခြေ၊လက် သန့်စင်ရသည်။ လက်ကောက်ဝတ်နေရာမှ '9' ဆိုသည့် Tattooလေးကို ရေမစိုရအောင် ဝေဟင် အထူးဂရုစိုက်ရသည်။
" နောက်မှ သတ္တိမွေးပြီး Tattooအစစ်သွားထိုးဦးမယ်။ အခုတော့ Tattooထိုးရမှာ အသည်းယားပြီး ကြောက်နေသေးတယ်။ "
ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာပြီးနောက် အိပ်ပျော်နေသော နေနိုင်း၏ မျက်နှာကို ဝေဟင် နောက်တစ်ကြိမ် ကြည့်ပြီး နေနိုင်း၏ ထင်းနေသော မေးရိုးနှင့် လည်စေ့နေရာလေးကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးမှ မီးဖိုချောင်ထဲ သွားလိုက်သည်။
" ပေါင်မုန့်မီးကင်ပြီး ထောပတ်သုတ်လိုက်မယ်။ နွားနို့နဲ့ဆို စားကောင်းမှာပါ။ နေဦး ... နေနိုင်းက နွားနို့ချည်းပဲ မသောက်တတ်ဘူးထင်တယ်။ ဟင်း!!! အစားဂျေးများတဲ့ ကလေးတွေများနော် ... အသီးဖျော်ရည်ပဲ လုပ်ပေးလိုက်တော့မယ်။ "
ပေါင်မုန့်လေးချပ်ကို ယူကာ မီးကင်လိုက်ပြီး ထောပတ်အရင် သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် နှစ်ချပ်ဆီ ပန်းကန်ပြားထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အသီးဖျော်ရည်အတွက် မာလကာသီး လှီးနေတုန်း တံခါးခေါက်သံ ကြားလာရသည်။
