''Bu ne demek oluyor?'' Sinirlendiğimi belli eden sesimle beraber ayağa kalktı. O ayaktayken ona bakmak için uzun boyundan dolayı kafamı kaldırdım.
O sırada kapı sertçe açıldığında gözlerimi kapıya çevirdim. Elinde beyaz tozlar bulunan paketleri gör...
Yeni bir kurguyla karşınızdayım :* Uzun bir süredir aklımda olan kurguyu birkaç gündür yazıya dökmeye çalışıyorum ve sanırım sonunda başardım :) O güzel yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum, umarım beğendiğiniz bir kitap olur!
Bu tarzda yazacağım ilk kitap olacağı için hatalarım olabilir o yüzden şimdiden kusura bakmayın :*
Kitaba başlama tarihlerinizi alabilir miyim kar çiçeklerim?
Şimdiden teşekkür ederim 💓
Birinci bölüm | "KAN VE KAR"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Seni öldüreceğim avukat, bu senin yanına kalmayacak biliyorsun değil mi? Ecelin olacağım lan senin, Allah'ın belası, göreceksin sen gününü, lanet avukat parçası seni! Doğduğuna pişman edeceğim seni! Bu davayı kazandığını sanma, senin hayatını bitireceğim! Bekle de gör seni or-''
Arkamdan gelen seslere aldırmadan arabama doğru ilerlerken, adamın kurduğu cümleyi bitirmesine izin vermeden arkamı döndüm. Karşı tarafın müvekkili olan adam arkamdan konuşurken yerimde durmaya devam ettim; gözlerimi kıstım ve donuk, soğuk bakışlarımı onlara çevirdim. Omuzlarım ve başım dik, kendime güvenim tamdı. Bu insanlar kendilerini ne sanıyordu?
''Ahmet Bey, yediğiniz 15 yıl hapis cezası size yeterli gelmedi sanırım; tehditlerinize de, davranışlarınıza da devam ettiğiniz sürece bu sayı artacak gibi gözüküyor. Boş tehditlerinizi kendinize saklayın ve nefesinizi boşuna tüketmeyin, şayet cezaevinde hayatta kalmak için buna ihtiyacınız olacak.'' Tam arkamı dönüp gidecekken tekrar durdum ve adama dönüp devam ettim. ''Ha bir de, eğer size şahsıma küfretmekten ve tehditten de dava açıp hapis sürenizi arttırmamı istemiyorsanız bir daha yoluma çıkmayın. Yoksa ikinci bir yenilgiyi ve yeni bir avukat bulmanın parasını kaldıramayabilirsiniz.''
Sadece güldüm. Benim olduğum yerde masum insanların canı yanmayacaktı. Masumların kanı yerde kalmayacaktı. Onların adaletini ben sağlayacaktım. Kimsenin bahanelerin arkasına sığınarak, cezalarının hafifletilmesinin sağlanmasına izin vermeyecektim.
Onu kelepçelerle bağlayıp yanımdan uzaklaştırırlarken gözlerimi devirdim ve önüme döndüm. ''Deli midir nedir ya?''
Ayağımdaki topuklular; üzerinde yürüdüğüm çakıl taşlı zeminden dolayı ayağımı acıtırken, yürüyüşüm yavaşlamıştı ve yüzümü buruşturmuştum. ''Şu alanı da bir düzeltemediler gitti.'' Kendi kendime konuşurken arabama yaklaşmıştım. Çantamdan çıkardığım anahtarlığı kavradım ve kapıları açtım. Kapıyı açıp arabama bineceğim sırada arkamdan birinin adımı seslenmesiyle kapı kolunda olan ellerim durdu.
''Asel Hanım, bekleyin lütfen!''
Arkama döndüm ve karşıdan gelen, bana doğru koşan adamın simasını tanımaya çalıştım. Hafızamı yokladım fakat bu adamı tanıdığımı veya daha önce gördüğümü zannetmiyordum, zira gördüğüm insanların yüzlerini kolay kolay unutmazdım. Adam yanıma geldiğinde nefes nefese kalmıştı. Ellerini dizlerine koydu ve hafifçe eğilerek derin nefesler almaya başladı. Birkaç saniye nefesini düzene sokmasını bekledim, o da en sonunda bir eliyle ağzını kapatıp boğazını temizlemek amacıyla öksürdü. ''İçeride harika bir performans sergilediniz, Asel Hanım, tebrik ederim. Gerçekten harikaydınız.'' Konuşmanın nereye gideceğini anlamaya çalışırken kaşlarım hafifçe çatıldı. ''Teşekkür ederim Bay,'' İsmini söylemesi için tanıdığım sürede kendini tanıttı ve elini uzattı. ''Ben, Sinan Engin.''
