Frost | MarkHyuck

3

"Neden peşimdeler hala? Neden bir türlü kurtulamıyorum onlardan? Her şeyimi aldılar, daha ne istiyorlar?"

Dolu gözlerini camdan çekmedi bir an bile olsun. Buzul bakışları önünde uzanan ormana kilitlenmiş, kucağındaki iki bebeğine sıkı sıkı sarılmıştı. Yanında oturan ve küçük Minhyung'u elinde tutan Jaemin'in varlığı biraz da olsa sakinleştiriyordu bünyesini. Etrafını saran feromonları her ne kadar Donghyuck'u sakinleştiriyor olsa da tam tersi olarak Minhyung'u huysuzlaştırıyordu. Jaemin arada kalsa da olanlar üzerine bir de ağlayan bir bebek ile uğraşmak istemediği için feromonlarını kontrol altına almaya çalışmıştı. üç bebeğin ikisi alfa, biri omegaydı. Yinede sadece Minhyung'un alfalardan rahatsız oluyor oluşu v e bu kadar küçük olmasına rağmen ikincil cinsiyetleri ayırt ediyor olabilmesi Donhyuck ve Jaemin'i şaşırtmıyordu. İkisi de bir şeylerin farkındaydı ancak dilleri varmıyordu söylemeye.

"Onlara anlatacak mısın?"

Donghyuck derin bir iç çekti ve dolu ancak bir o kadar da sert bakışlarını Jaemin'e çevirdi.

"Ben hallederim."

Kısa bir teşekkürün ardından kolları arasındaki iki bebeğini tek koluna altı ve diğer eliyle Jaemin'in kucağındaki oğluna uzandı ancak Jaemin kısa bir gülücük verdi Hyuck'a. Kucağındaki bebeği ne olursa olsun koruyacaktı Jaemin. Bir an olsun bile yanından ayırmayacağını anlamıştı karşısındaki omega arkadaşı. Sesini çıkartmadı ve Jaemin'in odadan çıkışını izledi, bakışları tekrardan büyük camı buldu.

...

"O daha üç aylık bir bebek!"

Mark olayların şokunu henüz atlatamamışken bebeklerinden birinin hayatının tehlikede olduğunu öğrenmek tüylerini diken diken etmişti ve o an ilk defa insanlar ve kurtlar arasındaki o farkı görmüştü. Jaemin'in kucağındaki bebeğe uzandı hızla. Minik Minhyung'u, oğlunu kolları arasına almak istemişti ancak Jaemin'in birkaç adım geri çekilip bebeği göğsüne gömmesiyle kaşlarını çatmıştı.

"Anlatacağım. Her şeyi, sürünün kurallarını ve olayları. Ama önce buradan gitmemiz gerekiyor."

Kapıya yönelen Jaemin'i kolundan tuttu.

"Hyuck'u burada mı bırakacağız?"

"Onları tanımıyorsun. Bir sonraki hareketlerini bilemezsin."

Birkaç adımla Mark'ın önünde durdu ve sert bakışlarını gözlerinin içine dikti. Mark istemsiz gerilmiş, bakışlarını kaçırmıştı karşısındaki alfadan.

"Ama ben biliyorum, Mark. Onları kendilerinden daha iyi tanıyorum."

Üçlü çok da uzağa değil, hemen birkaç yüz metre ilerideki diğer eve, Jaemin ve Jeno'nun kaldığı eve gelmişti. Vakit kaybetmeden koltuklara kurulmuşlardı. Jaemin'in kolları arasında huysuzlanmaya başlayan Minhyung, birkaç sallamadan sonra sakinleşince sesini olabildiğince sessiz tutarak konuşmaya başladı Jaemin.

"Bir sürü ikiye ayrılır. Yönetimden sorumlu olanlar ve diğerleri. Lider alfa her ne kadar sürüyü yönetse de diğer alfaların da söz hakkı vardır ve gerçek bir lider her sözü dinler, karar verir. Diğerleri ise avlanma, çoğalma ve barınma gibi işlerden sorumludur. Omegalar üremek için betalar ise barınma için vardır. Yönetim için uygun olmayan, güçsüz alfaları ise avlanmaya gönderirler. Yani en üstte lider alfalar en altta ise omegalar vardır."

