Şuilk 10 bölümügelişigüzelyazıyorum. Ondan sonra konuya gireceğim. Belki 10. Bölümü bulmaz... bakacağızartık.
Keyifli okumalar✨️
🧸
Yang. "Eve gidelim artık merak ederler bizi"
Wang. "Tamam gidelim"
Yang. "Yokluğumuzu farketmişlerdir çoktan. Annem çok kızacak"
Wang. "Sende amma korkak bir şeysin. Ben açıklarım bir şekilde"
Yang. "Demesi kolay"
Yang göz devirip daha önden yürümeye başladı. Biraz yürüdükten sonra Wang durdu.
Yang. "Neden durdun? Bir şey mi oldu"
Wang. "Bir ses duydum gibi"
Biraz bekledikten sonra bir şey olmadığına kanaat getirip tekrar yola koyuldular.
****
Wei Ying
Yoklardı.
Hiç bir yerde yoklardı. Dayanacak gücüm kalmamıştı. Onlara da bir şey olursa ben yaşayamazdım. Bir ölüm daha kaldıramazdım. Gözlerim nemlenmişti ağlamak istemiyordum ama engel de olamıyordum.
Lan zhan arkasını döndüğünde benim o halimi beklemiyor olacak ki şaşırdı. Onun yüzüne bakarken daha fazla dayanamadım gözyaşlarımı serbest bıraktım... Hemen bana sarıldı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafama küçük öpücükler kondurup beni sakinleştirmeye çalışıyordu
Lan zhan. "Şşhh Bulacağız onları yıpratma kendini bu kadar. Ağlamak yok"
Wei Ying. "Buluruz değil mi?"
Lan zhan benden ayrılıp yanağımı sildi ve öpücük bıraktı. Biz bir birimize bakarken ileriden bir ses duyduk. Onlardı...
Yang. "ANNE BABA"
Hızla yanlarına koşup ikisine de sarıldım. Wang bizden ayrılıp babasına sarıldı.
Sesimin yüksek çıkmasını umursamadan "Nerdesiniz siz. Ne kadar endişelendik haberiniz var mı? Bundan sonra evden çıkmak yok size. Canımdan can gitti. Size bir şey oldu sandım."
Wang. "Anne sakin ol. İyiyiz biz keşif yapmaya çıktık sadece. Yolda da keklik görünce Yang dayanamadı oyuna daldı. Ben varken bir şey olmaz bize korkma artık. Ceza vermeyin lütfen"
Kafamı sallayıp tekrar sarıldım. Yang benim, Wang ise babasının koluna girmiş evimize gitmeye başladık.
