Έρεβος

-Αρχή-

Σιέννα

Έμεινα να κοιτάζω το ταβάνι με απορία.

"Τί στο καλό είχε μόλις συμβεί;" Αναρωτιόμουν ενώ παράλληλα κοίταζα το υπέροχα σκαλισμένο και καλογυμνασμένο σώμα του Έρο. Κάθε του κοιλιακός ξεχώρισε τέλεια και μπορούσα να τους μετρήσω κιόλας. Ένιωσα το χέρι μου να τεντώνεται και να πλησιάζει την κοιλιά του. Το κατέβασα και τον χαΐδεψα απαλά ενώ εκείνος άφησε έναν αναστεναγμό απο τα χείλη του.

Το σώμα του ήταν ξαπλωμένο στον καναπέ αλλα τα πόδια του ακουμπούσαν το πάτωμα. Το κεφάλι του ήταν γυρισμένο προς το γυμνό μου σώμα και με κοίταζε ενώ έπαιζε με τα μαλλιά μου.
Τα λαμπερά του μάτια παρόλο που είχαν το πιο συνηθισμένο χρώμα δηλαδη το καστανό κατάφερναν να με μαγεύουν κάθε φορά. Όταν τον κοίταζα κατάματα έβλεπα ένα αίσθημα στοργής αλλά και πόνου. Όσες φορές και να τον κοίταζα ήταν λες και έκρυβαν μία ιστορία πίσω τους, σαν να μου έλεγαν οτι είχαν περάσει πάρα πολλά προβλήματα που ούτε εγώ η ίδια δεν θα το φανταζόμουν στα χειρότερα μου όνειρα.

Το χέρι του χαϊδεύε απαλά τα μαλλιά μου ώσπου έπεσε αργά ταξιδεύοντας στο στήθος μου.Με κοίταξε και ένα στραβό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.

" Βλέπω δεν μπόρεσες να με ξεχάσεις..." Είπε και συνέχισε να με χαϊδεύει.

Σήκωσα το φρύδι μου σαν να με ενόχλησε όλη αυτή η αυτοπεποίθηση που είχε ξαφνικά.

" Δεν μου δόθηκε και μεγάλο περιθώριο" μουρμούρισα κάτω απο την μύτη μου. Εκείνος με αγνόησε και συνέχισε.

" Εσύ δεν ήσουν αυτή που μου είχε πει ότι δεν ήθελε να συνεχίσουμε;" Με πείραξε.

Έθαψα το κεφάλι μου στους ώμους μου απο ντροπή. Η αλήθεια ηταν πώς οταν του το είπα δεν το ένοιωθα και εκατό τα εκατό. Απλώς δεν είχα όρεξη για παιχνίδια. Ήθελα κάτι σοβαρό. Εξάλλου δεν ήμουν τέτοιος χαρακτήρας.

" Κοίτα Έρο, όντως το είπα. Αυτό που εννοούσα ήταν πώς δεν είχα όρεξη για παιχνίδια και συνεχίζω να μην έχω. Θέλω κάτι σοβαρό και σίγουρο."

Το κεφάλι του έπεσε πίσω στον καναπέ και άρχισε να γελάει. Το προφίλ του ήταν εκθαμβωτικό. Οι γωνίες στο πρόσωπο του ήταν τόσο έντονες που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και μοντέλο.

"Εσείς οι γυναίκες... Ποτέ δεν λέτε τα πράγματα με το όνομα τους. Πάντα περιμένετε απο εμάς να τα καταλάβουμε όλα. Λες και ξέρουμε να διαβάζουμε τις σκέψεις σας." Είπε και η προσφορά του ακούστηκε ξένη καθώς πρόφερε τις λέξεις. Άραγε είχε συγγένια απο κάποια αλλη χώρα;