Chapter 12

847 138 177
                                    

Comment goal 100

ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ නිදනකාමරය තවමත් දැඩි අදුරක.හෝරා කිහිපයකට පෙර දැල්වුන ඉටිපන්දම සම්පූර්ණයෙන්ම පහලට දියවී ඉටිගොඩක් වී අවසානයි.  අදුරේ වුවත් ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ට දැනෙනවා යම් පුද්ගලයෙක්  ඔහු අසලින් සිටගෙන ඔහු දෙස බලා සිටිනවා. එය සිහින් මිමිනුමක්.පහලට බර වෙන උනුසුම් සුසුමක් ගෙල මත තැවරෙනවා.

"මම ඔබ වෙනුවෙන් බලා සිටියා, නමුත් ඔබ දුන් පොරොන්දුව ඔබටම අමතක වෙලා." අනුරාගය ගැබ්වුන එම කටහඩෙහි බලාපොරොත්තු  කඩවීමක ස්වරයක් සම්මිශ්‍රණ වී තිබෙනවා.

සිහින් දිගු අතැගිලි ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ වම් කම්මුල ස්පර්ශ කරමින් පහලට ගමන් කරනවා. ඔහු වෙත බර වෙන  සියුම් දෙතොලක් නලලත මතට තද වෙනවා. නාස් පුඩු හරහා ගමන් කරන රාස්බෙරි සම්මිශ්‍ර කැලෑ රෝස් මල් සුවඳ මහචාර්‍යතුමන්ට ආගන්තුක නැහැ.

බොදව ගිය චායාවක් අදුර මැදින් ඈතට ඇවිද යන බව අඩවන්ව විවර වුන දෑසට පෙනෙද්දි ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ දෑස් වේගයෙන් විවර වෙනවා.

නමුත් ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ට පෙනෙන්න තිබෙන්නෙ   නිදන කාමරය පුරා පැතිර තිබෙන ආලෝකය මිසක් මොහොතකට පෙර දකිමින් සිටි අන්ධකාරය නොවෙයි. එය උදෑසන හතේ  හෝරාව !! බිත්තියෙ එල්ලෙන ඔරලෝසුව දෙස බලන  ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් සෙමින් නලලත පොඩි කරනවා.

බලාපොරොත්තු වූවාටත් වඩා වැඩි හෝරා කිහිපයක් තිස්සෙ  තද නින්දක වැටී හිදලා. ඇද මත හිදගන්න ප්‍රොෆෙසර් ජියොන් නලලත මතට වැටෙන කෙහෙ රැලි අතින් පසුපසට පීරනවා.

තමා පසෙකින් හිස්ව තිබෙන අවකාශය ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ සිතට එකතු කලේ කුඩා බලාපොරොත්තු බිදීයාමක තිත්ත රසයක්. තරුණයා නින්දට වැටී සිටි කොට්ටය තවමත් උණුසුම්, එයින් හමන රාස්බෙරි කැලෑ රෝස මල් සුවද තවමත් ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ නහයට දැනෙනවා.

මොහොතක් කොට්ටය දෙස බලා සිටි ප්‍රොෆෙසර් ජියොන්ගෙ දෑස් කොට්ටය දිගේ පහලට ගමන් කරන්නෙ දෙගිඩියාවකින්. සුදු ඇද ඇතිරිල්ල මත සටහන් වී තිබෙන වයින් රත් පැහැ ලේ සලකුණ මහචාර්‍යතුමන්ගෙ හද ගැස්මේ වේගය වැඩි කරනවා.

Maria (Taekook)Where stories live. Discover now