Nazende / Minsung

4. BÖLÜM ÇEVİRİ

Gece olmuştu. O, odadan çıktıktan sonra benim yanıma gelmeyi, hatta yemrk yemeyi reddetmişti. Zorla da bir şey yaptırmak istememiştim.

Odamın kapısının tıklatılmasıyla oflamıştım. Gözlerimi açmadan konuşmaya başladım:

"Gir!" Kapının açılma sesini duymuştum.  "Ben size geceleri bu odaya gelinmeyecek demedim mi?"

"Ben... Ben sadece vir şey söyleyecektim..." Gözlerimi tanıdık sesle birlikte açmıştım. Karanlıkta yüzünü sor seçmiştim.

"Sen..." Evet, bu o çocuk.

"Şey... Ben bir kabus gördüm de... Korktuğumda da bir şeye sarılarak uyurum. Fazladan yastık isteyecektim." Ellerimle yüzümü sıvazlamıştım.

"Sarayda muhafızlar hariç kerkes uyuyor... Bu gecelik bana sarılsan olur mu? Yine iyi gelir mi?" Yutkunmuştu.

"İyi gelmez, aksine durum daha da kötüleşir." Yatakta oturu pozisyona geldim.

"Kabusunu anlat. İtiraz istemiyorum." Tekrar yutkunmuştu.

"İstemiyorum."

"Sorduğumu hatırlamıyorum."

"Ailemin ölümünü gördüm." Gözlerimi kaçırmıştım."

"Anlatmak ister misin?"

"Yastık vermeyecekseniz gideceğim." Kafamı iki yana salladım.

"Nazende, yanıma gel." Yerinden kıpırdamamıştı. "Gel dedim." Yavaşça yatağımın yanına yaklaşmıştı. "Yanıma uzan."

"Ne yapmaya çalıştığınızı anlamıyorum." 

"Sadece seni istiyorum." Şaşkınca bana bakmaya başlamıştı.

"Ama... İkimiz de erkeğiz... Ve siz eşcinselliği yasakladınız."

"Yasağı kaldırmaktan daha kolay bir şey yok. Şimdi, gel yanıma." Çekinerek yanıma uzandığında üstüne yorganı örtmüştüm. Kollarımı ona saracağım sırada ellerkmi kendisinden uzaklaştırmıştı. "Ne oldu?"

"Teması pek sevmem."

"Benim temasım başkadır ama." Ellerimi tekrar itti

"Dokunma!" 

"Tamam... Sakin ol." Doğrulmuştu. "Jisung, sakin ol." Ellerimi teslim oluyormuş gibi havaya kaldırdım. "Hiçbir şey yapmayacağım. Korkma."

"Sana nasıl güvenebilirim ki! Ülkede kötülüklerinle tanınıyorsun!" Yutkunmaya çalışmıştım ama başaramamıştım.

"Sana asla zarar vermem, veremem. Ne olduğunu anlatmak ister misin?"

"Tecavüz edildim! Anladın mı?! 4 kere! Biri de sarayda olmak üzere tam 4 kere oldu! Sen de o kadar aptalsın ki beni o sapıklarla tek bıraktın! Bana olan bakışlarını gördüğün halde 'odayı gösterin' dedin! Beni onlarla yalnız bıraktın!" Göğsümü yumruklamaya başladığında onu engellememiştim. Haklıydı, vurmalıydı.

"Bilmiyordum."

"Bilmiyor muydun? Bilmiyor muydun?! Sana o yalvaran bakışlarımı görmezden gelmek kolaydı, değil mi?!" Gözlernden akan yaşları silmek istemiştim. Birdaha hiç ağlamasını istemiyordum. Yaşlarını silemiyordum

"Bilmiyordum. Özür dilerim."

"Durma! Sen de kullan! Bir sen kaldın zaten!"

"Jisung..."

"Durma! Kendi eğlencen için sen de bir travma bırak bende!"

"Jisung."

"Bir sen kaldın zaten!"

"Jisung!" Susmuştu. "Seni seviyorum."

_______________________________

Ben cidden bu ceviriyi surekli unutuyorum hatirlatin bana lan