18: Visit

57 0 0
                                    

⚠️
Rated 18.
Slight mature scenes ahead.
Read at your own risk.

Since it's lunchbreak time, nagpaalam na ako kay Sheryl na pupunta akong PJCEC. Ilang tukso muna inabot ko sa kanya bago ko siya iniwan.

Di ako nagdala ng lunch ngayon dahil nagtext kaninang umaga si Sir na siya daw bahala sa lunch. Baka mag-o-order siya. At dahil inis ako sa kanya since pag-iwan kagabi kaya isang malamig na 'Ok' lang nireply ko.

When I reached the PJCEC, I walked into the room. Then, I didn't even bother to knock on the door of the office where he's occupying. Agad kong binuksan ang pinto.

Nahuli ko siyang palakad-lakad sa opisina na parang di mapakali ngunit agad siyang napatigil at napatayo ng matuwid nang makita ang pagpasok ko.

He walked towards me and I was about to step back pero pinigilan niya ako sa palapulsuhan ko tsaka niya ni-lock ang pinto.

Umupo siya sa couch at hinila ako paupo sa tabi niya. Ngunit winaksi ko ang hawak niya sa akin at umupo sa dulo ng couch para medyo malayo sa kanya.

Di makapaniwalang umawang ang bibig niya sa ginawa ko. Tinaasan ko siya ng kilay.

He murmured a profanity.

"What the~ Sit beside me, Viv." utos niya.

I crossed my arms stubbornly.

"It's either we talk this way or aalis ako."- Pamimili ko.

He closed his eyes tightly before he blew a heavy breath.

"Fine. You're obviously mad. What's the problem?"- tanong niya.

Umirap ako.

"Ba't di mo tanungin sarili mo? Tingin mo ba't ako ganito ngayon?"- Matalim kong balik-tanong sa kanya.

His forehead creased.

"How would I know? Out of nowhere, you're becoming mad." He told me.

"I'm not mad!" laban ko.

He narrowed his eyes at me trying to understand my rants.

"Irritated, then. Are you having red days that why you're grumpy? Usually, my sisters are like that during those days." - Kalmado niya pang pangu-ngwestyon.

Namula ako nang sinisi niya pa ang menstruation sa inis ko.

"Hindi! Sayo ako naiinis."- Iritadong pagtatapat ko.

"Why are you annoyed with me?" Pang-uudyok niya.

"Ask yourself." masungit kong tugon.

He pinched his nosebridge like he was trying not to be frustrated with our argument.

" I'm not a mind-reader, Viviana. I'm clueless here." he said then his lips pressed into thin line.

"Kasi di mo iniisip ng mabuti kung anong dahilan bakit ako inis sayo." I annoyingly rebuked.

He lifted his head and groaned before he looked back at me in calm manner.

"A'right, I'm sorry whatever it is." mahinahong paghihingi niya ng paumanhin.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"That sound insincere. You don't even know kung saan ka nagso-sorry? Alam mo ba ang nagawa mo?" I mockingly challenged him.

Napahilamos siya sa mukha niya gamit ang palad.

He stared at me who's glaring at him.  He was about to reach for my hand but I smack his hand.

RESTRAINED HEARTS (Mx Series #1) HiatusTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon