Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Y KARAKTERİ
Yazar; EliseClorance
Tür; Romantik, Gizem, Psikolojik
Konu;
Her insan kendi hayatının başrolünde oynuyor' demiş bir yazar. İlk okuduğum da küçük zihnimi çok etkilemiş ve gözlerimin içi parlayarak ana karakter olmamın verdiği haklı gururla göğsümü gere gere dolanmıştım. Lakin işlerin hiçte böyle olmadığını zamanla öğrenmiştim. Herkes kendi hayatında başrol olamıyordu. Çoğumuzun hayatı seçilmiş kişilerin parlamasını sağlamak üzerine kuruluydu. Tıpkı figüran bir oyuncu gibi bir an da var oluyor ve sessiz sedasız yok oluyorduk. Mutlu sona ulaşanları tebrik eden halkın arasında yüzümüz belirsizce çiziliyor, havaya kaldırdığımız ellerimizle gül uzatıyorduk. İşte bu bir yan karakterin yani benim hikayem.
Alıntı;
Aydınlandığını görebiliyordu. Oysa tepesindeki o kara bulut hiç gitmemiş sağanak yağdırıyordu.
Tüm bunlar ise o bahar gününde daracık sokakta onu kurtardığında ortaya çıkacaktı. Aynanın içinden geçecek ve mutlak gerçekle çarpışacaktı.
"Ama" dedi sakince. Sesi kadife gibi pürüzsüz, ipek gibi yumuşaktı. "Korkaklığım beni acabadan koruyor. Acaba her daim sinsi bir yılan gibi etrafımızda dolanarak gardımızı indirmemizi bekler. Her daim tetikte olmaktan yorulsan da o yorulmaz ve seni dokunmadan bile tüketebilir. Çünkü onun varlığı seni göz kırpmadan izler. Şüphe öyle güçlü bir duygudur ki kontrolün sende olduğunu sandığın an paranoya bataklığının en dibine çeker. Kurtulmak için debelenirsin ta ki koşulsuz inançtan vazgeçene kadar. Umutsuzluğunu gördüğü anda da sana gün ışığını altın tepsi de sunar. Yeter ki soyutlan." Şimdi ise yumruklarla değil bıçaklarla konuşuyordu ve ben tanınmaz haldeydim.
"Güven suçtur. Ölünceye dek. Çünkü tek o sana ihanet etmez."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
