Gelen Barandı sibeli görünce biraz huzursuzlandı göstermemeye çalışarak içeri geçip onları selamladı sibel hoşgeldin faslından sonra arzuya dava açmalarının doğanada herşeyi anlatmanın doğru ve akılcılık bir yol olduğunu söyledi .
Baran polisin bu işe karışmaması gerektiğini söyledi sibelin ısrarlarına rağmen baran kabulmetmedi Nezife soğanla konuşmak üzere evden ayrılınca sibelde giti baran
-O kadın avukat !
- Evet ama işinle ilgili birşey anlatmadım hem Nezife de gazeteci değil mi ? Bana güven
Havinin son sözü baranı fethetmeye yetmişti bile ona güveniyordu hemde bütün kalbiyle .
...
Nezife havin lerden ayrılır ayrılmaz tubanın yanına giti ona doğandan ve yaptıklarından bahseti kız kardeşini de alıp doğana giti tam tahmin etiği gibi Arzu herşeyi anlatmıştı doğanın şok bakışları kalbini dondurmaya yetmişti ama kendine bunu hak etiğini tekrarlıyor ne olacaksa bugün olacak diyordu doğan önce sandalye deki Tubaya sonra da Nezifeye baktı gözlerinin ta içine
- Doğru olmadını söyle ! Sen bana yalan söylemiş olamasın ! Dedi acı bir şekilde aslında biliyordu Nezife ona yalan söylemişti ama inanmak güç geliyordu Nezifenin sicim gibi akan göz yaşları sahada açılıyordu canını
-Cevap ver !
-Ben _ Ben seni sevdim kendimi kaybedecek kadar kimliğimi ve canından bir parçayı unutucak kadar üzgünüm . Hoşça kal . dedi ve tugayla birlikte çıktı tuba nın hıçkırığını duyana kadar da durmadı
-Benim suçum ben olmasam sen-
-Sus ! Deme öyle şeyler benim suçum yalan lar üzerine mutluluk olur sandım .
-Gidelimi ? Buradan
-Peki
Gidebilecekleri teselli bulabileceği tek bir yer vardı oda havinin yanı öylede yaptı havin arkadaşını teselli etmeye çalışıyordu tugayı da çok sevmişti tubanın ablası nınkilere ters mavi gözleri ve sarı saçları vardı çok şirindi ama hüzünlüydü ablasının mutluluğu önündeki bir engel olarak görüyor du kendini .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bedel
RomanceArkadaşlar bu ilk hikayem umarım beğenir siniz . daha önce aşk kan intikam adlı bir hikaye yazdım ama o başka hesaptandı umarım beğenirsiniz :-)