DErin bir nefes aldı, kucağındaki alfanın saçlarını okşadı yavaşça.

"Ben ise arada kalan o alfaydım."

Sevgilisinin hayatını hiçbir zaman dinlememiş olan Jeno, oturduğu yerde dikleşmişti.

"Yönetimde olmam gerekiyordu, benim lider alfa olmam gerekiyordu ancak tüm alfalar benden nefret ediyordu. Çünkü ben onlar için bir piçtim. Babası belli olmayan, annesi terk edilmiş zavallı bir alfa."

Sinirlenmeye başladığı feromonlarından belli oluyordu ancak bunu tek fark eden kucağındaki Minhyung'du. Alfanın siniri onu da etkilemişti.

"Beni avlanmayla görevlendirdiler ancak hiçbir zaman ava çıkmama izin vermediler. Her zaman omegaların arasında, çocuk bakıcılığı yapıyordum. Donghyuck da yanımda olan tek omegaydı. Kimse benimle konuşmazken o konuşurdu. Ancak sonrasında gerçek dünya ile tanıştım ve sürüye uğramaz oldum. Her gün o sürüden ve yaptıklarından nefret ettim. Donghyuck'a yapılanlar ise son nokta olmuştu, bir daha yüzlerini görmedim."

"Asıl anlatmam gerekene gelecek olursak, sürü dağılmak üzere olmalı. Benim yerime seçtikleri alfa iğrenç birisi ve tüm sürüyü mahvetti. Sürüdeki alfaların çoğu ihmalleri yüzünden öldü ya da sürüden kaçtı. Alfalar azalınca ise omegalar betalarla evlendi, alfa nüfusu gittikçe azaldı."

"Minhyung onların son şansı. Lider bir alfa olduğunu doğduğu andan beri biliyorduk ancak sesimizi çıkartmadık. Sizi telaşlandırmak ya da asılsız iddialarda bulunmak istemedik ancak onlar bunun farkındaymış. İki alfa bebekten birinin lider olduğunun farkındalar."

Mark ve Jeno duydukları karşısında irkilmişlerdi. Böylesine ilkel bir yaşam tarzları olmasını hem garip bulmuş hem de kurt olduklarının daha da farkına varmışlardı.
Jaemin daha da kısılan sesi ve dolan gözleri ile kucağındaki bebeği sakinleştirmeye çalışırken son kez söze girmişti.

"Onu elde etmek istiyorlar ancak lider alfanın hedefi farklı. Sürünün Minhyung'dan haberi olsaydı çoktan onu almışlardı ancak odunluk açık bir ölüm tehdidi. Lider soyundan olmayan bir alfayı istemiyor ve sürünün haberi olmadan onu öldürmenin peşinde. Sadece lider değil, yönetimdeki herkes ölmesini istiyor olmalı."

"Peki ne yapacağız? Kaçacak mıyız yine?"

Jeno araya giren sessizliği bozdu ve aklında dönen sorulardan birini sordu. Sonrasında Jaemin ile uzun bir konuşma yaşayacağını aklının bir köşesine yazmıştı.

"Ülke değiştiremeyiz. Donghyuck ve bebeklerin kimlikleri bile yokken bu imkansız. Bu sınırlar içerisinde ne yaparsak yapalım bizi bulacaklardır. Başka bir plan lazım bize."

"Sürüye söylesek Minhyung'u korumazlar mı?"

"Asla olmaz. Liderlere karşı gelecek güce sahip değiller ama-"

Bakışlarını kaldırdı yavaşça. Sanki söyleyeceklerinden çekiniyor gibi duruyordu. Mark ise kaşlarını çatmadan edemedi. Sessiz kaldı, Jaemin'in konuşmasını bekledi.

"Alfaya söyleyebiliriz."

Jeno kimden bahsedildiğini anlamasa bile Mark saniyesinde anlamıştı. Olabilirmiş gibi daha da çatılan kaşları ve sertleşen surat ifadesi anladığını belli ediyordu. 

Jaemin bebeklerin biyolojik babasından bahsediyordu.

...

Hİİ BEN GELDM 

bayaa slow update oluyor farkındayım ama akademik kadın olmak zor arkadaşlar srry...

Umarım beğenmişsinizdir.