Έρεβος

-Rossi -

Έρο

" Χάντερ , μα την Παναγία " ξεκίνησα να μουρμουράω ενώ πάρκαρα το αυτοκίνητο.
Δεν θεώρησα ότι είχε κάποιο σημαντικό λόγο να με πάρει ο Χαντερ εκείνη την ώρα, και πόσο μάλλον όσο ήμουν με την Σιέννα. Ετοιμάστηκα να βγω και άκουσα το κινητό μου να ξαναχτυπάει. Ήταν ο Χαντερ.

«Χάντερ μα την παναγία, με γαμησες σήμερα» είπα και οριακά έβαλα τις φωνές.

«Αφεντικό, είναι εδώ ο Βίκτωρ." ήταν το μόνο που είπε και οι λέξεις του με χτύπησαν σαν μαχαιριές. Κατάπια και για ένα λεπτό δεν είπα κάτι.
« Καλώς. Έρχομαι» είπα και το έκλεισα.
Άνοιξα το ντουλαπάκι του αμαξιού και έβγαλα ένα τσιγάρο για να το ανάψω πριν μπω μέσα.

« Γαμημένοι!» είπα μέσα από τα δόντια μου και άναψα το τσιγάρο. Ακούμπησα το κεφάλι πίσω στο κάθισμα και έκλεισα τα μάτια. Φαντάστηκα το σώμα της Σίεννα πάνω μου με το στήθος ακριβώς μπροστά στο πρόσωπο μου και την άκουγα να βογκάει. Γρύλισα και άνοιξα τα μάτια μου απότομα. Δεν είναι ώρα για αυτά σκέφτηκα.

Η κατάσταση έπρεπε να μπει σε μια σειρά και τώρα. Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να μπλέξουν οι δικοί μου άνθρωποι.

Σηκώθηκα και βγήκα από το αμάξι φτιάχνοντας το πουκάμισο μου και περνώντας τα δάχτυλα από τα μαλλιά μου. Πάτησα το κουμπί του τηλεχειριστηρίου για να κλείσει το γκαράζ και ξεκίνησα να προχωράω προς το σπίτι. Ανέβηκα τα σκαλιά και άνοιξα την πόρτα ενώ το πρώτο πράγμα που είδα ήταν τον Χάντερ να με κοιτάει με ένα ανήσυχο ύφος. Μόλις με είδε έσκυψε το κεφάλι του.

« Αφεντικό» είπε και μετά με ξανά κοίταξε.
Τον πλησίασα ήρεμα και αφού τον κοίταξα έβαλα το χέρι μου στον ώμο του και τον είδα να ήρεμη.

Ο Χάντερ ήταν πολύ καλό παιδί με ένα αρκετά σκοτεινό παρελθόν. Τον είχε βρει ο Αρθουρ κάποτε πριν από χρόνια έξω και τον μάζεψε.
Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που του φώναζα.

« Καλά είσαι τρελός;!» έλεγα ενώ κοίταζα το παιδί που είχε στα χέρια του ο Άρθουρ.

« Δεν είμαστε ορφανοτροφείο εδώ πέρα!» φώναζα.

Και τότε άκουσα την μικρή και αθώα φωνή του Χάντερ.

« Αφεντικό» είπε και γύρισα να τον κοιτάξω το βλέμμα του δεν είχε φόβο. Το μόνο που μπορούσα να δω ήταν η σιγουριά που είχε στον εαυτό του. Έκανε ένα βήμα μπροστά και είδα τον Άρθουρ να τεντώνει το χέρι προς το μέρος του του για να τον πιάσει απο το μπράτσο. Σήκωσα το χέρι μου για να του δείξω να τον αφήσει να συνεχίσει.