Chapter 3

1.1K 223 237
                                    

Comment goal 100

"සමාවෙන්න මහාචාර්යතුමනි. තවත් සුලු වෙලාවක් ලබාදෙන්න."

මැන්චෙස්ටර් විශ්ව විද්‍යාලයෙ ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ පලවෙනි රාජකාරි දිනය. සුපුරුදු පරිදිම උදෑසන හතරෙ හෝරාවට අවදිවුන ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් හිස් වැසුමත් කබායත් පැලදගෙන ගමන් බෑගයත් සමග ලී මාලිගයෙන් එලියට බහිනවා. නමුත් මේ වෙද්දි වේලාව උදෑසන හය පසුවී හෝරා බාගයයි. ගමනෙ අතරමගදි ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් ගමන් කරපු අශ්ව රථයෙ අශ්වයින් ආසාමාන්‍ය ලෙස කලබල වෙන්න පටන් ගන්නවා.

ඉදිරියට ඇදෙන ගමන් මාර්ගයෙ කෙලවර හිටගෙන අත් ඔරලෝසුවෙන් වරින් වර වෙලාව පිරික්සන ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙන් කරත්ත රියදුරු සමාව ගන්නවා. බොහෝ වෙලාවක් ගත වෙලා. කරත්ත රියදුරුගෙ ඉල්ලීම නිසා නැවතත් අශ්වයින් යතා තත්වයට පත් වන තෙක් ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් බලා සිටිනවා.නමුත් රියදුරාගෙ උත්සහය නිශ්පලයි.

ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් ඉතා පිලිවෙල මනුස්සයෙක් ඒ වගේම කල් ඇතුව විනිශ්චය කරගත්ත වෙලාවකට එදිනදා වැඩ කරන්න හුරු වුන මනුස්සයෙක්. කරත්ත රියදුරාගෙ ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කරන්න උවමනා කලත් ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් තවත් බලා සිටිනවා. රියදුරාගෙ ඇදුම්
පැලදුම් වගේම කතා විලාශය හොදින් පරීක්ශා කල ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ නිගමනය ඔහුයි අද දවසෙ රියදුරාගෙ පලමුවෙනි මුදල් ගනුදෙනුව.

ගමනෙ බාගයකින් ගනුදෙනුව අවසන් කරමින් මුදලින් අඩක් රියදුරාට ගෙවීම සුදුසුම තීරනය වුනත් ,ලා දුබුරු කහපාටට ගැහුනු දත් දෙපලින් තමන් දෙස විටෙන් විට බලමින් බැගෑපත්ව සිනහසෙන රියදුරු මහල්ලගෙ අද දවසෙ පලවෙනිම රාජකාරිය අසාර්ථක රාජකාරියක් කරන්න ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ට උවමනා කලේ නැහැ. ඉතින් ඔහු බලා සිටියා.



 ඉතින් ඔහු බලා සිටියා

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Maria (Taekook)Where stories live. Discover now