Neler oluyor hayatta

5

Medya: Oğuz

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın,
iyi okumalar.

"Daha sonra davayı kazandığım için kudurdu ve üzerime yürüdü. İnanabiliyor musun? Gerçi ben karşının müvekkilinin saldırmasına alışığım ama saldıran avukatı ilk defa gördüm. Manyak." Diye söylenerek Aryayı kucağında gezdiren Cerene bakarak kafa salladım.

Beni ziyarete gelmişti ve beraber salonda oturuyorduk. Bugün pazar olduğundan Ayaz ve ben evdeydik. Ülkü ise izinliydi.

Ceren samimi birisiydi. Anlayamadığım şekilde hemen kaynaşmış ve sohbete geçmiştik. Bunda onun girişken olmasının payı büyüktü.

"Değil mi Arya bebeğim? Haksız mıyım?" Diye kucağındaki Aryaya döndüğünde Arya kıkırdamıştı. Cereni sevmişe benziyordu.

"Ceren teyze, sen şimdi iyi insanları mı savunuyorsun? O zaman neden sana kötülük yapmaya çalışmış ki o adam?" Ayaz kafasını boyamasından kaldırıp sorduğunda Ceren düşünür gibi yaptı.

Teyze demesini Ceren istemişti ve sanki her teyze dediğinde mutlu oluyordu.

"Ben iyi insanları savunuyorum ama her avukat iyi insanları savunmuyor Ayazcığım. Bazıları kötü adamlarla iş birliği yapıyor." Ayaz tam anlamasa da kafasını salladı. "Anladım." Sonrasında odasına oyuncaklarını almaya çıkmıştı.

"Diğerleri nasıllar?" Diye sorduğumda ayakta durmaktan yorulmuş olacak ki koltuğa geçip oturdu. Bu Aryanın mızmızlanmasına sebep olsa da ağlamamıştı.

"Onlar da aynı. Bir gün tekrarlayalım görüşmeyi. O akşam çok güzel geçmişti. Abimler de numaranı almışlardı."

Numaramı aldıklarını biliyordum çünkü Belgin abla ve İlaydayla konuşmuştum. Turan abi de arayıp halimi hatırımı sormuştu. Zeynep hanımlar ise neredeyse her gün arıyor ya da mesaj atıyorlardı. Hayatımda ilk defa telefonuma bu kadar bildirim geliyordu sanırım.

"Evet, arıyorlar arada." 

"Ay aklıma gelmişken. Yarın akşam eğlenmeye çıkacağız. Abimler, nişanlım bir de Alparslan abi falan. Sen de gelsene." Dediğinde kabul edip etmemek arasında kalmıştım. Hem çocuklar vardı.

"Bilmiyorum, çocuklar..." dediğimde hızla sözümü kesti. "Sorun değil. Umay falan da annemlerde olacak. Ayaz ve Umay iyi anlaşmış gibi ve annem bebek bakma konusunda bir numaradır."

"Planınızı da bozmak istemem sonradan girip." Bu sefer cidden bana sinirle bakmıştı.

"Saçmalama Yağmur. Sen de bizden birisin. Ve ben de sizden biriyim. Biliyorum zor, benim için de öyle. Ama çabalamazsak nasıl gerçek bir aile olacağız?"

Söylediklerine hak vermiyor değildim. Sanırım biraz fazla ayrıntı düşünüyor ve tedirgin oluyordum. Daha önce bu kadar kalabalık bir çevrem olmamıştı. Hele ki birinci dereceden.

"Tamam o zaman. Ama Arya uslu durur mu emin değilim. Orayı biraz yabancılıyor." Kabul etmemle yüzü hemen gülümsemişti. Sonrasında Aryanın yanağını öptü sıkıca.

"Sen merak etme. Aryacık çok sevecek orayı." Umarım severdi.

***
Kapı sesiyle uyanıp etrafıma baktım. Ceren gittikten sonra Aryayı ve Ayazı uyutmuş kendim de biraz dinlenmek için odama geçmiştim.

Kapı tekrar çaldığında ayağa kalkıp odadan çıktım. Aşağı inip kapıyı açtığımda gördüğüm yüzle kapıyı açık bırakıp içeri girdim esneyerek. Çok uykum vardı.

"Ne de güzel karşılandım. Bu kadar mutlu olma beni gördüğüne ya." Alayla konuşmasına takılmadan mutfağa girip kendime bir su doldurdum.

"Sen uğrar mıydın buraya?" Sandalyelerden birine oturup omuz silkti. Yüzüne bakıp kafamı iki yana salladım. "Yine kim dağıttı yüzünü?"